Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

ΘΟΔΩΡΑΚΗΣ ΓΡΙΒΑΣ, ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ ΤΟΥ 1821 ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤῊΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ

π Μιχαλ Πίκουλα
θναι 18 Μαρτίου 2005
            Στ Μεσολόγγι, πρν π τ 1823, περίφημος Δεσπότης Πορφύριος συνήθιζε ν λέη " Μαυροκορδτος ταν γεννημένος πολιτικός, Μ. Μπότσαρης στρατηγός, Θοδωράκης Γρίβας παλληκάρι".

            Κορυφαία στιγμ το Θ. Γρίβα ταν ταν ς Φρούραρχος στ Παλαμήδι το Ναυπλίου (μετ τν πτσιν το Μεσολογγίου κα τν παράδοσιν τν θηνν ες τος Τούρκους) τ 1827 πέρριψε δελεαστικς προτάσεις το μπραμ δι τν παράδοσιν το Φρουρίου.  Εχε 500 κάδες μπαρούτι στς ποες θ βαζε φωτι δι ν τιναχθ στν έρα Φρουρ το Παλαμηδιο κα διος ντ ν πέση ες τν χθρν τς λλάδος ν τ πράγματα δν πήγαιναν καλά (βλ. φημερίδα καρνανία, Νοέμβριος 2003).
  Δν δέχετο π'οδεν λόγω ν παραδοθ.
            Ξένος περιηγητς νέβηκε στ Παλαμήδι κα συνήντησε τν Φρούραρχον Θ. Γρίβαν.  ταν, λέγει δι τν Γρίβαν, "νας ραος νέος νδρας, καθς ταν ντυμένος μ τ μεγαλόπρεπη ρβανίτικη νδυμασία δινε μι ντύπωση μις εγενικς κα πολεμικς φυσιογνωμίας πο δν εχα ποτ ξαναδ.  Μ δέχθηκε φιλικά.  μφανίστηκε γι μι στιγμ νεαρ σύζυγός του, κομψ μ τν τούρκικη φορεσιά της (ταν κόρη τς Μπουμπουλίνας.  Παντρεύτηκε τν Θ. Γρίβα στερα π τν φόνο το πρώην συζύγου της Πάνου Κολοκοτρώνη.)"
            Γρίβας επε στν περιηγητ τι δν ξερε ν διαβάζη.  "Πο ν φανταστ πς θ κουγα κάτι τέτοιο π ατν τν νδρα μ τν πριγκηπικ συμπεριφορά, τν Θ. Γρίβα, τν διοικητν το περιφήμου Παλαμηδιο (Μάρτιος 1828) ...  ν συνεχεία μο επαν τι ο Γριβαοι τρία πράγματα δν εχαν ποτ λα μαζί, τ ψωμί, τ κρέας κα τ κρασί ... συνήθιζαν τ κρο, τν ζέστη, τ βροχή, τ χιόνια, ν διαβαίνουν ποτάμια βυθισμένοι ς τν λαιμ κα λλες νείπωτες κακουχίες."
            Μ τν Βασιλέα θωνα Γρίβας στν ρχ ταν φοσιωμένος παδός του.  Βασιλες νέκρινε τν δαπάναις το Κράτους κπαίδευσιν το υο το Θ. Γρίβα, Δημητρίου (Γενικ ρχεα το Κράτους, θωνικν ρχεον πουργείου τν κκλησιαστικν κα Παιδείας, Φάκελος 52).
            Γρίβας προβιβασθες ντιστράτηγος πγεν νώπιον το Βασιλέως θωνος, χι μόνον το πρόσφερε μυρίας εγνωμοσύνας δι τν προβιβασμόν του, λλ'θεσεν ες τος πόδας το Βασιλέως, τ ξφός του λέγων τι αυτός του κα τ ξφός του σαν διοκτησία το Βασιλέως, κα τι περιμένει διαταγάς (βλ. πομνημονεύματα Γενναίου Κολοκοτρώνη, σελς 80).
            Τ 1848 Θ. Γρίβας πασπιστς τώρα το Βασιλέως θωνος πήγαινε ν ναλάβη πηρεσίαν ες τν Αλήν.  πιβιβάστηκε σ πλοον ξω το Μεσολογγίου.  ταν λος χρυσοκέντητος μ σωματοφυλακν π 4 γραφικ παλληκάρια, πο κρατοσαν τ ξφος κα τ πλον του, τ πιστόλια, τ γιαταγάνιά του.  πήγαινε κα ρχετο καμαρωτ κα στριβε τ μουστάκι του σν τ πλοον ν το δικόν του ...  Εχεν να θαυμάσιον τουρκικν ξφος πο νκεν λλοτε ες τν Χουρστ πασν κα τ ντουφέκι του μ τ νομα Θ. Γρίβας.
            Κα τώρα δι τν πανάστασιν το 1862 πο φερε τν ξωσιν το θωνος.
            Τν 4 κτωβρίου 1862 ξερράγη ες Βόνιτσαν πανάστασις κατ το θωνος ες τ Φρούριον τς πόλεως.  Στν Βόνιτσα ο παναστάται ρχισαν ν νησυχον μ βλέποντας ν ρχεται π τν Περατιν Θ. Γρίβας.  Τότε κούστηκαν π μακρυ φωνές, ρχισαν στν πόλη ν χτυπον ο καμπάνες.  ποδέχονταν τν Γρίβα.  Τότε Φρουρ ξεθάρρεψε τ διο κα λαός ... (στορία τς Νεώτερης λλάδας, Γ. Κορδάτου, τόμος Δ΄ σελ. 85).  Τ δρομολόγιο πο κολουθετο το τν 4ην κτωβρίου Βόνιτσα, τν 5ην Βάλτος, τν 7ην τ γρίνιον κα Μεσολόγγιον, τν 9ην Πάτρα κα τν 10ην θήνα.Κατεβαίνοντας Γρίβας σταμάτησε στ γγελόκαστρο, νέβηκε σ μι πέτρα κα μ τν βροντερ φωνή του χτυποσε τ στήθη του κα λεγε ποις εμαι γ ρ κα πάλιν ποις εμαι γ ρέ.
Θοδωράκης Γρίβας δν εμαι γώ;
 σύ σαι καπετάνιο μας φώναζε τ πλθος.
  Στ Ατωλικ εχαν φκιάσει μεγαλοπρεπ ψδα, διότι πρόκειτο ν περιοδεύση π κε Βασιλες θων.
  Πέρασε π κάτω Γρίβας, μ τ σύζυγό του Περσεφόνη κα τς λεγε:
  Πέρνα, στρατηγίνα μου κα πρωθυπουργίνα μου κα σ λίγο Βασίλισσά μου (σελ. 209, παντα τν Νεοελλήνων Κλασσικν, τόμος 1οs . ν συνεχεία εσλθε στ Μεσολόγγι που τυχε βασιλικς ποδοχς.  π τ φρούριον ρρίχτηκαν 101 κανονιοβολισμοί.
  λος στρατς κα ο πολίται πο κολουθοσαν μετ τς μουσικς ώρτασαν τν εσοδον το στρατάρχου, στέφανοι προσεφέρθησαν π διαφόρων, κολούθως μετέβησαν ες τν Ναν το γίου Σπυρίδωνα, που ψάλη ερ δοξολογία ...
   μουσικ παιάνιζε δύο φορς τν μέρα ες τν οκίαν το στρατάρχου. 
  Στς 24 κτωβρίου μως 1862 Γρίβας ρρώστησε βαρει στ Μεσολόγγι κα παρέδωκε τ πνεμα.  Τ τελευταα του λόγια πρς τος συντρόφους του ταν "μόνοια κα γάπη στν πατρίδα".
   Θ. Γρίβας εναι μόνος κ τν μέχρι τότε λλήνων, ποκτήσας τ ξίωμα το Στρατάρχου τς λλάδος ... Ασθανόμενος τ τέλος του δέχθη τος σωματάρχες του κα λοιπος πισήμους.
    σπάζετο καθένα ες τ μέτωπον κενοι δ το φιλοσαν τ χέρι.
      Γρίβας γάπησε τν πλοτον, δαπανοσε ν ζ μεγαλοπρεπς, δν το μως φιλοχρήματος.  Πάντοτε συνέδραμε τν δυστυχίαν.  ταν δ κατ τ 1856 σιτοδεία νέσκηψε στν καρνανία κκένωσε μέχρι βολο τ θυλάκιά του κα γόρασε τ σιτηρ το Δημοσίου τ ποα μοίρασε ες τν πένητα λαόν (βλ. νέκδοτα γγραφα τν Γριβαίων π τ κατάλοιπα Σάθα, Γ. Γάτου, πιθεώρησις Τέχνης, τος Θ΄, τόμος ΙΗ΄, τεχος 103 ουλίου 1963).
            λαϊκ μοσα τν περιέλαβε κα τν Θ. Γρίβα.  Πολλς φορς ξυμνοσε τ μεγάλα του κατορθώματα.  Τελευταον τραγοδι το:
            Μηδ στν Πάτρα φαίνεται
            μηδ κα στν θήνα
            Μς επαν κάτι ψέμματα
            Μς επαν κα κάτι λήθεια
            Μς επαν πς πέθανεν κάτω στ Μεσολόγγι.
            Τν κλανε τ Στρατεύματα κι λα τ βιλαέτια.

amvrakikosnews
google page rank