Σαν σήμερα στα 1798 (12-14/10 π.ημ.) η πόλη τής Πρέβεζας πέφτει στα χέρια τού Αλή πασά παρά την ηρωική αντίσταση τής Γαλλικής Φρουράς των γρεναδιέρων τού στρατηγού La Salchette (Λα Σαλσέτ), των 200 Πρεβεζάνων πολιτοφυλάκων και 70 μαχητών τού οπλαρχηγού Ζαχαράκη από την Καμαρίνα στην οχυρωμένη θέση τής αρχαίας Νικόπολης.
Οι περισσότεροι Γάλλοι έπεσαν στο πεδίο τής μάχης. Όσοι απέμειναν μεταξύ των οποίων και ο Λα Σαλσέτ, αιχμαλωτίστηκαν, και από αυτούς οι αλβανοί σκότωσαν τους στρατιώτες ενώ υποχρέωσαν τους αξιωματικούς να κουβαλήσουν σε σάκους τα κομμένα κεφάλια των συναδέλφων τους μέχρι την Κωνσταντινούπολη, όπου τελικά έφτασαν μόνο ο Λα Σαλσέτ ετοιμοθάνατος, και άλλοι δύο ή τρεις. Οι κάτοικοι τής πόλης κατέφυγαν άλλοι στην Λευκάδα και άλλοι στο Δέλτα που σχημάτιζαν οι ποταμοί Λούρος και Άραχθος, ενώ η πόλη παραδόθηκε επί διήμερο στην λεηλασία των αλβανών.
Μετά από δύο ημέρες, μπήκε θριαμβευτής ο Αλή πασάς και διέταξε την παύση των λεηλασιών. Οι αλβανοί τού δώρησαν το άγιο δισκοπότηρο που λεηλάτησαν από την εκκλησία τού Αγίου Ανδρέα, το οποίο πλέον χρησιμοποιούσε για να πίνει ρακί. Τους διασωθέντες Πρεβεζάνους περίμενε τραγική μοίρα, διότι εξαπατηθέντες από τις υποσχέσεις τού Αλή πασά ότι θα σεβαστεί τις ζωές τους και τις περιουσίες τους, μη αντέχοντας την πείνα και τις άθλιες συνθήκες, επέστρεψαν, γιά να αποκεφαλιστούν όλοι οι άνδρες, και να διασκορπιστούν όλα τα γυναικόπαιδα. Η παράδοση λέει ότι ο δήμιος πέθανε από την υπερβολική κούραση…
