ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΑΣ
28/01/2012 (αρχειο)
«Οι Ξηρομερίτες είστε πολύ γυναικόφιλοι ψοφάτε για την βρακοζώνα της γυναίκας»
Η θερμοκρασία είναι στους -3 βαθμούς, και είναι απόγευμα. Σταματήσαμε στον παππού για να δούμε για μια ακόμη φορά την πραμάτεια του. Μας πλησίασε στο αυτοκίνητο μόλις σταματήσαμε, μας καλωσόρισε και μας ρώτησε αμέσως από πού είμαστε.
Είναι η τακτική του μάλλον για να αρχίσει να πουλάει τα είδη λαϊκής τέχνης;
Είναι 84 ετών, κατάγεται από την Αλευράδα Βάλτου και τον συναντούμε καθημερινά τώρα, στην εθνική οδό Αγρινίου –Αμφιλοχίας. Έχει απλώσει την πραμάτεια του στην άκρη του δρόμου, κοντά στην διασταύρωση για Κατούνα, δίπλα στην λίμνη Αμβρακία και στο χωριό του Ρίβιου.
Πρώτα τον συναντούσαμε στην Αγία Ελεούσα στα κλεισορέματα. Άνοιξε όμως ο περιφερειακός του Αγρινίου και έφυγε από εκεί διότι πολλά αυτοκίνητα πάνε εκτός Αγρινίου. Το φορτηγάκι του είναι επίσης γεμάτο.
Μας είπε ότι τον φωνάζουν «μουλαρογιώργο».
Πολλά από αυτά που πουλάει τα προμηθεύεται και από το Αγιον ορος, τα υπόλοιπα τα φτιάχνει μόνος του. Είναι αυτοδίδακτος μας είπε:«Ξυλόγλυπτης, ψαθοπλέκτης, φιλότεχνος, φίλαρχος προκοπιάρης, και μισούμενος μαζί».
Μόνος, στέκει εκεί στην εθνική οδό πότε με κρύο και πότε με ζέστη.
Σκληρός αλλά συγχρόνως πολύ συμπαθητικός και ΑΝΘΡΩΠΟΣ αφού άντεξε τόσα πολλά, που μας τα είπε και εκτός κάμερας. Θαυμάσαμε το πηγαίοχιούμορ του, την σπιρτάδα του και την αστείρευτη δύναμη της ψυχής του. Μόνος του άρχισε να μας λέει για τους Ξηρομερίτες και τουςΒαλτινούς όταν του είπαμε πως είμαστε από Κατούνα.
Έχει ένα ιδιαίτερο τρόπο να μας πλασάρει τα αντικείμενα του για να τα αγοράσουμε.
Στον παππού θα βρει κανείς παλιά λαϊκά αντικείμενα, επίσης πολλά χειροποίητα ξυλόγλυπτα που κάποτε αποτελούσαν είδη καθημερινής ανάγκης για κάθε σπιτικό, σήμερα όμως τα παίρνουμε μόνο για σουβενίρ.
Συνεχιζεται