Οι Λυκειακές Τάξεις Φυτειών, με
απόφαση που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Φ.Ε.Κ.) με αριθμό
φύλλου 1575, ημερομηνία 27 Ιουνίου 2011 και συγκεκριμένα με τον αριθμό 71327/Δ4
περί κατάργησης σχολικών μονάδων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καταργούνται
οριστικά βάζοντας έτσι ταφόπλακα στην εξέλιξη μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Από κει πέρα, στη συνέχεια με δυο
υπουργικές αποφάσεις, η κατάργηση των λυκειακών τάξεων πήρε παράταση για τις
επόμενες σχολικές χρονιές, δηλαδή για το 2011-2012 και 2012-2013.
Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει
κάτι νεότερο που να αφορά το μέλλον των λυκειακών τάξεων Φυτειών και εάν δεν
υπάρξει άμεσα και σύντομα κάποια αλλαγή, τότε μοιραία από το νέο σχολικό έτος
2013-2014 θα υπάρξει οριστικό λουκέτο.
Ως γνωστόν, οι λυκειακές τάξεις
Φυτειών διαθέτουν άριστες εγκαταστάσεις και ειδικότερα διαθέτουν εργαστήρια
φυσικής και ηλεκτρονικών υπολογιστών με σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή, μία από
τις καλύτερες βιβλιοθήκες και άνετους αθλητικούς και εκπαιδευτικούς (αίθουσες)
χώρους.
Η οριστική κατάργηση των λυκειακών
τάξεων Φυτειών σημαίνει αυτόματα οριστική ταφόπλακα στην εξέλιξη μιας ολόκληρης
τοπικής κοινωνίας.
Οι περισσότερες οικογένειες θα
οδηγηθούν στην απομόνωση από πλευράς οικονομικών δυνατοτήτων, γεγονός που θα
πλήξει τα ίδια τα παιδιά. Οι γονείς αδυνατούν να επωμιστούν τα οικονομικά βάρη
μιας «εσωτερικής μετανάστευσης» με προορισμό την πόλη του Αγρινίου και αυτό θα
έχει τεράστιες επιπτώσεις στην μαθητική και ακαδημαϊκή πορεία των παιδιών.
Δυστυχώς, ο Δήμος Ξηρομέρου
αρκέστηκε μόνο σε ανακοινώσεις και λόγια αντί να αναλάβει δράση και με πράξεις
να ενισχύσει το σχολείο με επιπλέον μαθητές από τα γύρω χωριά στο πλαίσιο του
ενιαίου πλέον Καλλικρατικού Δήμου και μάλιστα στο πλαίσιο της ενοποίησης των Δημοτικών
Ενοτήτων.
Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα που
με την επιμονή και την ικανότητα των Δημοτικών Συμβουλίων, Δήμοι κατάφεραν και
απέτρεψαν τις καταργήσεις σχολικών μονάδων και παράλληλα τις ενίσχυσαν
αναλαμβάνοντας την μεταφορά των μαθητών.
Στην δύσκολη οικονομική και
ανθρωπιστική συγκυρία που βρισκόμαστε, η τοπική παιδεία δεν πρέπει να
απαξιώνεται, οι τοπικές κοινωνίες δεν πρέπει να οδηγούνται στον μαρασμό και την
εξαθλίωση.
Η παιδεία αποτελεί την ύψιστη
υπηρεσία για κάθε κοινωνία.
Η πρόσβαση στην παιδεία και στην γνώση αποτελεί
κύριο χαρακτηριστικό όλων των αναπτυγμένων περιοχών και κανείς δεν έχει το
δικαίωμα να το αφαιρεί από τους νέους ανθρώπους.
Ακόμη περισσότερο, η τοπική
παιδεία οφείλει να αποτελεί τον πολύτιμο φάρο ανάπτυξης για τις τοπικές
κοινωνίες. Να αποτελεί τον πολύτιμο φάρο πολιτισμού και μάθησης για όλα τα
παιδιά και όχι να αντιμετωπίζονται ως ένα επιπλέον κόστος για τον προϋπολογισμό
ενός κράτους. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να «σπάει» ο πυρήνας κάθε τοπικής
κοινωνίας και η νεολαία είναι αναμφισβήτητα ο βασικός πυλώνας αυτού του πυρήνα.
Άλλωστε σε όλους αυτούς που
επικαλούνται τον αριθμό των μαθητών η απάντηση είναι μία:
Από πότε οι μαθητές
αντιμετωπίζονται ως αριθμοί;
Τα παιδιά που σκοπεύουν να μάθουν
γράμματα και να προχωρήσουν, θα προχωρήσουν είτε βρίσκονται στις Φυτείες
Ξηρομέρου, είτε βρίσκονται στον Φουρφουρά Ρεθύμνου είτε βρίσκονται σε κάποιο
σχολείο των μεγάλων αστικών κέντρων.
Οι νέοι άνθρωποι, ανεξάρτητα από
τον τόπο που διαβιούν ελπίζουν. Ελπίζουν να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή, να
σπουδάσουν, να βρουν ένα επάγγελμα που θα το αγαπάνε και θα τους ταιριάζει,
ίσως ακόμα και να αλλάξουν τον κόσμο και αυτή την ελπίδα δεν μπορεί να τους την
στερεί καμία οικονομική πολιτική.
Εδώ και τώρα λοιπόν, η Δημοτική
Αρχή, οι τοπικοί Βουλευτές, οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι, ο Σύλλογος Διδασκόντων
και Γονέων και ο καθένας ξεχωριστά, να
αναλάβουν δράση για το καλό του τόπου μας, δεν πρέπει να επιτραπεί η οριστική
κατάργηση των λυκειακών τάξεων Φυτειών σε καμία περίπτωση, θα είναι μια
ανεπανόρθωτη καταστροφή.
Γράφει: ο Χρήστος Σαλτογιάννης