Το Σάββατο 1 Ιουνίου 2013 και ώρα 20:00 μμ, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της σχολής Shaolin Kung Fu «Η Πηγή του Νεαρού Δάσους" των δασκάλων: Ανδρέα Τσελεπή (είναι γιός του Μπάμπη Τσελεπή) και του Δημήτρη Κιτσώνη, στη διεύθυνση Πλαπούτα και Καλλικράτους 4, Ηράκλειο 141 22, Αθήνα.
(Δίπλα στο τέρμα της γραμμής του λεωφορείου "641" και 10' από τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο σταθμός "Ηράκλειο")
Τηλέφωνα: 6940 551155 (Δημήτρης Κιτσώνης), 6974 121268 (Ανδρέας Τσελεπής), 215-5405775 (σταθερό σχολής).................
Ο Δάσκαλος Ανδρέας Τσελεπής
Ο Ανδρέας Τσελεπής γεννήθηκε το 1984 και μεγάλωσε στην Αθήνα, με ρίζεςΞηρομερίτικες και είναι γιός του Μπάμπη Τσελεπή από τον Πρόδρομο.
Το ενδιαφέρον του για τις πολεμικές τέχνες τον έφερε από μικρή ηλικία σε επαφή με διάφορα είδη πολεμικών τεχνών και μαχητικών αθλημάτων όπως Καράτε, Κουνγκ Φου, Brazilian Jiu Jitsu, Kick- Boxing κ.α.
Ασχολείται με τις πολεμικές τέχνες και το σύστημα του Φου Τζο Πάι (Fu Jow Pai - KungFu) από το 1998. Είναι κάτοχος πιστοποιητικού 2ου Degree και από το 2007 μέχρι το 2012 ασχολούνταν επαγγελματικά ως εκπαιδευτής του συστήματος.
Όλο αυτό το διάστημα δεν σταμάτησε να αναζητά να διδαχθεί το αυθεντικόΣαολίν Κουνγκ Φου, καθώς από τα παιδικά του χρόνια αυτό ήταν που κέρδισε τον θαυμασμό, την αγάπη και το σεβασμό του. Μετά από πολυετή αναζήτηση, η αγάπη του για το Σαολίν Κουνγκ Φου και η επιμονή του, τον οδήγησαν στην "Πηγή του Νεαρού Δάσους” όπου και ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στο παραδοσιακό Σαολίν Κουνγκ Φου. Στη συνέχεια είχε την τιμή να τον δεχθεί ως προσωπικό μαθητή του ο δάσκαλος Σι Μιαο τζιέ, 36ης γενεάς μάχιμων μοναχών Σαολίν, με τον οποίο μαθητεύει έως σήμερα.
Το 2011 επισκέφθηκε τον ναό και παρουσιάστηκε, μπροστά στον αρχιερέα του ναού Σαολίν, ΣΙ Χανγκ Τζουίν για να ξεκινήσει έτσι νέο κύκλο σπουδών στο Σάο Λιν Κουνγκ Φου ως εκπαιδευτής.
Το 2012 έλαβε επίσημα το τίτλο Τσο Λιάν (Jian Lian) "εκπαιδευτή", 37ης γενεάς "κοσμικός απόστολος" Σάο Λιν, με το όνομα Σι Τι Γιούνγκ (Shì Tǐ Yǒng) από τον δάσκαλο Σι Χανγκ Τζουίν, μαζί με όλα τα νόμιμα έγγραφα που πιστοποιούν την αρμοδιότητά του ως δάσκαλος Σάο Λιν Κουνγκ Φου. Τα έγγραφα αυτά είναι μεταφρασμένα - βεβαιωμένα από το υπουργείο εξωτερικών και η γνησιότητά τους είναι νομικά επικυρωμένη.
Το ίδιο έτος εκπαιδεύτηκε μέσα στο ναό Σαολίν με τον αρχιεπαιδευτή του ναού Σι Γιάν Σουάν και πήρε επίσημα την άδεια από τον δάσκαλό Σι Μιάο Τζιέ, ως δάσκαλος πλέον, να αντιπροσωπεύσει την "Πηγή του Νεαρού Δάσους" στο Ηράκλειο της Αθήνας μαζί με τον Κιτσώνη Δημήτρη.
Ο Τσελεπής Ανδρέας συνδυάζει την πολύχρονη πείρα του ως δάσκαλος (σε άλλη πολεμική τέχνη) με την ταπεινή του αγάπη για το αυθεντικό Σαολίν Κουνγκ Φου. Το αποτέλεσμα είναι μια ευγενική ψυχή που είναι έτοιμη να ανοίξει τον δρόμο και να διαδώσει τις αληθινές αξίες του Σαολίν Κουνγκ Φου και σε άλλους.
Πέραν της βασικής κατάρτισης Σαολίν Τζίν Μπεν Κουνγκ (Jin Ben Gong), έχει εκτεταμένη γνώση στις παραδοσιακές Σαολίν Κουνγκ Φου φόρμες, Τάο Λου ( Tao Lou) –ένοπλα και άοπλα-Τσιν, ‘Κλειδώματα-αρπαγές», μαλακό και σκληρό Τσι Κουνγκ. Επίσης έχει διδαχτεί και έχει μελετήσει Τσεν Τάι Τσι Τσουάν στο χωριό Τσεν Τζιά Γκόου με τον δάσκαλο Ουάνγκ Τζαν Γκουό ,ανηψιό ενός από τους τέσσερις μεγαλύτερους δασκάλους γενεαλογίας Τσεν Τάι Τσι σήμερα, του Ουάνγκ Σιάν (Wang Xi'an).
Ο Τσελεπής Ανδρέας έχει επίσης σπουδάσει οικονομικές επιστήμες στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών.
Από τον Σεπτέμβριο του 2012 διατηρεί με το Κιτσώνη Δημήτρη Σχολή Παραδοσιακού Σαολίν Κουνγκ Φου "Πηγή του Νεαρού Δάσους" στην οδό Πλαπούτα & Καλλικράτους 4, Ηράκλειο 14122, Αθήνα.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τον ίδιο στο 6974121268.
Είναι το συνεχίζουμε, το πάμε, το προχωράμε μαζί!!
Ανδρέας Τσελεπής, 2012
Μετράω ήδη 7 χρόνια στο Kung Fu. Στο σύστημα Fu Jow Pai συγκεκριμένα.
Συνειδητά: όχι για να δέρνω, μα για να μάθω ότι τα όριά μου δεν υπάρχουν, μήτε στο μυαλό, μήτε στο σώμα.
Αποφάσισα να ασχοληθώ με το Kung Fu για να μάθω, για να βιώσω, να μετέχω της δύναμης μιας τέχνης που μετρά χιλιετίες.
Μιας τέχνης που δίνει δύναμη στο βλέμμα, πρώτα και πριν και πάνω από τη δύναμη που, με την προπόνηση, κληροδοτεί στο σώμα.
Μιας τέχνης που γεννήθηκε κι ανδρώθηκε σε Χώρα που πάντα με γοήτευε,που μελέτησα κι αγαπώ ήδη από πολύ παλιά, για την απαράμιλλη Στρατηγική της, για την παντοδυναμία της “σιωπής” της, για τον πλούτο της απλότητάς της, για τη φιλοσοφία και την κοσμοθεωρία της, την Κίνα.
Πέρασα από δύο Σχολές. Γνώρισα Δασκάλους. Έμαθα, προχώρησα, αναπτύχθηκα στο χώρο αυτό. Με προσπάθεια, με τραυματισμούς πολλούς, με επανάληψη.
Και πριν μία εβδομάδα περίπου, πήρα την καφέ ζώνη, ζώνη σημαντική-πρόδρομο της μαύρης, αυτής που σε καθιστά “σπουδαίο”, ορθότερα, σε “δείχνει” σπουδαίο. Ήταν μεγάλη η συγκίνηση, μεγάλη η χαρά, γιατί έκλεινα έναν κύκλο αγωνιστικό, έναν κύκλο εκπαίδευσης, μια μικρή ιστορία μάθησης.
Μα πάντα ήξερα ότι η μάθηση δεν είναι γνώση.
Και μόνον η γνώση είναι δύναμη, όχι η αέναη μάθηση.
Γνώση είναι η μαθητεία.
Δεν είναι τα χρήματα δύναμη. Γιατί με τα χρήματα αγοράζεις, δεν έχεις.
Δεν είναι η εξουσία δύναμη. Γιατί με την εξουσία καταπιέζεις, δεν συμπορεύεσαι.
Δεν είναι τα μπράτσα δύναμη. Γιατί απέναντι σε ένα όπλο, δεν μετρούν.
Δεν είναι ο όγκος δύναμη. Γιατί ο όγκος σου στερεί την ευελιξία του λόγου, των έργων, της κίνησης.
Δεν είναι ο λόγος δύναμη. Γιατί ο λόγος είναι αέρας, έρχεται και παρέρχεται, χαϊδεύει και γρατζουνάει.
Δύναμη, επιμένω, είναι μόνον η Γνώση. Και συγκεκριμένα η Γνώση που μοιράζεται και κινητροδοτεί μεγαλύτερες αναζητήσεις, αλήθειες, ερωτηματικά, κατακτήσεις.
Η Γνώση που σε εμπνέει, σου δίνει οξυγόνο, ορίζοντα, στόχο στο νου, στην ψυχή, στο χαμόγελο.
Αυτή τη Γνώση που μόνον ένας Δάσκαλος με αυτοπεποίθηση και ταπεινότητα, μαθητεία και πρακτική, αγάπη και αυστηρότητα, μέτρο και απαιτήσεις, καθαρό και βαθύ βλέμμα, ίση κι ισότιμη αντιμετώπιση όλων των μαθητών, αφοσίωση και σιωπή, εμπειρία και το δικό του “αίμα στο χιόνι”, σεβασμό στο Δρόμο του, στο δικό του Δάσκαλο, στο δικό του Φως, μπορεί να μεταλαμπαδεύσει, να εμπιστευθεί, να χαρεί, να αναπτύξει.
Ένας Δάσκαλος που έχει επιλέξει το γνήσιο και αληθινό, όχι το μεταφρασμένο.
Την πηγή, όχι το εμφιαλωμένο νερό.
Την ιστορία και παράδοση, όχι τα υποτιτλισμένα κακέκτυπα.
Το προσφέρω και προσφέρομαι, όχι το παίρνω κι αποπαίρνω.
Το ανταμείβω την ψυχή στην προσπάθεια, κι αυτή να είναι η δική του ανταμοιβή.
Το ευχαριστώ στο μαθητή γιατί τον τιμά, τον σέβεται, τον εκτιμά. Γιατί είναι εκεί και ματώνει, μαζί του.
Γιατί το σημαντικό για το Δάσκαλο είναι το ίδιο σημαντικό και για το μαθητή του: 走
走 είναι το συνεχίζουμε, το πάμε, το προχωράμε μαζί. Είναι η αρχή κάθε προσπάθειας, κάθε κίνησης, κάθε πόνου.
Είναι ο λόγος του Δασκάλου. Εκείνου του Δασκάλου που δικαιούται και μπορεί και πρέπει να το πει.
Αυτός ο Δάσκαλος είναι ο 释体栐 - (Shi Ti Yong), κατά “κόσμον” Ανδρέας Τσελεπής.
Εκείνος με τον οποίον με χωρίζει ηλικιακά σχεδόν μία δεκαετία, μα από την πρώτη μέρα που τον γνώρισα, ως “βοηθό δασκάλου” στο Fu Jow Pai, είχε κερδίσει τον απόλυτο σεβασμό μου, και κυρίως, την εκτίμησή μου.
Γιατί ο Ανδρέας (συγνώμη Shifu), ανέπνεε και απέπνεε Kung Fu. Πάντα, τότε και τώρα.
Δεν ήταν η δουλειά του, ποτέ ο βιοπορισμός του.
Ήταν και παραμένει, σχεδόν, γονιδιακό χαρακτηριστικό του, ανάσα κι αίμα στις φλέβες του.
Σήμερα, ανοίγει τα φτερά του, έτοιμος από καιρό, σ’αυτό που αγαπά. Όπως ακριβώς το αγαπά: σωστά, συγκροτημένα, δυνατά, επίσημα, παραδοσιακά, αληθινά, ταπεινά.
Στη δική του Σχολή.
Και σήμερα ο Ανδρέας, έχει ήδη ανέβει στο πλατύσκαλο της καταξίωσης για το χαρακτήρα, την ευθύτητα, την αξιοσύνη και την ντομπροσύνη του. Γιατί χωρίς μια του λέξη, έπεισε τους παλαιούς του μαθητές να ακολουθήσουν το Shaolin Kung Fu. Χωρίς ζώνες κι επιβραβεύσεις σε ύφασμα. Μα με ικανοποίηση από την προσπάθεια, την επίπονη, τη σταθερή, την ατέρμονη. Μόνο.
Σήμερα, ο Ανδρέας - 释体栐 είναι χαρούμενος, όχι ακόμα ευτυχής.
Δεν περπατά, μα πετά ήδη.
Γιατί μοιράζεται. Απλόχερα προσφέρει τη Γνώση και την αγάπη του στο Kung Fu. Όπως πάντα έκανε, ειλικρινά, με ευθύτητα.
Κι ο Shifu Ανδρέας δεν είναι μόνο στην Ελλάδα όταν διδάσκει. Ταξιδεύει στη Deng Feng, με γυμνό τον δεξί ώμο, αγωνιστής, πολεμιστής, άξιος. Ζει στο Kung Fu, για το Kung Fu, με το Kung Fu.
Σε αυτό του το ταξίδι στη Γνώση, ο 释体栐 δεν είναι μόνος.
Έχει πει 走 κι εμείς, συνεχίζουμε μαζί του.
Γιατί τιμά το Shaolin Kung Fu, το σέβεται, το “ακούει”.
Γιατί ξέρει ότι ο δρόμος είναι μακρύς, δύσβατος, ανηφορικός.
Αλλά πάντα ανταμείβει όποιον κοιτάζει μπροστά, με το κεφάλι ψηλά, νικώντας με περισσότερο αγώνα, κάθε εύκολη δικαιολογία, κάθε βολική εκχώρηση ευθυνών, κάθε αιτία κι αφορμή να λυγίσεις. Γιατί το Shaolin Kung Fu, δεν σε κάνει άτρωτο στα χέρια και τα πόδια, μα στη θέληση να προοδεύεις, να προκόβεις, να νικάς τον ίδιο σου τον εαυτό.
Διότι το Shaolin Kung Fu είναι ένα μόνο πράγμα, ένας στόχος, ένα όνειρο, μια αλήθεια: 走
