Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ ΣΤΟΝ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ -ΑΓΩΝΑΣ ΒΟΥΝΟΥ 35 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ

Αγώνας Βουνού 35χιλ-Ψηλορείτης 

2013 Καλημέρα σας !

 Πάρτε καφέ !

Παραμονή του αγώνα, απογευματάκι κατά της 6, παραλαμβάνουμε τον αριθμό μας, γίνεται μια σύντομη ενημέρωση-παρουσίαση του αγώνα και ακολούθησε pasta party !

Παραβρέθηκαν αρκετοί δρομείς, όχι μόνο Έλληνες, αλλά και από Πολωνία , Ελβετία κ.α.

Ώρα 5 το πρωί ,αναχωρούμε από το Ρέθυμνο, 2 λεωφορεία, για το Οροπέδιο Νίδας .

Υπάρχουν δυνατοί άνεμοι και αν και ελπίζω να έχουν σταματήσει όταν θα έχουμε φτάσει, μετά από 2 ώρες, αυτοί παραμένουν !

Κατεβαίνοντας από τα λεωφορεία, οι άνεμοι να προσπαθούν να μας παρασύρουν.. Κρύο δεν κάνει. ο ουρανός είναι πεντακάθαρος!!!

Οι υπέροχοι εθελοντές, προσπαθούν να στήσουν τραπέζια κλπ, αλλά οι άνεμοι είναι ισχυροί!!

Τρέχω σβέλτα σβέλτα, δηλώνω την παρουσία μου, στην γραμματεία και αρχίζω να φοράω τα γνωστά αγωνιστικά ρούχα, το παγουράκι μου γεμάτο με χυμό, το καπέλο και τα γυαλιά, για να προσαρμόζομαι στο υπάρχον κλίμα !Συναντώ πολλούς γνωστούς από άλλους αγώνες φίλους δρομείς και χαίρομαι γι αυτό(Δημητρα, Ειρηνη, Μανωλη , Γιαννη.)..Επίσης γνωρίζομαι με καινούργιους !!

Καλημέρα σας ! Πάρτε καφέ !

Παραμονή του αγώνα, απογευματάκι κατά της 6, παραλαμβάνουμε τον αριθμό μας, γίνεται μια σύντομη ενημέρωση-παρουσίαση του αγώνα και ακολούθησε pasta party !

Παρευρέθηκαν αρκετοί δρομείς, όχι μόνο Ελληνες, αλλά και από Πολωνία, Ελβετία κ.α.

Κάποια στιγμή με πλησιάζει ένας δρομέας (Λιάγκος το επώνυμο του ), όταν βλέπει την ονομασία του χωριού μας , γραμμένη στην μπλούζα !! Μου λέει ότι η καταγωγή του είναι από τον Περσεβο(!!!) .γνωριζόμαστε , μιλάμε. Παραξενεύεται που είμαι εκεί , από τόσο μακριά .!!!

Η ώρα εκκίνησης, η 07:30, πλησιάζει. Ο Ήλιος μόλις έχει κάνει την εμφάνιση του. Αλλά όταν φτάνει η ώρα, δεν ξεκινάμε .Υπάρχει θέμα με το ποιά διαδρομή θα ακολουθήσουμε, διότι οι καιρικές συνθήκες στην κορυφή είναι πολύ άσχημες ..Περιμένουμε μισή ώρα, μήπως και αλλάξουν τα πράγματα άλλα όχι.

Έτσι, η διοργάνωση, αποφασίζει-δικαίως πιστεύω- να τρέξουμε στην δεύτερη διαδρομή,που δεν φτάνει έως την κορυφή. Μερικοί δρομείς, ξένοι, δείχνουν να απογοητεύονται.

Αφού βγάζουμε την αναμνηστική φωτογραφία, παίρνουμε θέση στην εκκίνηση !! 82 συνολικά δρομείς (γυναίκες - άνδρες) θα τρέξουμε τα 35 χιλ..

Ώρα 8 δίνεται η εκκίνηση. Ένα πλήθος ανθρώπων, με διαφόρων χρωμάτων ρούχα, ξεχύνονται στην άπλα του χωματόδρομου και μπαίνουμε στο Οροπέδιο . Ενεργοποιούνται τα χρονόμετρα, τα GPS. ακούγονται ευχές, αστειεσμοί, που σιγά σιγά σταματούν και το μόνο που ακούγεται είναι οι αναπνοές.Δεν χρειάζομαι GPS,εχω εσάς που μου ''δείχνετε*;) ματάκι τον δρόμο...!!!

Αρχικά τρέχουμε επί του οροπεδίου, πάνω στο χορτάρι ,για 6- 7 χιλιόμετρα ,μια κυκλική διαδρομή, επίπεδη. Ο Μανώλς Σηφάκης(ο Πρώτος Όλων!) είναι μπροστά,500 μέτρα μακριά .

Δίπλα μας ,βλέπουμε και ακούμε τα πρόβατα και τα βελάσματά τους, που αρχίζουν την εξόρμηση τους κι αυτά για την πρωινή έξοδο, τους τσοπάνους που τα σαλαγούν... !!!

Τελειώνοντας το οροπέδιο, περνούμε και από τον πρώτο σταθμό όπου τους καλημερίζω, μας εφοδιάζουν με νερό και γίνεται μια πρώτη καταγραφή.

Με προσπερνάει μια αθλήτρια, ντυμένη στ άσπρα σχεδόν.

Κατόπιν μπαίνουμε για λίγο σε ένα μικρό, ανηφορικό, ρεματάκι, με πέτρες .χρειάζεται λίγη προσοχή εδώ μην στραβοπατήσουμε από τώρα!! Μου έρχονται στο νου τα.. κατσίκια ,διότι κάπως έτσι κινούμαστε τώρα !

Τελειώνοντας το ρεματάκι ανηφορικά , μπαίνουμε για 1 χιλ περίπου σε άσφαλτο. Ο άνεμος είναι αντίθετος με κρατάει. μαζί φέρνει και σκόνη φοράω τα γυαλιά μου μπροστά μου, στα 4 μέτρα τρέχει η αθλήτρια που προανέφερα πηγαίνουμε μαζί (προς το παρόν*;) ματάκι) !!

Τελειώνοντας την άσφαλτο, αρχίζει η ανάβαση προς το Ιδαίον Αντρον. Τρέχω πίσω από την αθλήτρια ,ένα βήμα πίσω. ''Αν θέλεις να περάσεις, πες μου να κάνω στην άκρη''.μου λέει.΄΄Όχι ευχαριστώ'' απαντώ αγκομαχώντας .''Όποιος θέλει περνάει, ό,ποτε θέλει'' συνεχίζω. Μου συστήνεται , ''Βίκυ είναι το όνομά μου, εσένα?'' ..''Παναγιώτης'' απαντώ. ''Σε είδα χτες ,που φορούσες το περσινό μπλουζάκι του Ψηλορείτη'' μου λέει. ''Ναι, το φόρεσα επίτηδες, μπας και βρω κανέναν δρομεα να μιλάμε .'' χα χα χα !! Αφού ανταλλάσουμε τις γνωστές ευχές, αρχίζει και απομακρύνεται.

Στην σπηλιά του Δια, γίνεται μια δεύτερη καταγραφή και αρχίζει για λίγο μια κατηφορική πορεία, όπου δίνεται η ευκαιρία για μια χαλάρωση στο κορμί και στο νου να προετοιμαστεί για αυτό που θα ακολουθήσει !!!

Κατόπιν αρχίζει η σκληρή πεζοπορική ανάβαση στο βουνό !

Ο Ήλιος είναι πίσω μου! Κοιτάζω μπροστά, τους δρομείς, για να ξέρω που περίπου πάμε.. Βλέπω ψηλά, μια πολύχρωμη σειρά δρομέων, σαν κουκίδες στην μεγαλοπρέπεια του βουνού,ο ένας πίσω από τον άλλον, να κινείται αργά, λοξά αριστερά, στην πλαγιά και να φαίνονται σαν να κρέμονται από την άκρη της !! Το έδαφος είναι πετρώδες, σε μερικά σημεία μάλιστα βάζω και τα χέρια ,προκειμένου να γαντζωθώ για να ανέβω. Πέρυσι, εδώ είχε χιόνι, εφέτος δεν έχει..

Όπου το έδαφος προσφέρεται, τρέχω ειδάλλως περπατάω. Φροντίζω να εντοπίζω εγκαίρως τα σημάδια που μου δείχνουν την διαδρομή. Μπροστά μου οι δρομείς έχουν χαθεί. ΄΄αραγε πόσοι να είναι μπροστά μου?''.  Πίσω μου δεν κοιτώ. Ποτέ δεν κοιτάζω πίσω, σε κανέναν αγώνα(δεν ξέρω γιατί μου έχει ''κάτσει'' αυτό) !! Η Βίκυ έχει εξαφανιστεί !!

Λίγο πιο πάνω συναντώ 3 δρομείς που πηγαίνουν μαζί, τους ακολουθώ για λίγο, μιλάμε και μετά τους αφήνω πίσω.

Σκέφτομαι ότι εφέτος δεν έχω κάνει αρκετή προπόνηση στο Περγαντί-μόνο 1 μήνα-ελέω υπεραποστάσεων και ίσως να μην καταφέρω πολλά πράγματα, αλλά δεν με ανησυχεί ιδιαίτερα ,αρκεί άλλωστε η συμμετοχή και το θάρρος να στηθώ στην αφετηρία κι έχω κι έναν Ολυμπο σε έναν μήνα!!

Φτάνοντας σε ένα επίπεδο σημείο, εθελοντές με ενημερώνουν να στρίψω. ''χμ.εδώ αλλάζει η διαδρομή, κανονικά είναι ανηφορικά η πρώτη επιλογή'' σκέφτομαι.

Μικρές τούφες ομίχλης εμφανίζονται. Τρέχω ανάμεσα σε αυτές !! ..''Ωωω,αν ανεβαίναμε κι άλλο ψηλά θα ήταν ακόμη πιο ωραία'' σκέφτομαι. Αλλά προέχει η ασφάλεια των ανθρώπων.

Αρχίζω ένα τρελό κατηφορικό τρέξιμο, πάνω σε έδαφος με τεράστιες πέτρες. Μακριά, μπροστά μου, εντοπίζω από τα λευκή στολή της, την Βικυ. Ο αέρας συνεχίζει να είναι δυνατός, αλλά φαίνεται να αποδυναμώνεται.

Τελειώνοντας το τρέξιμο στο πετρώδες έδαφος, μπαίνω σε χωματόδρομο. Οι εθελοντές μου δείχνουν προς τα πού να πάω σε μια διασταύρωση. Κάνω και πλάκα σε έναν ,ενώ μου δείχνει ανηφορική κατεύθυνση, εγώ του δείχνω ότι κατάλαβα ΚΑΤΗΦΟΡΙΚΗ και βάζει τις φωνές έντρομος!! Χα χα !!

Στον σταθμό τροφοδοσίας , μου δίνουν ένα κομματάκι σοκολάτα με ρωτούν αν είμαι καλά, αν έχω κάποιο πρόβλημα.'' Τι σημαίνει ΚΑΤΟΥΝΑ?'' !!!......Αφού δίνω για πολλοστή φορά, γεωγραφική αναφορά (!!) ,φεύγω ανηφορικά ξανά, σε χωματόδρομο.

Αν και έχει Ήλιο, η θερμοκρασία είναι χαμηλή ακόμη. Σε κάποια στιγμή ,εκεί που έτρεχα και γύρω μου δεν υπήρχε κανείς , βλέπω 3 άτομα να στέκονται με τρίποδες και φωτογραφικές μηχανές, να μας περιμένουν να μας απαθανατίσουν !!!Τους χαιρετώ και απομακρύνομαι.

Ο δρόμος γίνεται κατηφορικός για 1 χιλ περίπου και μετά ανηφορίζει ξανά. Ουφφφ. Πολλά σκαμπανεβάσματα.

Ένας εθελοντής με ρωτάει καθώς τον πλησιάζω, πως μου φαίνονται οι σηματοδοτήσεις, αν έχω κάποιο πρόβλημα η να σχολιάσω κάτι σχετικό με την διοργάνωση ,προκειμένου να το λάβουν υπόψιν για την επόμενη χρονιά !

Βλέπω ψηλά μια ομάδα διασωστών να προχωρούν περπατώντας, προς τον επόμενο σταθμό, τους φτάνω, μιλάμε για λίγο,(ο ένας ήξερε και το χωριό μας μάλιστα! )και συνεχίζω να τρέχω μιας και η διαδρομή γίνεται επίπεδη.(πάλι κάνουν την εμφάνισή τους μερικές τούφες ομίχλης) και μετά από λίγο κατηφορίζει πάλι.

Πλέον εδώ ήταν το ψηλότερο σημείο του αγώνα.(από ότι έμαθα μετά, στον τερματισμό, φτάσαμε μέχρι τα 1900 μέτρα).Σκύβω και παίρνω 2 μικρές πέτρες ως λάφυρο και τις κρατάω στα χέρια μέχρι τέλους!

Μυρωδιές από φασκόμηλο και άλλα φυτά τονίζουν την ύπαρξη τους σε τούτο τον ευλογημένο τόπο ...

Τρέχω τώρα σε μονοπάτι, ανάμεσα από πέτρες και ένα είδος θάμνου που ..τσιμπάει !!!Προσπαθώ να τον αποφεύγω αλλά δεν είναι εύκολο !!!Γρατσ'ναει*;) ματάκι !!!!Προχωρώντας , ο θάμνος αραιώνει .πέτρες μικρές κ μεγάλες έχουν την σειρά τους !!!Τρέχω πάνω τους , πατώντας στην μύτη του παπουτσιού. Τρέχω γρήγορα μπορεί και επικίνδυνα κατηφοριά έχει αρχίσει και μεγαλώνει, επιταχύνω κι άλλο.

Κάτω χαμηλά, εντοπίζω έναν δρομέα που κατεβαίνει επιφυλακτικά φαίνεται δεν είναι και πολύ προσαρμοσμένος με το ορεινό. Τον φτάνω, του δίνω κουράγιο (χαμηλά φαίνονταν ο επόμενος σταθμός)και τον αφήνω.

Πλησιάζοντας τον σταθμό, βλέποντάς με έναν εθελοντής αρχίζει να λέει μαντινάδες για την Κατούνα(!!!)και να τρέχει να μου προσφέρει νερό. Τρώω ένα κομματάκι μπανάνα , λίγη σοκολάτα, νερό και φεύγω.

Στο εξής πια είναι χωματόδρομος και κατηφοριά. Δέντρα κάνουν την εμφάνιση τους. Την διαδρομή τώρα την θυμάμαι από πέρυσι. Αναπτύσσω ταχύτητα το χώμα είναι μαλακό σε 1-2 σταθμούς δεν σταματώ νομίζω είναι πολύ κοντά οι σταθμοί μερικά αγροτικά -τσοπάνηδες-έρχονται προς εμένα κάνω άκρη κ περνούν.

Όσο μπορώ να δω μακριά, δεν βλέπω κανέναν δρομέα. Ο Ήλιος αρχίζει να ζεσταίνει επειδή κατεβαίνω υψομετρικά,..

Κάποια στιγμή βλέπω μια σήμανση που αναφέρει ''27ο χιλ''..''θέλω αλλα 8χιλ. για τον τερματισμό '' κοιτάζω το ρολόι δείχνει 3 ώρες ! Εκπλήσσομαι.Περίμενα να είναι παραπάνω. Αλλά μετά σκέφτομαι ότι ετούτη η εναλλακτική διαδρομή είναι πιο ήπια. Έτσι, αποφασίζω και ελαττώνω ταχύτητα. Τρέχω πια ΄΄σβηστός΄΄..

Φτάνω σε έναν ακόμη σταθμό καλαμπουρίζω με τους εθελοντές .πίνω νερό και συνεχίζω. Αρχίζει να φαίνεται το χωριό αρχίζει η άσφαλτος λίγο έμεινε πια !! Ακούω τα χειροκροτήματα των κατοίκων τη μουσική στον τερματισμό στα 100 μέτρα μπροστά μου βλέπω 3 δρομείς να πηγαίνουν παρέα !!

Μέσα στο χωριό οι κάτοικοι είναι στις άκρες του δρόμου και χειροκροτούν. Υποκλίνομαι .

Βλέπω την αψίδα τερματισμού. Κόσμος πολύς. Στις άκρες της αψίδας, να υπάρχουν μικρά παιδάκια και να χειροκροτούν υποκλίνομαι συνεχώς και σηκώνω ψηλά τα χέρια μου, δείχνοντας τις πέτρες, κάτι που κάνει όλους να χειροκροτούν ακόμη πιο ζωηρά!!! χα χα χα !!!

Μου φορούν στεφάνι ελιάς και το μετάλλιο !!

Μου έδωσαν τα πράγματά μου, ένα μήλο, μια μπανάνα, ένα χυμό και με οδήγησαν στο σημείο όπου μπορούσαμε να αλλάξουμε ρούχα και να κάνουμε ένα ντους .

Ακολούθησαν κάποιες συνεντεύξεις από το Creta TV και φωτογραφήσεις με φίλους δρομείς και φίλους που δεν έτρεξαν αλλά ήταν εκεί.

Κατά τις απονομές μετά, πρώτη γυναίκα ήταν η Βίκυ Καρπούζα!!!!!! ''Ααα, ώστε αυτή είναι η Καρπούζα '' σκέφτομαι. Είχα διαβάσει τόσα πολλά για αυτήν αλλά ποτέ δεν την είχα συναντήσει !!χα χα !! Και πως γνωριστήκαμε σήμερα? !! Απίστευτο.. χάρηκα πάρα πολύ !! Πήγα μετά και την συγχάρηκα , και τα είπαμε λιγάκι.

Στις 2 το μεσημέρι η διοργάνωση παρέθεσε γεύμα σε όλους (εθελοντές ,δρομείς κλπ)και στις 4 αναχωρήσαμε με τα λεωφορεία για Ρέθυμνο !!

Το ρολόι μου έδειχνε 3 ωρες κ 39 λεπτά-χρόνος αγώνα μια χαρά !! 19ος στην γενική σειρά κατάταξης !

Σας ευχαριστώ πολύ !

Επόμενος αγώνας, τέλος του μήνα !