Έφυγε στα 36 χρόνια του την Τρίτη 13-8-2013 και κηδεύτηκε παραμονή της Παναγίας στις 14-8-2013 στο Κοιμητήριο Ζωγράφου Αττικής, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο ο νεαρός γιατρός Σπύρος Χάχαλος από το Μοναστηράκι της Βόνιτσας.
Έφυγε από κοντά μας και την επίγεια ζωή ένας νέος και σπάνιος «άνθρωπος» που ήταν προικισμένος με σπάνια προσόντα και τον διέκρινε πρωτίστως σ΄όλη του τη σταδιοδρομία το ήθος και η αξιοπρέπεια.
Διακόνησε το ιατρικό λειτούργημα με σεμνότητα, εντιμότητα, συνέπεια και υπερβολική αφοσίωση.
Διορίσθηκε αγροτικός ιατρός στη Σαντορίνη, έκανε ειδικότητα στο Νοσοκομείο Άρτας και τώρα υπηρετούσε στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών................
Ο Σπύρος λάτρεψε τη ζωή και –στην αρχή- τουλάχιστον στάθηκε απλόχερη μαζί του. Είχε ότι ονειρευόταν κάθε νέος, ο ίδιος όμως δεν πετούσε στα σύννεφα.
Έζησε και συμπεριφέρθηκε πάντα έχοντας τη φιλοσοφική θεώρηση ότι γεννιόμαστε άνθρωποι με όλο το βάθος που κρύβει και η λέξη και η έννοιά της, πιστός στον όρκο του Ιπποκράτη.
Στη νεκρώσιμη ακολουθία που έγινε στον Ιερό Ναό των Αγίων Κων/νου και Ελένης, παρέστησαν τιμώντας τη μνήμη του μεταστάντος, ο Δ/ντής της Νεφρολογικής Κλινικής του Λαϊκού Νοσοκομείου Αθηνών κ. Ιωάννης Μπολέτης, ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. Κων/νος Καραγκούνης, πλήθος συγγενών και συγχωριανών, αρκετοί φίλοι, συνάδελφοι και συμφοιτητές οι οποίοι μαζί με τους οικείους του, μέσα σ΄ένα βαρύτατο κλίμα θλίψης και οδύνης, είχαν να πούν μόνο καλά και επαινετικά λόγια για το νεαρό επιστήμονα που τίμησε τον τόπο καταγωγής του.
Το κενό που αφήνει σε όλους και ιδιαίτερα στην οικογένειά του που του συμπαραστάθηκε με αγάπη, αυταπάρνηση και καρτερικότητα, είναι δυσαναπλήρωτο και η ευχή όλων είναι ο Θεός να τους δίνει κουράγιο και να τους απαλύνει τον αγιάτρευτο πόνο τους.
Τον επικήδειο εκφώνησε ο Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Ενώσεως Αστυνομικών κ. Ιωάννης Καραπατάκης ο οποίος αναφερόμενος στην προσωπικότητα του νεαρού γιατρού και φίλου του, Σπύρου Χάχαλου μεταξύ άλλων είπε:
Αγαπημένε μας Σπύρο, πώς μπορεί κανένας με βουρκωμένα μάτια και λίγα λόγια να βρεί το κουράγιο να αποχαιρετίσει ένα λεβέντη, ένα νέο άνθρωπο που πάλεψε άνισα και έδωσε τη μάχη για τη ζωή με αξιοπρέπεια.
Χθές το χάραμα έκλεισαν για πάντα τα λαμπερά μάτια του Σπύρου. Η είδηση της ασθενείας του όμως στέγνωσε τα χείλη μας από πόνο και προκάλεσε τρικυμία δακρύων.
Αγαπητέ Σπύρο, ταξιδεύοντας τη σκέψη μου στο πριν, θυμάμαι που χαμογελούσες πάντα με καλοσύνη και με το σεμνό προφίλ σου ήσουν το καμάρι της οικογενείας σου.
Ήλπιζες και πιστεύαμε όλοι μας ότι η λέξη «θεραπεία» δεν σχετίζεται με τη λέξη «αδυναμία» και έδινες κουράγιο στη μάννα σου να μην στενοχωριέται.
Εύχομαι και θέλω να πιστεύω ότι κάποια μέρα όσοι υποφέρουν από καρκίνο, να μη σημαίνει ότι ζούν με το φόβο της επιθανάτιας αγωνίας περιμένοντας τα χειρότερα, αλλά με αισιοδοξία και ελπίδα για τη ζωή.
Ο νεαρός Σπύρος Χάχαλος, μετά το λύκειο σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε την επιστήμη λειτούργημα, τηρώντας τον όρκο του Ιπποκράτη.
Θα μπορούσα να πώ πολλά για το Σπύρο, για τις αρετές του και τον ξεχωριστό χαρακτήρα του. Άνθρωπος ακέραιος, με αίσθηση του καθήκοντος, υπηρέτησε αγόγγυστα τον ανθρώπινο πόνο ως διορισμένος αγροτικός ιατρός στη Σαντορίνη, στο Νοσοκομείο Άρτας και τελευταία στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών.
Πιστός φίλος, ευαίσθητος και φιλότιμος κέρδιζε τις καρδιές όλων μας. Λάτρεψε τη ζωή, ονειρεύτηκε, αγάπησε και κατάφερε παρά τις δυσκολίες να σταθεί όρθιος.
Μετά τη διάγνωση της αρρώστιας σου ακολούθησε η θεραπεία. Η θέλησή σου για ζωή ήταν μεγάλη και προσπάθησες να ξεφύγεις απ΄τη θανατηφόρο αρρώστια αλλά δεν τα κατάφερες.
Μας παρηγορεί όμως ότι διακόνησες το λειτούργημα του ιατρού και όλοι έχουν να πούν ένα καλό λόγο για το νεαρό επιστήμονα.
Η ζωή σου σύντομη, αλλά προικισμένη με χριστιανικές αξίες που ο δίκαιος Θεός μας, παραστάθηκε στο Γολγοθά που ανέβηκες για να σε οδηγήσει προς την αιωνιότητα, όπως είπε η κ. Όλγα για να παρηγορήσει τη μάννα σου.
Τα συναισθήματα όλων μας, αγωνία, πόνος, λύπη, απογοήτευση και κάπου-κάπου λίγη χαρά, ανάλογα με τις ιατρικές γνωματεύσεις.
Βέβαια μέσα μας υπήρχε πάντα η ελπίδα πως τελικά όλα θα πήγαιναν καλά. Η μάχη όμως ήταν άνιση και κράτησε περίπου ένα χρόνο.
Μεσ΄τον Ιερό Ναό που βρισκόμαστε, δεν ξέρω σε ποιο αστέρι τ΄ουράνιου θόλου να στρέψω τα μάτια μου, γιατί δεν ξέρω ποια θέση σου έχει δώσει η Μεγαλόχαρη που παραμονή της Κοιμήσεώς της σε κάλεσε κοντά της στην Πλατυτέρα των Ουρανών.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ διέψευσε τις προσδοκίες μας ότι δεν θα μας άφηνες τόσο νωρίς στα 36 χρόνια σου. Θαρρώ πως είναι μαζί μας η φωνή σου, η γλυκιά και απαλή ματιά σου.
Σκύβοντας στο άψυχο κορμί σου που είναι πλημμυρισμένο από λουλούδια, φαίνεται σα να είναι σκαλισμένος στο στήθος σου ο ήλιος. Ο ήλιος της αγάπης για τη σύντροφό σου και την οικογένειά σου, τον πατέρα σου που σε αγάπησε και αισθάνεται ότι δεν σου προσέφερε όσα θα ήθελε, τη λατρευτή σου μάννα που σε ανάθρεψε με το γάλα του στήθους της και άπλωνε στοργικά τις φτερούγες της, την αδερφούλα σου Άντα που μοιραζόσουν μαζί της τα προβλήματά σου, τον αφοσιωμένο γαμπρός σου Κώστα και γιατρό που σου συμπαραστάθηκε στις δύσκολες στιγμές της ζωής σου και τα πολυαγαπημένα σου ανιψάκια Στέφανο και Πηνελόπη.
Τους έκανες όλους περήφανους με τη συγκροτημένη ανέλιξή σου, το ήθος σου, την υπευθυνότητά σου και την αίσθηση καθήκοντος που σε διέκρινε.
Αγαπητοί μας γονείς Χρήστο και Βάσω, δημιουργήσατε μια λαμπρή οικογένεια. Στις δύσκολες αυτές στιγμές, παρακαλώ το Θεό να σας δώσει δύναμη και κουράγιο. Επιτρέψτε όμως και σε όλους εμάς να σας εκδηλώσουμε τα αισθήματα αγάπης και να μοιραστούμε μαζί σας το βαρύ πένθος.
Σπύρος ο νεαρός ξάδερφός σου που έφυγε αναπάντεχα νωρίς σε τροχαίο ατύχημα, Σπύρος και ο θείος σου που έφυγε στην ίδια ηλικία με σένα και σε περιμένουν με τους παππούδες και τη γιαγιά σου Πηνελόπη που σε μεγάλωσε.
Για σένα και για όλους τους μαχητές της ζωής, δεν θα λείψει η εικόνα σου και η σκιά σου. Θα σε νιώθουμε πάντα δίπλα μας. Πονάμε, αλλά είμαστε περήφανοι για όσα προσέφερες. Σε πείσμα του θανάτου θα ζείς στις σκέψεις και τις καρδιές μας.
Τα συναισθήματα των οικείων, φίλων, συγγενών, συναδέλφων, συμμαθητών και συμφοιτητών, ομόθυμα και ειλικρινή θα σε συντροφεύουν στο αιώνιο ταξίδι σου.
Εύχομαι ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου, Καλό σου ταξίδι Σπυράκο.
Η οικογένεια ευχαριστεί θερμά όλους όσους τους συμπαραστάθηκαν στο βαρύ πένθος θλίψεως και οδύνης για την αδόκητη απώλεια του λατρευτού τους υιού, αδελφού και θείου. Επίσης ευχαριστεί τους θεράποντες ιατρούς και όσους προσέφεραν αντί στεφάνου δωρεές στη μνήμη του για την ενίσχυση του έργου του ιδρύματος ΄΄ Κιβωτός του Κόσμου΄΄.