Η ώρα είναι περίπου 7:30. το απόγευμα, η εικόνα που αντικρίζουμε είναι μαγευτική, είναι η ώρα της επιστροφής των ψαράδων, η ώρα που πέφτει ο ήλιος.
Σταματήσαμε και είδαμε στ’ ανοιχτά της θάλασσας τις μικρές ψαρόβαρκες, η μια δίπλα στην άλλη με την σειρά λες και ήταν γεωμετρικά στημένες, τα πριάρια να ρίχνουν τα δίχτυα τους και μετά να επιστρέφουν η μια πίσω από την άλλη. Ερασιτέχνες ψαράδες που ανήκουν στον Αλιευτικό Σύλλογο Ακτίου-Βόνιτσας.
Μας την είχαν περιγράψει αυτή την σκηνή αλλά τώρα την ζήσαμε.
Ένα ένα τα ψαράδικα έμπαιναν στο λιμανάκι τους, άραζαν έσβηναν την μηχανή τους, έδεναν, έκαναν ένα τελευτάιο έλεγχο και οι ψαράδες γυναίκες και άνδρες κατευθύνονταν προς τα αυτοκίνητα τους για να πιάσουν το χωριό πριν σουρουπώσει, έτσι ώστε να ξεκουραστούν και το πρωί να έρθουν πάλι εδώ χαράματα, να μπουν στα ψαράδικα τους να βγουν στα ανοιχτά και ο καθένας να μαζέψει τα δίχτυα του, να μαζέψει την ψαριά του.
Ένα ένα τα ψαράδικα έμπαιναν στο λιμανάκι τους, άραζαν έσβηναν την μηχανή τους, έδεναν, έκαναν ένα τελευτάιο έλεγχο και οι ψαράδες γυναίκες και άνδρες κατευθύνονταν προς τα αυτοκίνητα τους για να πιάσουν το χωριό πριν σουρουπώσει, έτσι ώστε να ξεκουραστούν και το πρωί να έρθουν πάλι εδώ χαράματα, να μπουν στα ψαράδικα τους να βγουν στα ανοιχτά και ο καθένας να μαζέψει τα δίχτυα του, να μαζέψει την ψαριά του.
Εμείς εκεί βρεθήκαμε αρχές Σεπτέμβρη και μιλήσαμε με πολλούς ψαράδες, ένας από αυτούς ήταν και ο γραμματέας του αλιευτικού συλλόγου όπως μας είπε, ο Αρίδας Βύρωνας, και μας ενημέρωσε για πολλά πράγματα που δεν ξέραμε όπως αυτή την εποχή δεν υπήρχαν ψάρια παρά μόνο γαρίδες και μας παρότρυνε την επόμενη φορά να είμαστε κοντά εκεί σε βάρκα την ώρα που ρίχνουν όλοι μαζί τα δίχτυα και να το βιντεοσκοπήσουμε.
Δείτε λοιπόν το βίντεο και τις φωτό για όσα σας αναφέραμε παραπάνω. Αξίζει τον κόπο όμως να την ζήσετε αυτή την στιγμή για όσους βρεθείτε εκεί κοντά.
