Ενδοοικογενειακή βία – ένα έγκλημα πίσω από κλειστές πόρτες
Δεν γνωρίζει εθνικότητα, δεν γνωρίζει κοινωνική τάξη. Δεν συζητιέται, δεν φτάνει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αποτελεί θέμα ταμπού. Είναι παντού γύρω μας, αλλά συνήθως μένει κρυμμένη πίσω από κλειστές πόρτες. Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα έγκλημα που συνοδεύεται από ντροπή και σιωπή. Είναι ένα έγκλημα που προκαλεί σωματική αλλά και ψυχολογική βία. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι έγκλημα. Ειδεχθούς χαρακτήρα και καθημερινό, που πλήττει κυρίως τις γυναίκες.
Τα στοιχεία σοκάρουν: Το σύνολο των κλήσεων που δέχθηκε -μόνο- η γραμμή SOS της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων το διάστημα 11 Μαρτίου 2011 μέχρι 11 Μαρτίου 2013 ήταν 10.176, στη πλειοψηφία τους (68%) από ελληνίδες, όλων των ηλικιών, κάθε μορφωτικού επιπέδου. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση καταγράφονται περίπου 3.500 θάνατοι το χρόνο εξαιτίας της ενδοοικογενειακής βίας.
Πρόσφατα μάθαμε για τρεις περιπτώσεις γενναίων γυναικών στην Αιτωλοακαρνανία, οι οποίες βρήκαν το κουράγιο να καταγγείλουν τους βασανιστές που ζούσαν μέσα στο σπίτι τους. Για αυτές το μαρτύριο ευελπιστούμε να τελειώσει. Για δεκάδες άλλες όμως, ο φόβος κυριαρχεί.
Ο κοινωνικός αποκλεισμός, αλλά και οι απειλές, εντείνουν τον βουβό τους πόνο.
Θύματα αυτής της αποτρόπαιης πρακτικής, όμως, είναι και τα παιδιά. Ως μάρτυρες και συχνά και ως θύματα. Οι δομές ψυχολογικής υποστήριξης για τα παιδιά αυτά είναι δυστυχώς ελάχιστες. Θα κουβαλούν για όλη τους τη ζωή τα παιδικά τους τραύματα, ενώ συχνά γίνονται και τα ίδια καταπιεστές, ανακυκλώνοντας την νοσηρή πραγματικότητα που βίωσαν.
Δυστυχώς, ο τόπος μας μαρτυρά αναρίθμητες περιπτώσεις κακοποιημένων γυναικών. Μόλις λίγους μήνες πριν η Δημοκρατική Αριστερά με κοινοβουλευτική της παρέμβαση προς τα Υπουργεία Εσωτερικών και Υγείας, είχε ζητήσει να ενταθούν οι δράσεις εκείνες που θα βοηθήσουν τόσο στην πρόληψη, όσο και στην αντιμετώπιση του φαινομένου.
Δεν αρκούν οι διαπιστώσεις και σίγουρα δεν αρκεί η καταδίκη από μόνη της. Πρέπει πλέον να μιλήσουμε ανοιχτά. Η ενδοοικογενειακή βία, είναι ένα καρκίνωμα στις ζωές μας. Η σιωπή είναι μία δεύτερη κακοποίηση. Ο κοινωνικός στιγματισμός των γυναικών θυμάτων είναι η
απόλυτη βία.
Πρόληψη – ενημέρωση – καταγγελία: Αυτό είναι το τρίπτυχο για να καταπολεμήσουμε τη μάστιγα της ενδοοικογενειακής βίας.
Να δώσουμε φωνή, λοιπόν, σε όλα εκείνα τα θύματα που ασφυκτιούν από τη βία που υφίστανται από δήθεν «αγαπημένα» τους πρόσωπα. Να δώσουμε διεξόδους, ώστε να μπορούν να ξεκινήσουν μία νέα ζωή, χωρίς το στίγμα της κακοποίησης. Να δημιουργήσουμε ως Πολιτεία τις δομές εκείνες που θα βοηθήσουν τα θύματα να βρουν τη δύναμη να καταγγείλουν τους βασανιστές τους, ειδικά στις μικρότερες κοινωνίες. Να ακούσουμε εμείς ως κοινωνία και να κατανοήσουμε το πρόβλημά τους. Ακόμη και να καταγγείλουμε, όντας εκτός «χορού», όταν έχουμε αδιάσειστα στοιχεία. Να αγκαλιάσουμε τα άτομα αυτά ως θύματα καταστάσεων. Να βοηθήσουμε και κυρίως, να μην κρίνουμε με την ευκολία εκείνη που διακρίνει όσους θεωρούν πως το θέμα δεν τους αγγίζει. Η βία μέσα στην οικογένεια δεν αφορά μόνο τους «άλλους».
Η τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 είναι εθνικής εμβέλειας, λειτουργεί όλο το 24ωρο, όλες τις ημέρες του χρόνου και η κλήση χρεώνεται μία αστική μονάδα. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι απολύτως εμπιστευτικές, καλυπτόμενες από το απόρρητο της συμβουλευτικής.
Περισσότερες πληροφορίες μπορεί να βρει κανείς στην ιστοσελίδα www.womensos.gr
Όχι στη βία – όχι πια στη σιωπή. Ναι στο δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και την δεύτερη ευκαιρία. Μια ευκαιρία ζωής που μας αφορά όλους.
Ραγδαία αύξηση της βίας κατά γυναικών
Η πολιτική ηγεσία καταδικάζει τη βία με ανακοινώσεις, συχνότερα από ποτέ. Όμως η βία κατά των πιο αδύναμων είναι παρούσα και αυξάνεται στην κρίση με ραγδαίους ρυθμούς. Τα πιο πρόσφατα στοιχεία για την κακοποίηση των γυναικών είναι ανατριχιαστικά
Μία στις τρεις γυναίκες πέφτει θύμα ξυλοδαρμού. Η βία έχει πολλά πρόσωπα: οικονομικός εκβιασμός, σεξουαλική ταπείνωση, τραυματισμός, σωματικός βιασμός. Και έχει αυξηθεί κατά 47% φέτος, σε σχέση με όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Με αφορμή την επίσημη έναρξη λειτουργίας του νέου Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών του Δήμου Καβάλας, η γενική γραμματέας Ισότητας Βάσω Κόλλια αναφέρθηκε στα ανατριχιαστικά στοιχεία που βασίζονται στα αποτελέσματα πανελλαδικής έρευνας η οποία έγινε το καλοκαίρι.
Τις περισσότερες φορές, στα κρούσματα βίας κατά των γυναικών, δράστης είναι ο σύντροφός τους.
Η Ελλάδα του 2013
«Τα περιστατικά δεν καταγράφονται στις χώρες που είναι τελευταίες στην τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γίνονται στη χώρα μας και δεν αφορούν την Ελλάδα των παλιών ταινιών, αλλά την Ελλάδα του 2013. Είναι πιθανό να έχουμε ακούσει τον καβγά του ζευγαριού της διπλανής πόρτας ή οι ίδιοι να είμαστε παθόντες. Είναι φαινόμενο που η σύγχρονη ελληνική κοινωνία μπορεί και πρέπει να ελέγξει αποτελεσματικά ώστε να εγείρει ζητήματα για τη στάση μας ως πολίτες και συνάνθρωποι» τόνισε.
Σκοπός του Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών είναι η ενίσχυση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε δράσεις για την πρόληψη και καταπολέμηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών, ενώ παρέχει εξειδικευμένες υπηρεσίες σε γυναίκες όπως:
Συμβουλευτική και ψυχοκοινωνική στήριξη σε θύματα βίας
Παραπομπή σε άλλες κοινωνικές υπηρεσίες
Πρόληψη ενδοοικογενειακής βίας σε ομαδικό, οικογενειακό και ατομικό επίπεδο
Παροχή υποστήριξης για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και αυτοεικόνας
Συμβουλευτική γονέων
Διασύνδεση για νομική υποστήριξη
Η άτυπη λειτουργία του Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών του Δήμου Καβάλας ξεκίνησε στις 3 Ιουνίου και, σύμφωνα με τον δήμαρχο Καβάλας Κωστή Σιμιτσή, διαχειρίζεται ήδη 25 περιστατικά. Το Κέντρο έχει στελεχωθεί με τέσσερα άτομα επιστημονικό προσωπικό, ενώ είναι ανοιχτό σε όλες τις γυναίκες, που αντιμετωπίζουν φαινόμενα βίας στον οικογενειακό τους περίγυρο, τόσο από την Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας όσο και τις όμορες περιοχές της Δράμας και της Ξάνθης.
thepressproject.g