1411 μ.χ
Ο Λεονάρδος των Τόκκο αναλαμβάνει την διοίκηση της Βοδίτζου (Βόνιτσας) και Ξηρομέρου (Βαρνάκου)
Ο Κάρολος των Τόκκο, όντας δεσπότης του κάστρου της Βόνιτσας, αντιμετωπίζει την επίθεση που δέχεται από τον δεσπότη των Ιωαννίνων, τον εκ του μητρός θείο του, το Ησαύ Μπουαλντεμόντι. Το κάστρο της Βοδίτζου εδραιώνει τον θρύλο του, ως το απόρθητο κάστρο.
Πλέον είναι κυρίαρχος της περιοχής. Κατόπιν ο θάνατος του θείου του, του δίνει το κληρονομικό δικαίωμα να βρεθεί στα Γιάννενα και να αυτοχρηστεί δεσπότης των Ιωαννίνων.
Όμως έχει σοβαρό πρόβλημα με τον δεσπότη της Άρτας τον Μουρίκη Σπάτα, ο οποίος είναι συγγενής εξ αγχιστείας με τον Ησαύ Μπουαλντεμόντι. Ο Κάρολος δεν μπορεί να ελέγξει πλέον την επικράτειά του. Από το 1399, που είχε αποχωρήσει από τα ιόνια νησιά και είχε εγκατασταθεί στο απόρθητο κάστρο της Βοδίτζου, είχε αφήσει τον έλεγχο των Ιόνιων νησιών στον αδελφό του Λεονάρδο τον Β’, τον επονομαζόμενο Κοντόσταυλο. Τώρα είναι πλέον υποχρεωμένος να του παραχωρήσει τα δικαιώματα της Βόνιτσας και του Ξηρόμερου.
Όμως η παραχώρηση των δικαιωμάτων δεν τον εμπόδισε να διορίσει ο ίδιος τους διοικητές των δύο σημαντικών κάστρων στην περιοχή, της Βόδιτζας και του Βαρνάκου.
Στη Βόνιτσα διορίζει διοικητή τον Ιωάννη Πρέσσα, ενώ στο κάστρο του Βαρνάκου τον εκ Σικελίας καταγόμενο, τον Μάνον Μελιαρέση.
Ας αφήσουμε τον άγνωστο συγγραφέα των 3500 στίχων, να μας υμνήσει την δόξα του Κάρολου Τόκκο, του ιππότη που παρά τον θάνατό του το 1429, το όνομά του χρησιμοποιήθηκε ακόμα και από τους Τούρκους για να προσδιορίσει μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή, το ΚΑΡΛΕΛΙ.
(αναλυτικά στοιχεία για το ΚΑΡΛΕΛΙ και τους απογόνους του Κάρολου Τόκκο, παρατίθενται στο βιβλίο της ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑΣ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ «Το κάστρο των 18 Εθνοτήτων».)
Και τώρα θέλω να σε ειπώ και περί τον δεσπότην ,
τον τόπον του πως ώρθωσεν, την αφεντίαν, τα κάστρη.
Τον αδελφόν του έβαλεν, τον μέγαν κοντοστάβλον,
Εις την Βόδιτζα, εις τα νησιά να τα ορίζη όλα.
Την Βόδιτζαν να την κρατή ο Ιωάννης Πρέσας,
και του Μανθαίου ντε Ανάπολης τον πύργο του Βαρνάκου
με πάσαν διακράτησην και όλες τες Κανδήλες
άδειαν να τα έχουσιν κατά κληρονομίαν.
Ο δούκας εδυνάμωνεν και άρχισε να κτίζη,
να δυναμώνει πάντοτε τους πύργους όπου επαίρνει.
Και κεφαλήν εποίησεν Βαρνάκου και Κανδήλων
έναν του άρχοντα καλόν από τη Σικελίαν.
Μάνον τον ονομάζουσιν, επίκλην Μελιαρέση,
απόκουτος και δόκιμος πάνυ και υπερδέξιος.
Έκαμεν προτερήματα καλά εις τον καιρόν του,
Πόλεμον έναν θαυμαστόν μετά τους Μουσουλμάνους
και ενίκησεν τον πόλεμον, ετζάκισεν τους Τούρκους,
και άλλα πολλά καμώματα περίσσια να τα γράψω.
Εκούρσευε, έτρεχεν συχνά και την καθήν ημέραν,
Γύρωθεν τα περίγυρα του Αετού του κάστρου
Και κούρση έκαμεν πολλά, επίανεν και ανθρώπους .
Και πάντα αχαμνίζουσι τον τόπον του του Σγούρου
ΝΤΙΝΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑΣ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ