Η καταγραφή είναι υποκειμενική, εκτιμώ όμως ότι εκφράζει σε μεγάλο βαθμό και την συντριπτική πλειοψηφία των συγχωριανών.
Και η ανάγκη καταγραφής προκύπτει απ το την διαπίστωση ότι ένα ζήτημα μεν είναι ποιον θα επιλέξει κανείς για να διαχειρισθεί τα ζητήματα της κοινότητος του, της περιοχής του κλπ, ένα άλλο όμως εξίσου σοβαρό είναι η καταγραφή και ιεράρχηση των αναγκών & προτεραιοτήτων.
Συχνά το δεύτερο υποτιμάται εντελώς η τίθεται σε μια εντελώς συγκεχυμένη κλίμακα, παραμένει μόνο ως προεκλογική υπόσχεση, μπερδεύεται με τα προσωπικά αιτήματα καθενός και έτσι παραμένει κενό γράμμα.
Η κατάσταση έχει ως εξής:
Στη νεότερη εποχή, στο Μοναστηράκι Βόνιτσας τα πρώτα έργα βασικής υποδομής υλοποιηθηκαν στα μεσα της δεκαετίας του 1990, όταν και κατασκευάστηκε η Πλατεία και ασφαλτοστρώθηκαν οι πρώτοι κεντρικοί δρόμοι.
Η αμέσως επόμενη περίοδος ήταν τα μέσα του 2000, όταν και επεκτάθηκε η ασφαλτόστρωση στο σύνολο σχεδόν των δρόμων του χωριού και μάλιστα ακόμη περισσότερο σε αγροτικούς, και διακοινοτικούς οδούς (Κορπη-Παλιάμπελα-Μοναστήρια Βροχοτινου και Ρομβιατισσας κλπ).
Εκτότε μόνο κάποιες αμυδρές κινήσεις έχουν υλοποιηθεί, ιδίως κατασκευές πεζοδρόμιων (με πολύ αργό ρυθμό), μελέτες βεβαίως για τα σημαντικά έργα του βιολογικού και της ανάδειξης του χειμάρρου, αλλά κατά τα αλλά, τα πράγματα έμειναν στάσιμα, καθώς πχ η δεύτερη είσοδος του χωριού έχει παγώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και ουδεμία εκ των παλιότερων εκκρεμοτήτων αποκαταστάθηκε.
Το Μοναστηράκι λοιπόν , κατόπιν όλων αυτών έχει κατά την κρίση μου, ανάγκη επιτελούς ανάδειξης, δημιουργίας και διεκδίκησης των κατωτερω αιτημάτων :
1. Διασφάλιση της κατευθείαν διανομής στο Μοναστηράκι των εσόδων από τους ιδίους του πόρους (που είχε και έχει ως κοινότητα), ώστε ΑΥΤΑ ΝΑ ΔΑΠΑΝΩΝΤΑΙ ΣΕ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΥΠΕΡ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΥ.
Τόσο με τα τέλη όσο και τα δικαιώματα νερού, είναι εδώ και χρόνια η Νο1 κοινότητα σε συνεισφορά εσόδων του Δήμου μας, με γενναία συνεισφορά. Χρήματα φυσικά που θα έμεναν στο Μοναστηράκι, εάν δεν μεσολαβούσε ο …Καποδίστριας κλπ.
Γιατί χρήματα μιλάμε? Κατά δήλωση της δημοτικής αρχής 400.000 ετησίως μόνο από τα δικαιώματα νερού, που ακόμα και το 2012 της οικονομικής κρίσης πάλι ξεπέρασαν τα 200.000 ευρώ!!!
Κάντε ένα πολλαπλασιασμό του υποθετικού μέσου ορού των ως άνω ποσών πχ 300.000 ευρώ ετησίως Χ 15 χρόνια που τα χρήματα αυτά καρπώνεται ο δήμος Ακτίου- Βόνιτσας (1998 – 2013) και θα εισπράξετε ένα ποσό των…5 σχεδόν εκατομμυρίων ευρώ, που δεν έφτασαν ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ!!!
Το ότι οι Μοναστηρακιώτες δεν διεκδίκησαν ποτέ τα χρήματα αυτά δυναμικά, που θα μεταμόρφωναν το χωριό εάν έμεναν και δαπανιόνταν σε αυτό κλπ είναι ασυγχώρητη ολιγωρία εκ μέρους τους και εκ μέρους όσων Μοναστηρακιωτών εξελέγησαν έως σήμερα. Πρώτα αυτών και έπειτα οποιωνδήποτε άλλων, που σε τελική ανάλυση θα κοιτάξουν το δικό τους συμφέρον Ουδείς θα σου παραχωρήσει οτιδήποτε εάν εσύ κοιμάσαι με τα τσαρούχια Αντ' αυτού βέβαια, είδαμε την άνευ πόρων Βόνιτσα να μεταμορφώνεται απαστράπτουσσα τα τελευταία 15 χρόνια Με ξένα κόλυβα.
Η διαχείριση λοιπόν των εσόδων των τέως κοινοτήτων ανήκει από το 1998 στην ευχέρεια του εκάστοτε δήμαρχου.
Επομένως πρέπει ο επερχόμενος δήμαρχος να συμμεριστεί το δίκαιο αυτό αίτημα και να δεσμευτεί για την διάθεση των πόρων αυτών από το 1ο έτος αποκλειστικά υπέρ έργων και αναγκών του Μοναστηρακίου, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Οι ίδιοι πόροι είναι το σύνολο από τα τέλη ύδρευσης και δικαιώματα νερού που εισπράττει σήμερα ο δήμος Βόνιτσας.
Μέρος από τους πόρους αυτούς (πχ το 20% αυτών) θα μπορούσε πχ να πάει και για κοινωνικές ανάγκες του δήμου όπως πχ την χρηματοδότηση με συμβάσεις οδηγού ασθενοφόρου του Κέντρου Υγείας Βόνιτσα, ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΟΧΗΜΑ ΕΧΕΙ, ΟΔΗΓΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ (!), κι έτσι η άμεση διακομιδή των επειγόντων επαφίεται στα… ΙΧ των κατοίκων Βονίτσης και περιχώρων!
2. Διασφάλιση σύνδεσης του δικτυού υδρευσης του χωριού με νερό ΚΟΡΠΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ. Είναι τουλάχιστον υποτιμητικο να υδρεύονται όλα τα υπόλοιπα χωριά με το νερό αυτό και όχι το Μοναστηρακι, που του ανηκει το νερο, καθώς είναι βεβαίως το ποιοτικά καλύτερο.
3. Απαλλαγή των κάτοικων του χωριού από τέλη ύδρευσης, καθώς ομοίως δεν έχει καμία λογική να πληρώνει χρήματα για ύδρευση το Μοναστηράκι, απ το όποιο πηγάζουν οι πηγές που τροφοδοτούν ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ.
Σε κάθε περίπτωση το Μοναστηράκι πληρώνει πανάκριβα το νερό και αυτό είναι απαραδεκτο. Πρεπει να εξασφαλιστεί η απόλυτη ατέλεια (δωρεαν παροχη νερου) μέχρι 150 κυβικα /τρίμηνο και μια μικρή επιβάρυνση μόνο όταν αυτό το όριο ξεπερνιέται.
5. Καθαρισμός της κοίτης του ποτάμιου κάτω από την πλατεία, το όποιο έχει παραμεληθεί επι 15ετια και δίνει μια απαράδεκτη εικόνα. Απόσυρση των επιφανειακών πρόσθετων υλικών και ανάσυρση των φυσικών πετρών του ποταμοί που θάφτηκαν.
Είναι παρήγορο που έχει μπει μπροστά η μελέτη ανάδειξης του χειμάρρου, αλλά μέχρι να υλοποιηθεί θα περάσουν χρόνια και δεν πρέπει μέχρι τότε να βλέπουμε τη σημερινή απαράδεκτη εικόνα του ποταμιού, με τα σκουπίδια, και την μαυρίλα.
Πλην ανάλογη μελέτη υποτίθεται ότι είχε επιχειρηθεί και από προηγούμενες δημοτικές αρχές, χωρίς όμως να τελεσφορήσει απολύτως τίποτα εδώ και….15 πια χρόνια, από το 1998! Είναι προφανές ότι το Μοναστηράκι ΔΕΝ ήταν στις προτεραιότητες κανενός μέχρι σήμερα.
Επίσης τοποθέτηση σιντριβανιού στην πλατεία, σύγχρονου, μαρμάρινου, με φώτα, και συστημα αποκαθαρισμού, ΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, δοθέντος ότι στο χωρίο απουσιάζει οποιοδήποτε έργο καλλωπισμού!
Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να θυμίζει τέχνη, ομορφιά κλπ.
7.Κατασκευή μονοπατιού με σκαλοπάτια για πρόσβαση των επισκεπτών & κάτοικων στον Καταρράκτη του Σεπετου ο οποίος αποτελεί μοναδικής σπουδαιότητας “κράχτη ” για το χωρίο μιας και σε απόσταση εκατοντάδων χιλιόμετρων δεν ανευρίσκεται πουθενά τέτοιος καταρράκτης.
Είναι η πιο σοβαρή αφορμή αύξησης της επισκεψιμοτητας του χωριού μας και είναι έγκλημα που ένα τόσο απλό έργο δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι σήμερα.
8. Αποκατάσταση φθαρθείσας εσωτερικής οδοποιίας και επέκταση της ασφαλτόστρωσης περιμετρικά του χωριού, δηλαδή ασφαλτόστρωση δρόμου Κοπτσας – Κορπης, δεύτερης εισόδου του Χωριού, ασφαλτόστρωση δρόμου προς Περγαντί (μέχρι όσο πάει), ασφαλτόστρωση δρόμων Γιούργας (με εξέταση δυνατότητας διέλευσης από το αμπέλι της εκκλησιάς) αγροτικών οδών Μονοβάλτας, Φάγκου, κλπ, και σύνδεση με το δρόμο προς Σπαρτάρια, που θα διευκόλυνε και τους κατοίκους του ΘΥΡΡΕΙΟΥ να κατεβαίνουν εναλλακτικά και πιο γρήγορα στη Βόνιτσα από εκεί),
9. Κατασκευή νησίδας στο πλάτωμα κάτω από την σημερινή παιδική χαρά, ώστε να περιορίζεται η ταχύτητα των διερχόμενων οχημάτων, λόγω της επικίνδυνης κατηφορικής κλίσης του δρόμου προς Κόπτσα, ομοίως αισθητική βελτίωση των εγκαταλελειμένων πάρκων στα δυο υδατορέματα (Γαλάνω – Κουραδά), με δεντροφυτεύσεις κλπ όπου χρειάζεται, κατασκευή πεζοδρομίων, και καλύτερων προσβάσεων.
10. Ισοπέδωση των ως άνω ανισόπεδων κοινοτικών εκτάσεων εντός του χωριού (παιδική χαρά, χείμαρρος Κουραδά) , ώστε να είναι προσιτοί οι ανωτέρω χώροι παιχνιδιού και άθλησης.
Το Μοναστηράκι δυστυχώς διαθέτει ΜΟΝΟ ΔΥΟ επίπεδους δημοσίους χώρους, την πλατεία και το γήπεδο και αυτό αποτρέπει την δημιουργία τόπων εκδηλώσεων, αναψυχής κλπ (κανείς πχ δεν μπορεί να αθληθεί σε…κατηφορικό έδαφος). Οπουδήποτε άλλου δυστυχώς υπάρχουν μόνο ανηφόρες και κατηφόρες, που καθιστούν μη ελκυστικό το χωρίο για σειρά θεαμάτων.
12. Κατασκευή γηπέδου τένις η 5χ5 στον χώρο μεταξύ Γυμνασίου και γηπέδου χωριού, που θα μπορεί να αποτελέσει και ένα μέσο εσόδων για την ομάδα του χωριού με την παραχωρηση των εσόδων της εκμετάλλευση του, ανταγωνιστικά, έναντι των άλλων ιδιωτικών της περιοχής.
Βεβαίως μπορούν να προστεθούν πολλές άλλες προτάσεις. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τίθενται στο χαμηλό επίπεδο του ….να κατασκευαστεί χορτάρι στο γήπεδο και αλλά προφανώς δευτερεύοντα.
Αν κανείς φροντίσει πρώτα να διεκδικήσει τα στοιχειώδη και βασικά, και κερκίδες αργότερα θα έχει και στέγαστρα και χορτάρια βάλει. Αυτά όμως δεν είναι βασικές προτεραιότητες.
Αν όμως το χωριό δεν χρησιμοποιήσει τα αδρανή μέχρι σήμερα ανακλαστικά του, τα δυνατά σημεία του, τους πόρους του, για να στηρίξει τον εαυτό του, τότε η σημαντική μείωση πληθυσμού που είχε από το 1991 έως σήμερα (1800 που έγιναν 1300 το 2011), θα συνεχίσει αλματωδώς, λόγω της υπογεννητικότητας και της εσωτερικής μετανάστευσης, με αποτέλεσμα σε μια δεκαετία το πολύ να είναι χωριό φάντασμα, και πέρα από τις μνήμες και τις παραδόσεις, να εκμηδενιστούν η δημόσια εκπαίδευση, τα σχολεία, η όποια περίθαλψη, και δυνατότητες εξόχως σημαντικές.
Οι ατομικές περιουσίες των κατοίκων θα χάσουν εντελώς την αξία τους, όσο το Μοναστηράκι συνεχίζει να υποβαθμίζεται και να διαρρέει η δύναμη του και οι πόροι του…
Άλλα μέρη δεν έχουν τίποτα να διεκδικήσουν, ούτε πόρους, ούτε γη, ούτε φυσικές καλλονές. Εμείς είχαμε από όλα και τα αφήσαμε στη τύχη τους,
Ανεξάρτητα από το ποιος θα ζητήσει την ψήφο μας, είτε ως δήμαρχος είτε ως σύμβουλος, αυτά και παρομοια θεωρώ ότι πρέπει να είναι ο βασικός δωδεκαλογος των Μοναστηρακιωτων για το χωριό τους, πράγματα τα οποία χρόνισαν επικίνδυνα και πρέπει να τεθούν με επιμονή.
Το καλό με την κρίση της χώρας είναι ότι αμβλύνθηκαν οι κενές πολιτικές αντιπαραθέσεις και η όξυνση των αναγκών επέβαλλε την επαναξιολόγηση των προβλημάτων από το ιδιοτελές εις το κοινότερο, και από το επουσιώδες στο ουσιαστικό.
Μένει μόνο η άσκηση της υπεύθυνης δραστηριοποίησης του δημότη, δικαίωμα που παραμένει δυστυχώς εν υπνώσει, πλην είναι πανίσχυρο.
Προϋποθέτει όμως ενεργούς δημότες.
*******
Κωνσταντίνος Παπακασόλας
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
lawyalty.com