Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Ύστατος αποχαιρετισμός στον Κωνσταντίνο Βάτσιο

Την 19-2-2014 τελέστηκε στον Ι. Ναό Αγίου Δημητρίου Καινουρίου η Εξόδιος Ακολουθία του αείμνηστου αρχαιολόγου Κωνσταντίνου Βάτσιου.
Η ΛΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος, αγαπημένου μας συνάδελφου, που τόσο πρόωρα και απρόσμενα μας άφησε, χαράζοντας στην ψυχή και την καρδιά όλων μας ζωντανή την μνήμη του.
Ακολουθεί ο επικήδειος λόγος της Προϊσταμένης της ΛΣΤ΄ ΕΠΚΑ, Ολυμπίας Βικάτου:
Αποχαιρετισμός σε ένα ξεχωριστό παιδί της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Τούτες τις δύσκολες ώρες τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να παρηγορήσουν τη μάνα και τον πατέρα, την αδελφή και τη σύζυγο,,, τη σύζυγο, που μόλις πριν 6 μήνες ξεκινήσατε μαζί το ταξίδι της ζωής. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να απευθύνω εκ μέρους της μεγάλης οικογένειας της αρχαιολογικής υπηρεσίας το ύστατο χαίρε σε ένα ξεχωριστό παιδί της αρχαιολογίας. Έχοντας η ίδια βιώσει τρεις απώλειες αγαπημένων προσώπων, νέων, τη μία πρόσφατα, κατανοώ απόλυτα τον αβάσταχτο πόνο που βλέπω και υποκλίνομαι σε αυτόν.
Φεύγει από κοντά μας ένας πολύ αγαπητός συνάδελφος. Μόνο που βιάστηκες να φύγεις Κώστα, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά την πάντοτε επίκαιρη ρήση του Μενάνδρου «Ον οι θεοί φιλούσιν αποθνήσκει νέος» όποιον οι θεοί αγαπούν πεθαίνει νέος. Πάλεψες, αλλά έχασες την άνιση μάχη, ακολουθώντας την κοινή ανθρώπινη μοίρα, τόσο πρόωρα όμως. Είναι από τις φορές που ψηλώνει ο νους του ανθρώπου και διαπράττει ύβρι, θέτοντας στην υπέρτατη δύναμη το αδυσώπητο ερώτημα,,, 
ΓΙΑΤΙ
Φεύγεις π άνω στην πιο αποδοτική σου ώρα και ενώ μπορούσες ακόμη να προσφέρεις τόσα πολλά στην οικογένεια, στην αρχαιολογία, στην κοινωνία.
Αποχαιρετούμε τον Κώστα που ήξερε να τιμά και να σέβεται τις ανθρώπινες αξίες. Έναν ξεχωριστό φίλο και συνεργάτη, πάντα πρόθυμο να βρίσκει λύσεις με ευγένεια και ηπιότητα. Συνέπεια, σεμνότητα και αθόρυβα. Υπηρέτησε την αρχαιολογία με υποδειγματικό τρόπο. Στην ψυχή και στην καρδιά  όλων μας μένει χαραγμένη η μορφή, ο γλυκός χαρακτήρας κι εκείνο το πλατύ αυθόρμητο χαμόγελο.
Ειλικρινής και ευαίσθητος, πιστός και αφοσιωμένος, αληθινός και απλός, ευγενικός και αισιόδοξος, με καλοσύνη, επαγγελματικό ήθος, αφοσίωση και ζήλο στη δουλειά του, με σωστή κρίση και αξιοπρέπεια.Επιεικής για τους άλλους και απαιτητικός με τον εαυτό σου.
Έτσι σε γνωρίσαμε όλοι.
Έτσι σε αγαπήσαμε.
Γι’ αυτό θρηνούμε σήμερα τον άδικο και πρόωρο χαμό σου.
Είμαστε εδώ όλοι για να εκφράσουμε μέσα από την καρδιά μας τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια στους αγαπημένους σου που στέκονται δίπλα σου και να μοιραστούμε τον πόνο και το πένθος τους. Προσευχόμαστε ο Θεός να σας δώσει δύναμη και κουράγιο.
Για να σου υποσχεθούμε ότι η μνήμη σου θα μείνει ζωντανή σε όλους μας.
Για να σου δώσουμε την υπόσχεση ότι θα τελειώσουμε το έργο στο Θέρμο. Αν και ο χώρος αυτός χωρίς εσένα δεν είναι πια ίδιος. Βλέπεις, «έπεσε το τριαντάφυλλο κι άνθησε το κυπαρίσσι».
Και θυμήσου εκεί που θα φτάσεις, σαν καλός αρχαιολόγος, να πιεις κρύο νερό από την κρήνη της Μνημοσύνης. Θα είναι σαν τη κρήνη του Θέρμου που τόσο καλά ξέρεις. Εσύ καταλαβαίνεις τι σου λέω…
Σε κλείνουμε για πάντα στην καρδιά μας Είμαστε υπερήφανοι που υπήρξαμε συνάδελφοι και φίλοι σου. Κι εγώ, στο πρόσωπο σου χάνω ένα πολύτιμο συνεργάτη. Που ήξερε να τιμά, να σέβεται, να αφιερώνεται και να αγωνίζεται. Θα κρατήσω για πάντα την τελευταία εικόνα σου. Εκείνη την Τρίτη στο Θέρμο, την τελευταία πριν αρρωστήσεις, που με πλησίασες τρέχοντας και χαμογελαστός, όπως έκανες πάντα.
Καλό ταξίδι Κώστα σε περιμένει μια θέση στην Γειτονιά των Αγγέλων.
Ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει παλικάρι μας
aixmi