Και το κάναμε σε μια προσπάθεια ενεργοποίησης των αρμοδίων, έχοντας υπόψιν μας τρία πρόσθετα δεδομένα:
-Ότι τον Οκτώβριο αναμένεται η προκήρυξη,
-ότι άλλες περιοχές έχουν προ πολλού έτοιμες τις μελέτες και
-ότι η επιλέξιμη δαπάνη χρηματοδοτείται στο 100%.
Επειδή, ωστόσο, επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί ως ασύμφορη και πρακτικά ανέφικτη η δημιουργία τέτοιων Πάρκων στην Αιτωλοακαρνανία, οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξής:
-Αν υπάρχει ένας νομός που πρέπει να γίνουν Κτηνοτροφικά Πάρκα, αυτός είναι η Αιτωλοακαρνανία. Διαθέτουμε το μεγαλύτερο ζωικό κεφάλαιο στη χώρα, η κτηνοτροφία αποτελεί τον κυριότερο, ίσως, πυλώνα στήριξης της τοπικής οικονομίας, υπάρχουν εκτάσεις που προσφέρονται… και είναι σφάλμα τεράστιο να λέμε «δε γίνεται», όταν άλλες περιοχές προχωρούν.
-Θα πρέπει, συνεπώς, να απαντηθεί το ερώτημα: Γιατί η Περιφέρεια Πελοποννήσου, λ.χ., μπορεί …και η Περιφέρεια Δ.Ε. δεν μπορεί;
Δέκα Κτηνοτροφικά Πάρκα έχει σχεδιάσει η Περιφέρεια Πελοποννήσου, συνεργαζόμενη, βεβαίως, με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και άλλους φορείς. Για τα τρία από αυτά, μάλιστα, σε Κυπαρισσία, Ερμιονίδα και Άγιο Ιωάννη Κορινθίας, είναι όλα έτοιμα, ώστε να υποβληθούν προτάσεις με το που θα βγει η προκήρυξη. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε άλλες περιοχές της χώρας, όπου υπάρχει και η βούληση και η διάθεση για ουσιαστική στήριξη και εκσυγχρονισμό του πρωτογενούς τομέα.
Εμείς, …βλέπουμε απλώς τους άλλους να προχωράνε, υπονομεύοντας, ουσιαστικά, αυτό που σαν κόρη οφθαλμού θα έπρεπε να υπερασπιστούμε, όχι γιατί η Ένωση Αγρινίου έχει επενδύσει στον κλάδο αυτό, αλλά επειδή είναι ο μόνος τομέας που ως νομός υπερτερούμε.
Βασικός στρατηγικός στόχος της δημιουργίας Κτηνοτροφικών Πάρκων είναι να διπλασιαστεί η σημερινή παραγωγή αιγοπρόβειου γάλακτος, ώστε να καλυφθούν οι συνεχείς ανάγκες για παρασκευή φέτας, σφέλας, γραβιέρας και τυριών από αιγοπρόβειο γάλα, που παρουσιάζουν μια αλματώδη ανάπτυξη και άμεση ζήτηση.
Η υψηλή ποιότητα του παραγόμενου κρέατος, ο ζωικός πληθυσμός, αποτελεί σημαντικό παράγοντα κεφαλαιοποίησης για την περιοχή και τη χώρα μας. Με στοχευμένες δράσεις, χρονοδιαγράμματα και χρηματοδοτικά εργαλεία οφείλουμε να αξιοποιήσουμε το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημά μας στον τομέα αυτό.
Το σχετικό με το κόστος επιχείρημα απαξίωσης της σημασίας επένδυσης σε τέτοιες υποδομές, είναι εντελώς έωλο και παραπειστικό:
1ον) Διότι, όπως προαναφέραμε, το ύψος της χρηματοδότησης ανέρχεται στο 100% της συνολικής επιλέξιμης δαπάνης.
2ον) Το κόστος για τον παραγωγό-κτηνοτρόφο ανέρχεται σε 540-820 ευρώ ανά εκμετάλλευση.
Αυτό έδειξαν οι μελέτες που έχουν γίνει μέχρι τώρα, αυτό είπαν οι υπεύθυνοι καθηγητές στη σχετική εκδήλωση της Περιφέρειας Πελοποννήσου, αυτό είναι η αλήθεια, που μπορεί εύκολα κανείς να την αναζητήσει, …αν θέλει να κάνει τον κόπο.
Κατά συνέπεια, το να ερμηνεύουμε «αφηρημένα» τη σχέση του 1000 ευρώ/ζώο (που αναφέρεται στη συνολική, χρηματοδοτούμενη, επιλέξιμη δαπάνη) και να δημιουργούμε εντυπώσεις, είναι παράλογο, όσο ακριβώς και το να πει κάποιος στον φτωχό κτηνοτρόφο με τα 200 πρόβατα «πλήρωσε 200.000 ευρώ για να πας στο Κτηνοτροφικό Πάρκο»!!!!
Με το μικρό κόστος των 540-820 ευρώ ανά κτηνοτροφική εκμετάλλευση, οι παραγωγοί θα μπορέσουν να ρίξουν το κόστος παραγωγής τους µέσω των καλύτερων τιμών που θα πετύχουν στην αγορά ζωοτροφών, η οποία αποτελεί το 80% του κόστους συντήρησης του ζώου, λόγω της μαζικής αγοράς.
Επίσης οι κτηνοτρόφοι δύναται να πετύχουν υψηλότερη τιμή, όσον αφορά τη πώληση των προϊόντων, λόγω της ανώτερης ποιότητάς τους.
Ταυτόχρονα, με τη δημιουργία Κτηνοτροφικών Πάρκων προκύπτουν πολλά παράλληλα οφέλη, όπως η δυνατότητα αντιμετώπισης προβλημάτων ασθενειών (καταρροϊκός πυρετός, βρουκέλλωση κ.α.) και γενικότερα εισέρχεται η κτηνοτροφία σε μια περισσότερο οργανωμένη βάση.
Και φυσικά, μην ξεχνάμε ότι Κτηνοτροφικό Πάρκο, εκτός του ότι οι παραγωγοί θα σταματήσουν να ταλαιπωρούνται μήνες και χρόνια για να πάρουν μια έγκριση απ’ το δασαρχείο ή την αρχαιολογική υπηρεσία, λ.χ., σημαίνει:
1.Αύξηση των εισοδημάτων των κτηνοτρόφων,
2.Προστασία του περιβάλλοντος,
3.Αναβαθμισμένη ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων,
4.Καλύτερη υγεία και ελεγχόμενη διατροφή των ζώων,
5.Εξασφάλιση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης ζώων και εργαζόμενων,
6.Καλύτερη διαχείριση και αξιοποίηση του δυναμικού των βοσκοτόπων,
7.Αισθητική αναβάθμιση του αγροτικού τοπίου,
8.Εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων μονάδων στις περιπτώσεις που ο κτηνοτρόφος είναι σχετικά νέος σε ηλικία ή υπάρχει διάδοχη κατάσταση για την εκμετάλλευση (κτηνοτροφική μονάδα),
9.Ίδρυση νέων αιγοπροβατοτροφικών μονάδων, σύγχρονων και λειτουργικών από νέους ανθρώπους με υψηλό, κατά προτίμηση, μορφωτικό επίπεδο,
10. Ανάδειξη των υφιστάμενων παραδοσιακών προϊόντων ζωικής προέλευσης (π.χ. τυριά, κρεοσκευάσματα κλπ.) με βελτίωση της παραγωγικής διαδικασίας σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα και τις απαιτήσεις των καταναλωτών, ώστε να αποκτήσουν προστιθέμενη αξία και να αναγνωριστούν, για όσα απ’ αυτά είναι εφικτό, ως ΠΟΠ ή ΠΓΕ.
Εμείς, ως Ένωση Αγρινίου, αυτά θέλουμε και αυτά διεκδικούμε για το νομό και τους παραγωγούς μας. Και για μια ακόμη φορά δηλώνουμε πως είμαστε εδώ για να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην υλοποίηση τέτοιων εγχειρημάτων».
paseges