Μήνυμα στήριξης στον πρόεδρο του Συλλόγου των εν Αθήναις Βονιτσάνων Διονύση Χόρτη και κάλεσμα στα μέλη του συλλόγου για ενότητα, έστειλε ο βραβευμένος σκηνοθέτης Γιώργος Μπελεσιώτης.
Σύμφωνα με πληροφορίες το τελευταίο διάστημα στο σύλλογο με την τεράστια δυναμική, έχει ξεκινήσει ένα κύκλος εσωστρέφειας και γκρίνιας και μάλιστα ο Γιώργος Μπελεσιώτης τονίζει: «Κάποιοι προσπαθούν να σπείρουν ζιζάνια στο σύλλογό μας με απώτερο σκοπό, να τον διαλύσουν και πάλι».
Αναλυτικά:
Η προϊστορία του συλλόγου μας ΤΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΒΟΝΙΤΣΑΝΩΝ αρχίζει στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν αρκετά χωριά μας, είχαν είδη τους συλλόγους τους. Συγκεντρωθήκαμε μια μέρα στο σπίτι της Μαρίας Καλαντζή λίγοι, μεταξύ των οποίων εγώ με την Κλειώ, ο Δημοσθένης ο Πανταζόπουλος, ο Θανάσης ο Βασιλάκος και κάποιοι άλλοι -και να με συγχωρέσουν που δεν τους θυμάμαι- και αποφασίσαμε την ίδρυσή του.
Το γλωσσικό ζήτημα ήταν πολύ μπερδεμένο την εποχή αυτή, γι αυτό έχει τον τίτλο «των εν Αθήναις Βονιτσάνων». Παραπαίαμε τότε, μεταξύ καθαρεύουσας και δημοτικής, και η κατάσταση αυτή κράτησε αρκετά χρόνια, μέχρι να ξεκαθαρίσει. Βάλαμε αρκετά χρήματα απ την τσέπη του ο καθένας μας, πιάσαμε ένα γραφείο στην Ακομινάτου και ο Σπύρος ο Τζώρτζης μας το επίπλωσε με γραφείο, τραπέζι συνεδριάσεων, καρέκλες και βιβλιοθήκη, που μετά από χρόνια, όταν παραδώσαμε τη διοίκηση στους νεότερούς μας, κατέληξαν στο μοναστηράκι, για παλιό-σίδερα.....
Το 1980 ξανά-βάλαμε λεφτά απ την τσέπη μας, κάναμε επίσημη ίδρυση του συλλόγου μας και με καταστατικό αυτή τη φορά και έδρα του, έγινε το γραφείο μου στο Παγκράτι. Τα υπόλοιπα μπορεί να τα συμπληρώσει ο Κώστας ο Τσαβαλάς που υπήρξε ένας από τους πιο άξιους προέδρους του συλλόγου μας.
Υπάρχουν σήμερα, πολλοί φίλοι και μέλη στον σύλλογό μας ανεξαρτήτως θρησκευτικών πολιτικών και εθνικών πεποιθήσεων, αλλά αγαπούν ιδιαίτερα την Βόνιτσα. Οι φίλοι μπορούν μόνοι τους να απομακρυνθούν απ το σύλλογό μας αν δεν τούς αρέσουμε, τα δε μέλη με καταγωγή τη Βόνιτσα και ταμειακά εντάξει, μπορούν να συμμετάσχουν στις συνελεύσεις και στις εκλογές, του συλλόγου μας.
Τα γράφω αυτά, γιατί στις μέρες μας κάποιοι, προσπαθούν να σπείρουν ζιζάνια στο σύλλογό μας με απώτερο σκοπό, να τον διαλύσουν και πάλι.
Γ. Μπελεσιώτης