 |
| ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΤΣΗΣ |
Η λύση του προσφυγικού πρέπει να είναι πολιτική. Η Ελλάδα την εικοσιπενταετία 1990-2015 έγινε η χώρα που μεγάλος αριθμός προσφύγων εισήλθαν στο εσωτερικό της, είτε να εγκατασταθούν είτε να συνεχίσουν για την Ευρώπη .
Την δεκαετία του 1990 δέχτηκε μεγάλο αριθμό από την Αλβανία και τις γύρω χώρες, οι οποίοι με τις σωστές πολιτικές του κράτους προσαρμόστηκαν και πρόσφεραν στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της πατρίδας μας.
Το 2000 οι πόλεμοι στο Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν, και τώρα στη Συρία δημιούργησαν καινούργια δεδομένα και έκαναν λαούς να μετακινηθούν προς την Ευρώπη, η σωτηρία τους περνούσε μέσα από την Τουρκία και την Ελλάδα.
Ο Έβρος από την αρχή δέχτηκε μεγάλο αριθμό των ανθρώπων αυτών που έψαχναν μια διέξοδο από τις κακουχίες των πολέμων, μια σανίδα σωτηρίας για αυτούς και τα παιδιά τους. Η κατασκευή του φράχτη μετατόπισε το φορτίο όλο, στα νησιά του Αιγαίου και στα θαλάσσια παράλια μας.
Από τη Λέσβο μέχρι τη Ρόδο τα νησιά δέχονταν καθημερινά χιλιάδες πρόσφυγες από τα Τούρκικα παράλια, με κάθε τρόπο. Η χώρα μας και γενικά η Ευρώπη δεν ήταν προετοιμασμένες κατάλληλα για να αντιμετωπίσουν ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα, να δώσουν λύσεις σε ένα τέτοιο τσουνάμι που βρίσκονταν στο δρόμο της.
Από τον Αύγουστο του 2015 ο αριθμός άρχισε να ξεφεύγει, χώροι υποδοχής με σωστές υποδομές δεν υπήρχαν, για ελέγχους ταυτοπροσωπίας, υγείας, χρειάζονταν άμεσες πολιτικές πρωτοβουλίες. Τα νησιά ασφυκτιούσαν και έπρεπε να αποσυμφορηθούν, η κυβέρνηση με σωστές κινήσεις αλλά και με τη συγκατάθεση των άλλων κομμάτων έδωσε μια καλή λύση. Με την επάνδρωση των νησιών με επιπλέον υπαλλήλους για τους ελέγχους και με άλλες κατά τόπους πρωτοβουλίες και με τη ναύλωση πλοίων , οι ελέγχοντες και με νόμιμα χαρτιά μεταφέρονταν στην κεντρική Ελλάδα για να συνεχίσουν μετά το ταξίδι τους στην Ευρώπη.
Η στάση των κομμάτων από πολιτική άποψη είναι σχεδόν ενιαία σε πολύ μεγάλο βαθμό εκτός μικρών διαφορών. Μην ξεχνάμε πως οι λαοί της Μεσογείου ήσαν προσφυγικοί και οι ίδιοι, με μεγάλες μεταναστευτικές ροές ανά τον κόσμο.
Η Ευρώπη δεν είχε προβλέψει το κίνημα των ανθρώπων αυτών από τις εστίες τους λόγω πολέμων και έτσι βρέθηκε απροετοίμαστη στο γεγονός, βέβαια κατάφερε να δώσει την πολιτική λύση γρήγορα. Το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι βέβαια άλλαξε τις πολιτικές, πλάνα καινούργια γίνονται για ποιο αυστηρούς ελέγχους, παλιές συνθήκες αρχίζουν να αναθεωρούνται, και στο γρήγορο μέλλον θα αρχίζουν να χρησιμοποιούνται στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.