Σύμφωνα με τη διάταξη εκείνη «οι θέσεις προσωπικού πλήρους απασχόλησης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που υπηρετεί κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού στο Δημόσιο, στα ν.π.δ.δ. και στους ο.τ.α. α’ και β’ βαθμού, μετατρέπονται αυτοδίκαια σε οργανικές θέσεις μόνιμων υπαλλήλων, στις οποίες διορίζεται το προσωπικό αυτό, εφόσον κατέχει τα προβλεπόμενα από την κείμενη νομοθεσία γενικά προσόντα διορισμού και τα ειδικά προσόντα του κλάδου, σε θέσεις του οποίου διορίζονται. Οι θέσεις που μετατρέπονται, εντάσσονται σε υφιστάμενους κλάδους αντίστοιχης ή παρεμφερούς ειδικότητας ή, αν δεν υπάρχουν, σε συνιστώμενους κλάδους αντίστοιχης ειδικότητας».
Από ρη ρύθμιση αυτή είχαν εξαιρεθεί:
α. το ειδικό επιστημονικό προσωπικό
β. οι νομικοί συνεργάτες και οι δικηγόροι που απασχολούνται στο δημόσιο και εκείνοι των οποίων η σχέση εργασίας προσομοιάζει με αυτή της εντολής
γ. οι δημοσιογράφοι.
Να σημειωθεί ότι σχετική δέσμευση είχε αναλάβει ο κ. Βερναρδάκης και κατά τη συνάντησή του με την ΑΔΕΔΥ τον περασμένο Νοέμβριο. Τότε ο αναπληρωτής υπουργός είχε τονίζει στους συνδικαλιστές ότι οι υπάλληλοι ΙΔΑΧ που θα μονιμοποιηθούν θα μπορούν να διατηρήσουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα και να παραμείνουν στον ασφαλιστικό φορέα που κατέβαλλαν εισφορές, δηλαδή, κυρίως στο ΙΚΑ.
Ένας από τους βασικούς λόγους της μετατροπής των συμβάσεων αορίστου χρόνου σε σχέση εργασίας μόνιμου προσωπικού είναι για να μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι υπάλληλοι του Δημοσίου στην κινητικότητα που θα ξεκινήσει το επόμενο διάστημα. Κι αυτό γιατί μέχρι τώρα υπήρχαν σοβαρά εμπόδια στη μετακίνηση των ΙΔΑΧ λόγω του ότι το νομικό πλαίσιο που διέπει την εργασία τους διαφέρει από αυτό του μόνιμου προσωπικού.