Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Αγρίνιο: Τον έστειλαν με πατερίτσες για μια φωτοτυπία (φωτό)

Δημόσια Υπηρεσία στο Αγρίνιο δεν μπορούσε να βγάλει φωτοτυπία ταυτότητας – Έστειλαν τον πολίτη που ήταν χτυπημένος και κυκλοφορούσε με πατερίτσες μέχρι το πιο κοντινό φωτοτυπείο για να βγάλει ο ίδιος φωτοτυπία της ταυτότητας.
Πριν από λίγο καιρό, γίναμε μάρτυρες μιας τραγελαφικής ιστορίας βρισκόμενοι για διεκπεραίωση δικών μας θεμάτων σε Δημόσια Υπηρεσία της πόλης του Αγρινίου επί της Εθνικής Οδού. Την ώρα που ολοκληρώσαμε τη δική μας υπόθεση και ήμαστε στην έξοδο, ακούσαμε να μας καλεί ένας κύριος στην είσοδο της Δημόσιας Υπηρεσίας και να μας ζητά αν μπορούμε να τον βοηθήσουμε σε κάτι.
Ο άνθρωπος στηριζόταν σε πατερίτσες καθώς ήταν χτυπημένος στο ένα του πόδι (για το λόγου το αληθές το αποδεικνύουν οι φωτογραφίες). Μας είπε ότι χρειαζόταν να βγάλει μια φωτοτυπία ταυτότητας κι από τη Δημόσια υπηρεσία τον έστειλαν σε εξωτερικό φωτοτυπείο για να βγάλει το συγκεκριμένο χαρτί.

Λογικό και αναμενόμενο ο πολίτης όπως μας είπε δεν μπορούσε να διανύσει την απόσταση αυτή και να πάμε οι ίδιοι να βγάλουμε τη φωτοτυπία αν μπορούσαμε.
Να σημειώσουμε ότι δεξιά της εισόδου της υπηρεσίας παλιά λειτουργούσε φωτοτυπείο, το οποίο εδώ και καιρό δεν λειτουργεί πλέον.
Έτσι, αρχίσαμε να ψάχνουμε το κοντινότερο φωτοτυπείο για να εξυπηρετήσουμε τον άνθρωπο ο οποίος περίμενε έξω από την υπηρεσία μέχρι να φέρουμε το χαρτί.
Η απόσταση που διανύσαμε από την είσοδο της υπηρεσίας μέχρι το φωτοτυπικό ήταν, ούτε λίγο ούτε πολύ, 200μ και δεν πήγαμε στο φωτοτυπείο αλλά σε μαγαζί με φωτοτυπικό μηχάνημα και ζητήσαμε να μας εξυπηρετήσουν εκεί. Το φωτοτυπείο που έστελναν τον πολίτη ήταν άλλα 50μ πιο πάνω.
Γυρίσαμε πίσω και ο πολίτης μας ευχαρίστησε και είπε πως αν δε βρισκόταν κάποιος εκείνη την ώρα απ έξω από την υπηρεσία θα έπρεπε να διανύσει αυτή την απόσταση στην κατάσταση που βρισκόταν.
Σίγουρα αν δεν ήμαστε εμείς θα ήταν κάποιος άλλος για να βοηθήσει τον συμπολίτη μας, αλλά εμείς έχουμε τις εξής απορίες:
Ολόκληρη Δημόσια Υπηρεσία δεν μπορούσε να βγάλει μια φωτοτυπία; Δεν υπάρχει ούτε ένα μηχάνημα ή έστω fax;
Κι αν αυτό είναι κόστος για την υπηρεσία, που η χώρα μας περνά τόσο δύσκολα, πόσο κοστοβόρο μπορεί να είναι το να βγει μια φωτοτυπία;
Γιατί εκεί που βγάλαμε τη φωτοτυπία δε μας κόστισε τελικά τίποτα.
Φυσικά αυτές οι απορίες μας γεννιόνται γιατί ο πολίτης ήταν τραυματισμένος και με πατερίτσες,  δηλαδή σε μια κατάσταση που θα έπρεπε ο αρμόδιος υπάλληλος να τον εξυπηρετήσει ο ίδιος.
Έτσι λέει η λογική αλλά εμείς ζούμε. . .  στη χώρα του παραλόγου!
agrinioreport