Το έμαθαν και τα γίδια;

Λοιπόν, τις προάλλες  πήγαινα  με το αυτοκίνητο μου προς την παραλία Βάθυα Βάλι τόσα έχω ακούσει γι' αυτή, εκεί στις μεγάλες στροφές που έχει λίγο χωματόδρομο και κάτι λακούβες , βρίσκω ένα κοπάδι με γίδια που λεηλατούσαν ένα ρημαγμένο δέντρο.

Και σένα τι σε νοιάζει ρε; θα μου πείτε (και θα έχετε δίκιο).

Μια γίδα όμως, δεν συμμετείχε στο τσιμπούσι αλλά καθόταν στη μέση του δρόμου, όπως την βλέπετε στη φωτο.

Κόβω ταχύτητα και την φωτογραφίζω.

Βάζω πρώτη και πλησιάζω με το αυτοκίνητο.

Αυτή ατάραχη, (προσέξτε το βλέμμα απορίας «που-το-παει-αυτή-τωρα» που έχουν οι άλλες γίδες που μια κοιτάνε αυτή και μια εμένα).

Το αυτοκίνητο συνεχίζει να τσουλάει μέχρι σχεδόν να φτάσω μπροστά της.

Με κοιτάει σαν να μην υπάρχω. Της λέω, εγώ είμαι δεν με γνωρίζεις;

Κατεβαίνω από το αυτοκίνητο και κάνω ένα βήμα προς το μέρος της.
 ........

Ένα δεύτερο να έκανα θα έπεφτα επάνω της.

Τότε μόνο, βαριεστημένα, και χωρίς να μου δώσει σημασία, σηκώνεται και πηγαίνει προς τις άλλες γίδες.

Τι συμβαίνει, μου λέτε;

Τι πίνει η γίδα ρε παιδιά;

 Τι πίνει η γίδα ρε παιδιά και δε μας δίνει ;

Δανεικό το έχουμε απο άλλο blog