Του Ηλία Γεωργάκη
Είναι κατεργάρης αυτός ο μαΐστρος. Τρυπώνει παντού. Ψέλνει στα ξανθά μαλλιά της Μαρίας. Και ξεσηκώνει τα φύκια. Πετάει καπέλα και ομπρέλες. Και λαχανιάζει στο θρόισμα τα γέρικα πλατάνια. Στρίβει ασθμαίνοντας στα καντούνια. Παρασύροντας χαρτιά και αποτσίγαρα. Κι έρχεται φουριόζος να δονήσει τα κυκλάμινα στα μπαλκόνια. Ενοχλώντας ακόμη και τις καλαμιές που υποκλίνονται ευλαβικά στο πέρασμά του. Αλλά και τα κατάρτια. Σαν σβούρα τραντάζει τα σχοινιά σε ένα αργόσυρτο βουητό μιάς αλλόκοτης μουσικής. Μαλώνει με τα κύματα που διαμαρτύρονται με κυματισμούς. Και αναγκάζει τους γλάρους να αλλάξουν τις περιπολίες τους.
Είναι κατεργάρης ο μαΐστρος. Σβύνει τα σπίρτα για το τσιγάρο. Και τραντάζει τα πανιά στις βάρκες προσφέροντας τη στύση του. Λαμπάζει τα παραθυρόφυλλα. Σαν εισβολέας λικνίζει τις σημαίες. Χαϊδεύοντας τα πρόσωπα μας στη βραδινή βόλτα στην παραλία. Μεταφέροντας υπομονετικά ήχους και κουβέντες.Και σαν αλήτης τραγουδάει στις στέγες των σπιτιών. Εξαντλωντας τις φλόγες των κεριών.
kolivas
Είναι κατεργάρης ο μαΐστρος. Είναι.