Η εκπληκτικής ομορφιάς παλιά φωτογραφία που δημοσιεύουμε, ανήκει στο προσωπικό αρχείο του Σπύρου Ι Φλογαΐτη. Εικονίζονται με ευκρίνεια το κτίριο - οινοποιείο του ΤΑΟΛ στα δεξιά, ο δρόμος με τις δέστρες των πλοίων και τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στην θάλασσα καθώς και η παραλία στην αμμόγλωσσα.
Το πλοίο που επιβλητικά δεσπόζει στην εικόνα είναι ο «Γλάρος». Ένα πλοίο που ακόμα είναι ζωντανό στις μνήμες του νησιού. Ήταν βαμμένο ολόλευκο, με ένα μεγάλο γαλάζιο Κ στην τσιμινιέρα του. Χαρακτηριστικό του πλοίου ήταν η ζωγραφιά ενός γλάρου στην πλώρη, κάτω από το όνομά του.
«Για τους νέους ειδικά, η θαλάσσια συγκοινωνία αντιπροσώπευε το άνοιγμα της αυλαίας προς τον έξω κόσμο. Άνοιγε ορίζοντες κι έφερνε όνειρα κι ελπίδες για εμπειρίες και ταξίδια μακρινά, όνειρα για μια άλλη ζωή, καλύτερη και πιο ενδιαφέρουσα. Έτσι, το ταξίδι αποκτούσε μια διάσταση σχεδόν μυθική και το λιμάνι γινόταν εφαλτήριο της ζωής.
Από κει επέστρεφαν στην πατρίδα οι απόδημοι, από κει και οι ναυτικοί έφευγαν για το πρώτο τους μπάρκο. Στο λιμάνι μαζευόταν κόσμος, φίλοι και συγγενείς που αποχαιρετούσαν τους δικούς τους κουνώντας άσπρα μαντίλια, ενώ αντίστοιχα κάποιοι άλλοι υποδέχονταν όσους επέστρεφαν. Σε κάθε περίπτωση, δεν έλειπε η συγκίνηση και η συναισθηματική φόρτιση.
Η περιπαιχτική δε ατάκα της εποχής που αφορούσε τα ταξίδια με το «Γλάρος» ήταν «Αντίο γλαρέντζα!»…»
Η περιπαιχτική δε ατάκα της εποχής που αφορούσε τα ταξίδια με το «Γλάρος» ήταν «Αντίο γλαρέντζα!»…»
Πάει καιρός που τέλειωσαν του Γλάρου τα ταξίδια, μα οι γλάροι που φτεροκοπούν, μου τα θυμίζουν πάντα…
Σχετικά άρθρα:
Α/Π Γλάρος, ένα πλοίο μια ιστορία
Λευκαδίτικο γέλιο – Εκεί δεν ήταν ο «Γλάρος»;
aromalefkadas