Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

Τα χορευτικά του Ακαρνανικού Αλυζίας και της Νίκης Παλαίρου στο Μπρίντεζι της Ιταλίας.


Φωτογραφίες: Umberto de Vitti.


Στο Μπρίντεζι της Ιταλίας βρέθηκαν τα χορευτικά τμήματα του Ακαρνανικού Αθλητικού Πολιτιστικού Συλλόγου Αλυζίας Αιτ/νίας και Νίκης Παλαίρου. Συμμετείχαν στις εορταστικές εκδηλώσεις επ' ευκαιρία της επετείου της 25ης Μαρτίου, που διοργανώθηκαν από το εκεί Ελληνικό Προξενείο μας.
Θα αφήσουμε την περιγραφή του σημαντικού αυτού γεγονότος στον κ. Σπύρο Καϋμενάκη, ψυχή και σώμα των Συλλόγων Ακαρνανικού και Νίκης και με πολυετή προσφορά στα τοπικά πολιτιστικά, που με το υπέροχο κείμενο του στο Facebook τα λέει όλα. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα επιπλέον εμείς....
Του κ. Σπύρου Καϋμενάκη. 

Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής.


ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΖΩΗΣ.




Από τις 23 έως τις 26 Μαρτίου 2017, βρέθηκαν τα χορευτικά τμήματα του Ακαρνανικού και της Νίκης στο Μπρίντιζι της Ιταλίας, προσκεκλημένοι του Ελληνικού Προξενείου να συμμετάσχουν στις εορταστικές εκδηλώσεις της επετείου της 25ης Μαρτίου 1821. Εκ των υστέρων αν ήθελα να γιορτάσω κάπου την διπλή γιορτή του Ελληνισμού θα επιθυμούσα να βρίσκομαι ΜΟΝΟ ΕΚΕΙ.


Και πήγαμε. Το αίσθημα, πλούσιο. Τόσο πλούσιο που δεν μπόρεσα να μη συγκινηθώ… Δώσαμε στο ταξίδι μας έναν ιερό στόχο, να μεταφέρουμε παράδοση, μουσική, χορό, φορεσιά, να μεταφέρουμε Ελλάδα.




Για τους Έλληνες.


Για τους υπέροχους Έλληνες που γνωρίσαμε αυτά τα λόγια του Εθνικού Ευεργέτη Γεωργίου Σίνα είναι οδοδείκτες και το μήνυμα που θέλουμε να τους δώσουμε για το πόσο μεγάλη αξία μπορεί να έχει το να κατάγεσαι από την Ελλάδα. 


" ... Μόνο τον τίτλο και τα παράσημα, τα οποία δεν εκπροσωπούν πάντοτε την αξία μου, μου έδωσε ο τόπος αυτός (Μόσχα). Τον πλούτο μου απόχτησα με τον ιδρώτα του προσώπου μου ως Μοσχοπολίτης. Στην Ελληνική καταγωγή μου, οφείλω την αξία μου και με αυτήν έχω θησαυρίσει τον πλούτο μου...".




Το ελληνικό προξενείο.


Θαυμασμό μόνο μας προκάλεσε το Ελληνικό Προξενείο, η Ελληνίδα Πρόξενος κυρία Αντονέλα Μαστροπάολο, ψύχη της εκδήλωσης, ήταν αυτή που με αφορμή την Εθνική μας Επέτειο συνέλαβε την ιδέα και την πραγματοποίησε. Ήταν ο συνδετικός κρίκος που συνέδεσε πολιτιστικά και πνευματικά την πόλη του Μπρίντιζι, Έλληνες και Ιταλούς με την στιγμή της Ελληνικής Επανάστασης, με την ορθοδοξία, με τον ελληνικό πολιτισμό.


Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα, σε εσάς και τον Πρόεδρο της εκεί ελληνικής κοινότητας κύριο Γιάννη Νταβίλι είναι λίγο …




Η Ορθοδοξία.


Σημαντικός ο ρόλος του Ι.Ν. του Αγ. Νικολάου ώστε η ορθοδοξία, ως υπόσταση, να παραμείνει αλώβητη και ακέραια, ιδιαίτερος ο Ιερέας, μας έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για το έργο της Εκκλησίας, αλλά και για τα προβλήματα και τις ανησυχίες των οικογενειών που ζουν ακόμη εκεί. ΤΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΤΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ όταν ψάλαμε "Τη Υπερμάχω" θέλοντας να αποδώσουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης προς τους προγόνους μας.




Η εκδήλωση. 


Συμμετέχοντας στην υποδοχή των καλεσμένων, όλων ξεχωριστών προσωπικοτήτων της κοινωνικής ζωής του Μπρίντιζι από τα βλέμματα τους μπορούσε εύκολα κάνεις να διακρίνει συναισθήματα έκπληξης, θαυμασμού θα τολμούσα να γράψω και δέος για την άρτια και επιβλητική εμφάνιση μας. Κι εμείς από την άλλη πώς να το περιγράψω, αισθανθήκαμε υπερηφάνεια, νιώσαμε ότι κάνουμε κάτι καλό, κάτι σημαντικό. Έλληνες που διαλαλούμε με τον δικό μας τρόπο την ακτινοβολία του ελληνικού πολιτισμού, ακτινοβολία ακόμη θαυμαστή και ονειρώδη, το χειροκρότημα στο τέλος και οι εκδηλώσεις λατρείας ήταν η επιβράβευση της μεγάλης προσπάθειας που κάναμε.


Συγχαρητήρια σ όλους τους δικούς μου ανθρώπους, που με άλλους συνυπάρχουμε πάνω από είκοσι χρόνια σ' αυτή την ομάδα και άλλοι μεγάλωσαν στα χεριά μου, τους ευχαριστώ για τις αναμνήσεις …


Επίσης στους δικούς μας ανθρώπους εκεί, στον κύριο Domeniko Marmo και στην κυρία Σιδερωμένου Χρυσούλα, ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα…


Για μένα ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία, είχα παρά πολύ καιρό να με συγκινήσει κάτι τόσο πολύ, να με εξιτάρει και να μου προκαλέσει τόσο δυνατά συναισθήματα. Η παράσταση από μονή της είναι μια πολύ δυνατή εμπειρία, η ανταπόκριση ξεπέρασε κάθε προσδοκία, ένιωθα σιγά σιγά σαν να ξυπνούσα από το λήθαργο εύχομαι πάντα να βρίσκω την δύναμη και την έμπνευση για τέτοιες κινήσεις…

Με τους ανθρώπους αυτούς κοινό χαρακτηριστικό μας ήταν η δημιουργία, είμαστε σε εγρήγορση άνθρωποι ζωντανοί, που κάτι αναζητούμε συνεχώς… Εύχομαι με τον καιρό να ανταμώσουμε όλοι ξανά…
από:Mytikaspress