Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

Women vs Men . Η διελκυστίνδα της Ακηδίας...

Τι σχέση κι αυτή; Αγάπης και μίσους απαρχής κόσμου. Σχέση καρδιογραφήματος, με εξάρσεις πότε ευστοργίας και προσήλωσης και πότε αντιδραστικότητας και αντιδικίας.
Πολλά είναι εκείνα που καταλογίζουν οι άνδρες στις γυναίκες και οι γυναίκες στους άνδρες. Μια αέναη πάλη να αποδείξουν οι μεν τα τρωτά των δε και το αντίστροφο. Άλλοτε χαριτολογώντας και άλλοτε σοβαρολογώντας όλοι λίγο πολύ αρεσκόμεθα σε τέτοιου τύπου κόντρες. Φαντάζει ένα κομψό παιχνιδάκι που κατά καιρούς στις παρέες παίζεται με μεγάλη επιτυχία.
Ένα τέτοιο έτυχε να παίξω κι εγώ με τη σειρά μου τώρα τελευταία – για πολλοστή φορά βεβαίως βεβαίως...!
Κι αυτό διότι κάποιος φίλος αποκάλεσε εμάς τις γυναίκες ακηδείς! Αμελείς και νωθρές κατά τους γλωσσολόγους, καθώς ακηδία είναι η αθυμία και ανορεξία που κυριεύει τον άνθρωπο κάνοντάς τον απρόθυμο και αδιάφορο για κάθε πνευματικό έργο.

Παρότι γυναίκα, οφείλω να ομολογήσω ότι εμφανίζουμε μια φαινομενική αδιαφορία για το τι συμβαίνει εκτός οικογενειακού πλαισίου εν συγκρίσει με τους άνδρες. Δε θα διαφωνήσω, επομένως, ως προς τις ΠΟΛΥ ΓΕΝΙΚΕΣ αρχές του ισχυρισμού, αλλά ως προς τον ισοπεδωτισμό της.
Είναι ένδειξη λεβεντιάς και ύψιστης αυτοπεποίθησης να αποδέχεσαι την πραγματικότητα. Ποιά, όμως, είναι ακριβώς η πραγματικότητα;
Έχω βρεθεί σε πολλούς φιλικούς και μη κύκλους, ζευγαριών και εργένηδων. θεωρώ ότι το δείγμα μου είναι επαρκές για να θέσω μια βάση εξέτασης του φαινομένου. Βάσει, λοιπόν, αυτού έχω παρατηρήσει κάποιες αξιοσημείωτες διαφορές ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες.
Οι παρατηρήσεις ... προειδοποιώ ... έχουν τάση γενίκευσης με στόχο τον ΜΕΣΟ ΟΡΟ!
Οι μεν ΑΝΔΡΕΣ χωρίζονται σε 2 μεγάλες κατηγορίες, αγγίζοντας συνήθως τα άκρα. Κάποιοι εξ αυτών σε σαγηνεύουν με την πνευματική τους διαύγεια και κάποιοι άλλοι σε απωθούν με την πνευματική τους αδράνεια.
Οι πρώτοι είναι τύποι απίστευτα διαβασμένοι και καλλιεργημένοι που σχεδόν σε όλα τα θέματα κάτι ενδιαφέρον έχουν να σου παραθέσουν. Είναι σαφές ότι έχουν αφιερώσει πολύ ελεύθερο χρόνο σε μελέτη και περίσκεψη για να τους ’βγει έτσι αβίαστα και απολύτως δομημένα αυτή η ρητορική τους δεινότητα.
Οι δεύτεροι είναι τύποι λίγο αδιάφοροι, χωρίς ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, με αφελείς και παιδικές ενίοτε απόψεις. Παρατηρείς πολλά λογικά κενά στις συζητήσεις, με αδούλευτες και επιφανειακές αντιλήψεις για τον κόσμο. Αντιθέτως, οι ποδοσφαιρικές αναλύσεις τους είναι τόσο εμπεριστατωμένες που απορείς...
Τις δε ΓΥΝΑΙΚΕΣ, δε θα τις υποδιαιρούσα γιατί θεωρώ ότι πλειοψηφικά κινούνται στα ίδια επίπεδα πάνω κάτω. Σαφέστατα έχω συναναστραφεί και με πολύ μορφωμένες γυναίκες που η παιδεία τους είναι αξιοζήλευτη και η προσωπικότητά τους αξιοθαύμαστα συγκροτημένη, αλλά καί με γυναίκες που ο κόσμος τους περιστρέφεται αποκλειστικά και μόνο γύρω από κομμωτήρια και manicurists.
Οι περισσότερες, όμως, είναι γυναίκες που ναι μεν ΔΕ χτυπούν 10άρι στο μάθημα ιστορίας, φιλοσοφίας και αστροφυσικής, ούτε αριστεύουν σε θέματα πολιτικής, γεωστρατηγικής και χρηματοοικονομίας ... αλλά βγάζουν έναν υψηλότερο μέσο όρο αντίληψης σε σχέση με τους άνδρες.
Είναι ενήμερες για τρέχοντα ζητήματα της επικαιρότητας, με τη διαφορά ότι η ενημέρωσή τους συνήθως δε φτάνει σε πολύ μεγάλα βάθη. Δείχνουν ενδιαφέρον για συζητήσεις φιλοσοφικού τύπου, αλλά συνήθως με μέτρο διότι η συμμετοχή σε μια τέτοια κουβέντα προϋποθέτει ώρες πρότερου διαβάσματος.
Κι εδώ είναι που χάνονται κάποια βασικά επεισόδια από τους άνδρες που μας αποκαλούν ακηδείς. Ποιά είναι αυτά;;;
Ξεχνούν ότι η μέση γυναίκα της εποχής μας απασχολείται ωσάν πολυεργαλείο, σε ρυθμούς εξαντλητικούς, για να καλύψει τις επαγγελματικές και οικογενειακές της ανάγκες της. Και όλα αυτά σ’ ένα ασταμάτητο, καθημερινό mode! Η έλλειψη χρόνου σε σχέση με αυτήν του έτερου ημίσεος είναι πιο ασφυκτική λόγω του τρίπτυχου: δουλειά - σπίτι - παιδιά.
Ξεχνούν ότι λόγω φύσης – καλώς ή κακώς δεν μπορούμε να το παραγνωρίσουμε αυτό – η γυναίκα δεν επιθυμεί πολλές φορές να εμπλακεί σε συζητήσεις με στενάχωρη θεματολογία. Λίγο εξαιτίας του μητρικού ενστίκτου της που οποιαδήποτε κινδυνολογία τη βιώνει εις διπλούν. Λίγο εξαιτίας της κυκλοθυμικής ψυχοσύνθεσής της που επιτείνεται από το ολοήμερο τρελοκομείο. Είναι ένα είδος αντανακλαστικής προστασίας απέναντι σε εξωγενείς παράγοντες που προκαλούν μη διαχειρίσιμο άγχος.
Ξεχνούν ότι η μέση γυναίκα, ως multi tasking εργάτης της ζωής, για να φέρει εις πέρας τις υποχρεώσεις της, αναγκάζεται να γίνει control freak. Αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι συχνά το ζητούμενό της σε μια φιλική έξοδο είναι μια χαλαρωτική αποφορτίζουσα ατμόσφαιρα που θα της δώσει την απαραίτητη ώθηση για να βγάλει την επόμενη μέρα της.
Δεν ξέρω αν όλα αυτά ακούγονται ως μια απέλπιδα προσπάθεια δικαιολόγησης των αδικαιολογήτων. Είναι, όμως, σίγουρα ένα μεγάλο κομμάτι της αλήθειας που καθιστά αναπόφευκτα τον χαρακτηρισμό μας ως ακηδείς ... το λιγότερο ... άδικο και υποτιμητικό!
Οι γυναίκες στις μέρες μας θεωρώ ότι - ΚΑΤΑ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΠΑΝΤΑ - είναι ικανές, έξυπνες, γρήγορες και ανταγωνιστικές. Γεμάτες όρεξη να παλέψουν και να αποδείξουν εμπράκτως ότι μπορούν όλες οι εκφάνσεις της ζωή τους να είναι σε ισορροπία, ακόμη κι αυτή της καλαισθησίας.
Τώρα, αν αυτό τις κάνει να φαντάζουν – γιατί μόνο κατά τα φαινόμενα ισχύει – στα μάτια των ανδρών ακηδείς ... λυπάμαι ... αλλά κάποιο λάθος έχει γίνει!
Η γυναίκα μόνο απρόθυμη και αδιάφορη για πνευματικές αναζητήσεις ΔΕΝ είναι. Το να της προσάπτουν την ακηδία ως χαρακτηριστικό της είναι ιδιαιτέρως βαρύ, αν αναλογιστούμε ΟΛΟΙ μας το δυσανάλογα βαρύ κοινωνικό φορτίο που έχει αναλάβει.