'Εχουμε την
αίσθηση πως τα ξέρουμε όλα!
Είμαστε
βέβαιοι ότι γνωρίζουμε…..
'Οσα
χρειάζονται για να κάνουμε τις καλύτερες επιλογές!
Εμπιστευόμαστε
απόλυτα την εξυπνάδα μας…..
Σίγουροι…..
Πως θα μας
βοηθήσει να ακολουθήσουμε τον σωστό δρόμο!
Είναι δε, τόσο
ισχυρή αυτή η πεποίθηση ……
Που σπάνια
δίνουμε σημασία σε διαφορετική άποψη!
Την
απορρίπτουμε κατευθείαν ως αβάσιμη και αστήριχτη!
Γιατί όπως
είπαμε…….
Είμαστε οι
καλύτεροι!!!!
Όταν
λοιπόν αρχίζουν να φαίνονται οι πρώτες
ενδείξεις……
Πως κάνουμε
λάθος ……
Ξεκινούν τα
προβλήματα!
Πρέπει να
αποδείξουμε, όχι μόνο στους άλλους…..
Πως δεν
είμαστε χαζοί…..
Αλλά κυρίως
στον εαυτό μας!!!!!
Μπαίνουμε
λοιπόν σε διαδικασία…
«Αντιπαράθεσης»
μαζί του!
Μας «ζητάει»
εξηγήσεις πως την "πατήσαμε"…
Και όσο δεν
έχουμε κάποιο ισχυρό επιχείρημα να προβάλλουμε…..
Προσπαθούμε
σώνει και καλά να επιβεβαιώσουμε…..
Πως δεν
συμβαίνει κάτι τέτοιο!
Μια δύσκολη στιγμή είναι…….
Που θα την
ξεπεράσουμε!
Βλέπεις, σε
εμποδίζει ο εγωισμός….
Να παραδεχτείς
το οφθαλμοφανές…..
Και να πας
παρακάτω!
Προτιμάς να
βολοδέρνεις…….
Από το να
επιβεβαιώσεις το απλό!
'Εκανες λάθος!!!!!
Και; …….
Τι πιο φυσιολογικό;
Η μικρή
«θεότητα» όμως που κρύβεις μέσα σου…..
Δεν το δέχεται
επ' ουδενί!!!!!
Εσύ………
Και
λάθος;;;;;;
'Εννοιες
ασυμβίβαστες…
Γι’ αυτό και
ανύπαρκτες!!!!!!
Ευκολότερα
δέχεσαι πως η γη είναι επίπεδη……
Παρά πως
έπεσες έξω!
'Ετσι
συνεχίζεται με περισσότερη ένταση ο
εσωτερικός αγώνας……
Να
αναγνωριστεί πως είσαι αλάνθαστος!
Αλάθευτος!!!!
Και ο
καλύτερος τρόπος να το επιβεβαιώσεις είναι….
Να υπομείνεις
την λάθος επιλογή!!!!
Να την
«φορτωθείς» μαζί με τα δεκάδες προβλήματα…
Που
επιφέρει έστω και αν σε φθείρουν!
Επιμένεις……
Κοροϊδεύοντας τον ίδιο σου
τον εαυτό…..
Πως όλα είναι
μια χαρά…….
Την στιγμή που
η ψυχή σου «πονάει»!!!!
Αντί
λοιπόν να κάνεις το αυτονόητο……
Να προχωρήσεις μπροστά…..
Προσπαθείς να
βρεις μια λύση να μεταβάλλεις…..
Το κακό σε
καλό!
Και όσο αυτό
δεν γίνεται……
Χάνεις τελείως
τον προσανατολισμό…..
Με συνέπεια να
συνειδητοποιήσεις κάποια στιγμή…..
Πως βρίσκεσαι
στην μέση του πουθενά!
Φοβισμένος…..
ανήμπορος…….
Χωρίς κανένα
ψυχικό απόθεμα!
Στέκεσαι
ακίνητος…..
Χωρίς να
πηγαίνεις ούτε μπροστά….
Ούτε πίσω!!!!!
'Εχεις χάσει
κάθε δύναμη……
Και μαζί με
αυτήν…….
Την διάθεση να
προχωρήσεις!
Νοιώθεις
χαμένος!
Αρχίζεις να
καταλαβαίνεις πως βιώνεις…..
Μια αυταπάτη!
Αισθάνεσαι εγκλωβισμένος…..
Και αυτό σου
προκαλεί έντονη δυσφορία!
Πανικοβάλλεσαι
και ψάχνεις…..
Τριγύρω να
πιαστείς από κάπου!
Από πού
όμως;…..
Κάθε λογικός
άνθρωπος θα σου πει…..
Προχώρα!
Εσύ αυτό......
Το εκλαμβάνεις
ως ήττα!
Ως παραδοχή
πως δεν είσαι αρκετά έξυπνος…
Με συνέπεια να
το απορρίπτεις άμεσα!
Θεωρείς πως
ναι μεν....
'Επεσες θύμα
μιας κατάστασης…
Αλλά αυτό δεν
σημαίνει ….
Πως θα το
«φωνάξεις» σε όλο τον κόσμο!!!!
Ο εγωισμός σ'
έχει «τυφλώσει» σε τέτοιο σημείο……
Που δεν
ξεχωρίζεις πλέον το παράλογο!
Τότε κάνεις
ένα μεγαλύτερο λάθος!
Ακόμα πιο
ολέθριο από το προηγούμενο!
Ζητάς
βοήθεια……
Από την
κακή "επιλογή" σου!!!!!
Ελπίζεις πως με την δική του συνδρομή…..
Θα φτιάξουν τα
πράγματα!
Θα γίνουν όπως
θέλεις!
Και εσύ
περιχαρής…..
Θα αποδείξεις
τελικά…..
Πόσο δίκιο
είχες που επέμενες!
Δεν σου κάνει
όμως αυτή την χάρη!
Γιατί πολύ
απλά…..
Μπερδεύεις τον
ρόλο του συντρόφου με αυτόν……
Του θύτη!!!!
Φτάνεις σε
τέτοια ακραία σημεία…..
Μόνο και
μόνο γιατί δεν θέλεις…
Να δεχτείς πως
έσφαλλες!!!!
‘Ετσι λοιπόν η
βοήθεια που ζήτησες……
Εκλαμβάνεται
από εκείνον ως πλήρη αδυναμία…..
Και έλλειψη λογικής, από μέρους σου!
Όχι άδικα,
βεβαίως!
Οπότε το
«σφυροκόπημα» από πλευράς του….
Είναι
πλέον πιο σφοδρό!!!!!
Εκμεταλλεύεται
την ευκαιρία…
Να σου δείξει
ακόμα μια φορά ποιος είναι το αφεντικό!
Ποιος
κάνει πραγματικό κουμάντο …..
Σε μια
κατάσταση ούτως ή άλλως «αρρωστημένη»…
Από την οποία
όμως……
Εκείνος
βγαίνει κερδισμένος…
Γι’ αυτό δεν
σε αφήνει να ξεκολλήσεις!!!!!
'Εχει
καταλάβει πολύ καλά…..
Τι προσπαθείς
να κάνεις…
Αλλά δεν είναι
χαζός να στο δείξει!
Αν
παρατηρήσεις, ακολουθεί την μέθοδο…..
«Καρότο-μαστίγιο»…
Για να σ’ έχει
πάντα του χεριού του!
Αφήνει να
«πνίγεσαι» στην απελπισία…..
Μα μόλις
διαπιστώσει πως έστω και ένα κύτταρο σου…
Είναι έτοιμο
να επαναστατήσει……
Ανασκουμπώνετε
αμέσως προσπαθώντας….
Να σου
αποδείξει πως είναι…
Η καλύτερη
επιλογή που θα μπορούσες να κάνεις!!!!!!
Αυτό σου αρέσει…..
Σε τονώνει…σε
ανεβάζει……
Μα δυστυχώς
διαρκεί λίγο!
'Ετσι
επιστρέφεις πάλι στα ίδια…..
Με ακόμα μεγαλύτερη πίκρα γιατί το όνειρο…
Αποδείχτηκε
απατηλό!
Εσύ, να
αποφασίσεις να απεγκλωβιστείς απ' όλο αυτό……
Ούτε
λόγος!!!!!
Και μην
ισχυριστείς….
Πως το
επιθυμείς…..
Αλλά δεν δεν ξέρεις τον τρόπο!!!!!
'Ενας
είναι!!!!!
Το παίρνεις
απόφαση και προχωράς μπροστά!
'Ισως
όμως......
Να μην είναι
μόνο ο στείρος εγωισμός…
Που σε κρατάει
δέσμιο σε αυτήν την απαράδεχτη κατάσταση!
Τα «δεν» , τα
«μπορεί»….
Τα «θα
δούμε»….
Που χρησιμοποιείς κατά κόρον ως άλλοθι…..
Μάλλον……
Σε βολεύουν
τελικά!!!!!
Γι’ αυτό……
Αφήνεις την τύχη σου στον καθένα!
'Εχεις
έτσι μια εύκολη δικαιολογία για όλα τα
στραβά!
Αποποιείσαι
τις ευθύνες και τις επιρρίπτεις αλλού!
Δέχεσαι
αδιαμαρτύρητα ότι σου συμβαίνει…..
Και η μοναδική
αντίδραση είναι…
Απλώς……
Να
μεμψιμοιρείς!!!!!
Τίποτα άλλο!
Αποδέχεσαι όλο
αυτό το κακό "αθόρυβα"…..
Και αυτό είναι
ύποπτο, ξέρεις…..
Για έναν
έξυπνο άνθρωπο!!!!
Μην
υποστηρίξεις πως θέλεις…..
Μα κάποιες
συνθήκες σε κρατούν δέσμιο!!!
Ψεύδεσαι!!!!!
Και το
γνωρίζεις κατά βάθος!
Όλα αυτά
είναι προφάσεις…
Για να πείσεις
πρώτα απ’ όλους, τον εαυτό σου…
Και μετά
εμένα!
Παραδέξου το……
Πως κατάλαβες
ότι δεν φτάνει μόνο η εξυπνάδα….
Για να
πετύχεις όσα επιθυμείς!
Απαιτείται
δουλειά!
Κόπος!
Πείσμα!
Επιμονή και
υπομονή!
Δεν γίνεται να
κρατάς τα γκέμια της ζωής σου……
Χαζολογώντας!!!!
Πολλές φορές
τα χέρια ματώνουν από την δύναμη…
Που συγκρατείς
τα λουριά……
Για να
ακολουθήσεις την πορεία που πρέπει!
Αυτό
σημαίνει…..
Διαρκής
εγρήγορση…….
Και μόχθος!
Όποιος το
αποφεύγει ονομάζεται…..
Φυγόπονος!!!
Αυτό είσαι!!!!
Καταλαβαίνω
πως μπορεί να μην σου αρέσει το συμπέρασμα!
Είναι
πικρό…στενάχωρο….δυσάρεστο……
'Ομως.....
Πέρα για
πέρα…..
ΑΛΗΘΙΝΟ!!!!!!
Δεν μπορούμε
λοιπόν να το παραβλέψουμε!
Ούτε να το
κρύψουμε «κάτω από το χαλί»!
Η ζωή απαιτεί
θάρρος!
Αλήθεια!
Αν εξαιρέσεις
τα θέματα υγείας…
Για οτιδήποτε
άλλο μας συμβαίνει…..
Είμαστε οι
μοναδικοί υπαίτιοι!!!!
Είτε καλό,
είτε άσχημο……
Εμείς το
προκαλούμε…..
Το
αποδεχόμαστε και προχωρούμε με αυτό!
Είναι άδικο…
Να ρίχνουμε
στους υπόλοιπους το φταίξιμο…..
Για δικά μας
λάθη!!!
Εμείς φτιάχνουμε
την ευτυχία…..
Η, την
δυστυχία μας!!!!
Μόνο που η
ευτυχία θέλει κόπο και δουλειά!
Γι’ αυτό οι
περισσότεροι…
Επιλέγουν
αβασάνιστα να περνούν την ζωή τους….
Μέσα στην
κακομοιριά και την μιζέρια!!!!
Τους έρχεται
πιο εύκολο!!!!!!
Κάθονται
οκνηροί σε μια γωνιά……
Κάνοντας
επίκληση στην καλή τους τύχη…..
Όχι να βρεθεί
ένας σωστός άνθρωπος στον δρόμο τους…..
Αλλά ουσιαστικά……
Να εμφανιστεί
εκείνος…..
Που θα
«δουλέψει» και για την δική τους ευημερία…
Αποφεύγοντας
οι ίδιοι την κούραση!!!!!!
Με τέτοια
μυαλά, απαιτούν οι ανόητοι,,,,,
Να τους
χαριστεί η ζωή!!!
Ευτυχώς
εμείς……
Διατηρούμε
πάντα το δικαίωμα της επιλογής…..
Που μας
επιτρέπει να απομακρύνουμε......
Τέτοιου είδους
"φαινόμενα"!
Να
συμπορευόμαστε μόνο με όσους μας ταιριάζουν!
Εκείνους, που
αγωνίζονται διαρκώς …
Να κατακτήσουν
ότι θέλουν…..
Με
αδιαπραγμάτευτη επιθυμία!
Που δεν
διστάζουν να κοπιάσουν…
Για να μας
κερδίσουν…..
Γιατί
ευτυχώς…..
Αυτοί......
Δεν βαριούνται………
Να γίνουν ευτυχισμένοι!!!!!!!!
lenakarasavva.