Τα ξέρετε όλα κατόπιν Τραγωδίας
Τουλάχιστον αφήστε τις ψυχές των ανθρώπων μας ήσυχες,
λίγο σεβασμό απαιτούν,
τέτοιες ώρες πονούσαν,
τέτοιες ώρες καίγονταν,
τέτοιες ώρες πνίγονταν από τους καπνούς,
τέτοιες ώρες πνίγονταν στη Θάλασσα,
άπλωναν τα χέρια ψηλά και φώναζαν
Λες και κάποιος θα τους τράβαγε να μην ζήσουν το μαρτύριο.
Βράδιασε.
Δεν ακούτε τα ουρλιαχτά τους
Δεν ακούτε τις φωνούλες τους
Η θάλασσα έγινε ένα με το κλάμα,
ένα με τη φλόγα και τον καπνό,
έγινε, ένα με το παράπονο
Οι φωνές ακούγονται μέχρι εδώ
Φωνάζουν δεν τις ακούτε
Φωνάζουν γιατί
Κάντε ησυχία να τις ακούσετε
Ζητούν την βοήθεια μας
Έλεος !!!
Πάψτε μαύρα κοράκια, που βάφετε τα νύχια σας, πότε μπλε, πότε πράσινα και πότε κόκκινα.
Θέλουν να ηρεμήσουν ... ήταν τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι φίλοι μας.
Ήταν Άνθρωποι !!!!
Αυτοί δεν μπορούν να σας το πουν, μπορούμε όμως εμείς.
Σκάστε επιτέλους !!!