Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

Εκδήλωση για τη Μάχη της Αμφιλοχίας που έδωσε ο ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών κατακτητών πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη το βράδυ από τα Παραρτήματα Αιτωλοακαρνανίας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και τις Οργανώσεις Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.


Στο πλαίσιο της εκδήλωσης έγινε κατάθεση στεφάνων στο χώρο του μνημείου, ακολούθησε ομιλία από την Ειρήνη Κωνσταντακοπούλου, μέλος του ΤΓ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με προβολή της ταινίας «Το τελευταίο σημείωμα» του Παντελή Βούλγαρη, για τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του 1944. Στη προβολή της ταινίας συμμετείχαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεκάδες, μέλη, οπαδοί, νεολαίοι και φίλοι του ΚΚΕ.
Στην ομιλία της η Ειρήνη Κωνσταντακοπούλου, με την ευκαιρία της εκδήλωσης, αναφέρθηκε στις εξελίξεις, με αφορμή τη θανατηφόρα πυρκαγιά στην Ανατ. Αττική, αποκάλυψε για μια ακόμη φορά τις τραγικές συνέπειες που έχει για το λαό η αντιλαϊκή πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, που με συνέπεια υπηρετεί και η σημερινή κυβέρνηση. Όπως είπε, «δίπλα στα άλλα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρέλαβε και συνεχίζει μια πολιτική συντριβής των λαϊκών αναγκών στις μυλόπετρες της ανάκαμψης και της καπιταλιστικής κερδοφορίας υποβαθμίζοντας συνολικά τη ζωή του λαού».
Επισήμανε ότι το ΚΚΕ κατέθεσε έγκαιρα, όπως κάθε χρόνο, πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου την 1η Μάη, Επίκαιρη Ερώτηση στη Βουλή αναφορικά με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Πυροσβεστικό Σώμα. Επίσης το ΚΚΕ ανέδειξε το σοβαρό θέμα σε εκδήλωση στην Αθήνα, στις 10 Μάη με θέμα «Πυρασφάλεια και δασοπροστασία».
Επίσης, τόνισε ότι τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα άλλα αστικά κόμματα αποφεύγουν τη συζήτηση για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προστασίας της ζωής, διότι θέλουν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους για την εμπορευματοποίηση της γης, την παραχώρηση δασών και αιγιαλών για επιχειρηματική δραστηριότητα, τον επικίνδυνο για τη ζωή χωροταξικό σχεδιασμό και την άναρχη δόμηση.
Στη συνέχεια για το θέμα της εκδήλωσης μεταξύ άλλων, τόνισε ότι «το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στα πεδία των μαχών και στην παρανομία για τη συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού (…) Τότε η εργατική τάξη, ο λαός μας με μπροστάρη το κόμμα τους, το ΚΚΕ, έδωσαν τη μάχη συσπειρωμένοι στο ΕΑΜ, το ένοπλο τμήμα του, τον ΕΛΑΣ και τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις. Συνέβαλαν και αυτοί στο μέτρο του δυνατού στην ήττα του φασισμού σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τέτοια συμβολή ήταν και η μεγάλη μάχη που διεξήχθη εδώ στην Αμφιλοχία, στης 12-13 Ιούλη του 1944. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας των Γερμανών στην Πίνδο (3-22 Ιούλη του 1944), η 8η Μεραρχία του ΕΛΑΣ, εκμεταλλευόμενη την αραίωση της εχθρικής διάταξης στην περιοχή Ηπείρου και Δυτικής Στερεάς, αποφάσισε την άμεση εφαρμογή σχεδίου επιχείρησης κατάληψης της Αμφιλοχίας. Το σχέδιο είχε εκπονηθεί έπειτα από διαταγή και οδηγίες του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ.
Η επιχείρηση άρχισε με ταυτόχρονες επιθετικές ενέργειες κατά της Αμφιλοχίας και των γειτονικών γερμανικών φρουρών σε Μοναστηράκι, Ρίβιο, Κρίκελο κ.α. Το σχέδιο της επιχείρησης εκτελέστηκε με μεγάλη επιτυχία. Ύστερα από σκληρότατο αγώνα, που πήρε τη μορφή οδομαχιών, η αντίσταση του εχθρού κάμφθηκε. Ο ΕΛΑΣ κυριάρχησε στην πόλη. Οι χιτλερικοί είχαν απώλειες 450 νεκρούς και πάνω από 30 αιχμαλώτους. Πάρθηκαν άφθονα λάφυρα. Καταστράφηκαν 23 αυτοκίνητα και όλο το υλικό που δεν μπορούσε να μεταφερθεί. Πλοιάρια του ΕΛΑΝ άρπαξαν από γερμανικό πλοιάριο που κατευθυνόταν προς την Αμφιλοχία με 5.000 νάρκες.
Όμως απώλειες είχαν και τα τμήματα του ΕΛΑΣ. Πάνω από 70 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Σήμερα αυτή η θυσία φαίνεται στα μάτια μας μεγάλη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν υπεράνθρωποι. Έκαναν αυτό που απαιτούσαν οι καιροί. Στάθηκαν στο ύψος του καλέσματος της εποχής τους. Και από αυτή τη μάχη την τόσο σημαντική βγαίνει το συμπέρασμα ότι και σήμερα πρέπει να σταθούμε στο ύψος των καιρών μας και να παλέψουμε για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Επίσης η δράση του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ κ.λπ. διδάσκουν ότι κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος, μπροστά σε ένα λαό αποφασισμένο που ξέρει πού πρέπει να πάει και τι πρέπει να αφήσει πίσω του».