«Νυδρί». Κατά την θεωρίαν του Γερμανού Αρχαιολόγου Δαίρπφελδ Άνυδρον, ως στερουμένου ύδατος ποσίμου. Επίνειον του Δήμου Καρυάς άλλοτε, και του Δήμου Ελλομένου, νυν δε παρακμάζον ένεκα του εις «Βλυχό» πυκνωθέντος συνοικισμού, και της εν αυτώ εγκαταστάσεως πολλών εκ Κατωχωρίου. Ανθυγειινόν, ελώδες και βαρύ έδαφος, εκδιώκει ευθύς αμέσως πάντα επισκέπτην, απειλούμενον από ελομιάσματος.
Λευκάς, Πεδιάδα του Νυδριού, Αγ. Κυριακή (1909)
Ο Δαίρπφελδ φρονεί ότι η Πεδιάς του Νυδριού, (η σήμερον κατάφυτος ελαιοδένδρων) υπήρξε ποτέ πόλις μυριάνθρωπος, ην ο Όμηρος ονομάζει Ιθάκην, διότι κατά τον Δαίρπφελδ πάντοτε, συμπίπτουσιν όλα τα περί Ιθάκης γραφόμενα του Ομήρου, με τας ονομασίας της περιφερείας εκείνης.
Λευκάς, το Νυδρί και το βουνό Σκάρος (1908)
Ως επί παραδείγματι «Κολώνι» τοποθεσία κειμένη εις το τέρμα της πεδιάδος προς τα μεσημβρινά αυτής, εν η ο Δαίρπφελδ υποστηρίζει ότι, υπήρχε Νερό επί των Ομηρικών χρόνων «Μαύρο νερό». Ο Όμηρος αναφέρει την τοποθεσίαν «μελάνυδρος» «Σύβοτα». Ο Όμηρος αναφέρει τον λιμένα των «Συβότων» και πλείστα άλλα…
Λευκάδα, ο κόλπος του Νυδριου με το ξωκλήσι της Αγίας Κυριακής. Από πάνω διακρίνεται στο σπίτι του Δαίρπφελδ (1909)
Κατά το 1905: Το «Νυδρί» επεσκέφθησαν πρωτοβουλία του Δαίρπφελδ οι διασημότεροι Αρχαιολόγοι του Κόσμου συνοδευόμενοι υπό του Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Αθηνών τότε, αειμνήστου Λάμπρου, όστις προσεφώνησεν Ελληνιστί τους αποβιβασθέντας, δι΄ εμπνευσμένης προσλαλιάς, ιστάμενος επί προχείρου βάθρου, και έναντί του έχων την Ποιητικήν Νησίδα «Μαδουρήν», ην ανέφερεν ως άλλη Κασταλίαν πηγή, εν η ο αθάνατος ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης διαμένων εμπνέετο τα αριστουργήματά του.
Το Νυδρί υδρεύεται από την πηγήν «Κεραμιδάκι», ώραν απεχούσης αυτού. Κάτοικοι 161, άποικοι εγκατασταθέντες εκεί εκ των πέριξ χωρίων.»*
Στη δεκαετία του ’60 το Νυδρί ήταν ένα άγνωστο παραθαλάσσιο χωριουδάκι απέναντι από τον «Σκορπιό». Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές.
Νυδρί 1964
Νυδρί 1964
Ο Ωνάσης το 1963 αγοράζοντας το Σκορπιό χάρισε έναν κοσμοπολίτικο αέρα στο Νυδρί, το οποίο ευεργέτησε με πολλούς τρόπους. Οι κάτοικοι ήταν ακόμα φτωχοί. Κύρια πηγή εσόδων του χωριού τότε, ήταν τα λεμόνια.
Νυδρί 1967
Νυδρί 1967
Ο Γεράσιμος Γαζής (Γερμανός) ήταν έμπορος λεμονιών. Αν κρίνουμε από τις ποσότητες που εικονίζονται στις φωτογραφίες πρέπει να ήταν μεγαλέμπορος.
Εικονίζεται ο Γεράσιμος Γαζής (Γερμανός) με το μικρό Νίκο Γαζή έξω από την αποθήκη να γεμίζουν τα τελάρα λεμόνια. Ημερομηνία όπως αναγράφεται στο πίσω μέρος της φωτογραφίας: 22/1/1967. Και προορισμός: Παναιγιάλειος Ένωση Συνεταιρισμών Αιγίου.
Εικονίζεται ο Γεράσιμος Γαζής (Γερμανός) με το μικρό Νίκο Γαζή έξω από την αποθήκη να γεμίζουν τα τελάρα λεμόνια. Ημερομηνία όπως αναγράφεται στο πίσω μέρος της φωτογραφίας: 22/1/1967. Και προορισμός: Παναιγιάλειος Ένωση Συνεταιρισμών Αιγίου.
Εικονίζεται ο Γεράσιμος Γαζής (Γερμανός) στη Βασιλική. Φορτώνει λεμόνια με προορισμό τη Θεσσαλονίκη. Ημερομηνία 15/3/1966.
Τα χρόνια πέρασαν, το Νυδρί άλλαξε. Ξεκίνησε σαν ο πρωτοπόρος του τουρισμού της Λευκάδας. Μέχρι σήμερα ο τουρισμός είναι αυτός που ζει το χωριό. Τα λεμόνια ξεχάστηκαν…
*Παναγιώτης Θ. Κουνιάκης, «Η νήσος Λευκάς από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ’ ημάς, 1928.
http://aromalefkadas.gr