Συνέβη κι αυτό σε ένα από τα ορεινά χωριά μας στις μέρες των εκλογών.
Τόσο πολύ ασχολήθηκαν μερικοί με τις εκλογές που για μερόνυχτα κοιτούσαν το fb, έβαζαν like, έγραφαν, ανέβαζαν κλπ.
Κάποιος φίλος όμως δεν αρκέστηκε σ' αυτό, είχε ζητήσει από έναν υποψήφιο και συγγενικό του πρόσωπο ένα κινητό νέας τεχνολογίας να τραβάει φωτογραφίες και να μιλάει στο messenger για να τον στηρίζει μιας και πλησίαζαν οι εκλογές.
Ήταν υποχρεωμένος βλέπεις να τον στηρίξει, του είχε φτιάξει τσιμεντένιο δρόμο μέχρι τα γρέκια, του είχε τοποθετήσει εξωτερική βρύση κρυφή, χωρίς ρολόι για τα πράματα, (στο κάτω κάτω πόσο νερό θα πιουν τα ζωντανά) και άλλα πολλά.
Ο γνωστός πλέον φίλος, φεισμπουκάτος και ορεξάτος, ότι ώρα και να έμπαινες, όπου και να έμπαινες στο διαδίκτυο, τον έβλεπες από κάτω να γράφει, να συγχαίρει, να επαινεί, να πολυχρονίζει, να ανεβάζει post σοφών, να κριτικάρει, να ειρωνεύεται αναλόγως την όρεξη και τα γούστα του, να κατακεραυνώνει.
Παραμονές των εκλογών, με την μεγάλη ζέστη, ο κτηνοτρόφος από ορεινό χωριό είχε πιάσει ένα πλατύ ίσκιο κάτω από ένα πουρνάρι και ασχολούνταν με το διαδίκτυο.
Χόρτασε να βάζει like, ανέβαζε και καμιά φορά τα γίδια του και τα καμάρωνε.
Ξαφνικά ήρθε ένα μήνυμα από φίλο, μάλλον ομοϊδεάτη πολιτικά, οπότε ξεκίνησε η κουβέντα, πες το ένα πες το άλλο, η ώρα περνούσε, είχε wi fi ιντερνέτ στο μαντρί ή όταν χάνονταν έπαιρνε από την διπλανή μονάδα όπου ο άλλος είχε πάρει ρεύμα διαμέσου Δήμου, είχε και λίγο σήμα στο σημείο που βρισκόταν, το πράγμα ξέφυγε...
Σε μια στιγμή γράφει στο φίλο του "Εγώ δεν ξέρω γράμματα ετούτο το μηχάνημα με βοηθάει να γράψω τούτες τις αράδες, κάνει θαύματα”.
Την συγκεκριμένη μέρα είχε βγάλει τα γίδια από το πρωί, αξημέρωτα, η ώρα περνούσε, η κουβέντα άναψε, τα μηνύματα διαδέχονταν το ένα το άλλο, άλλους τους ανέβασαν, άλλους τους έθαψαν, γελάκια, φατσούλες, κακιούλες, τέλος πάντων βράδιασε, ήρθε η ώρα να επιστρέψουν τα γίδια στο μαντρί.
Όταν κατάφερε να τα μαζέψει κάτι δεν άρεσε στο φίλο μας, κάτι τον ανησύχησε σφοδρά, ήρθε και ίδρωσε από το άγχος , άρχισε να μετράει τα γίδια.
Κι όμως έλλειπαν τρεις γίδες, οι καλύτερές του, τα καμάρια του, η Μπάλια , η Σιούτα και η Φιορούλα.
Κεραυνός στο κεφάλι του, φωτιά στα ποδάρια του.
Έτρεχε και δεν έφτανε ο φίλος, πουθενά τα ζώα, βγήκε έξω αλλόφρων, σφύριζε, ξανασφύριζε αλλά τίποτε, πάνε οι όμορφες οι γίδες του , θυσία στο βωμό των εκλογών, το τίμημα της συνομιλίας που είχε με κάποιον φίλο του, πως θα μαζέψουν ψήφους ήταν βαρύ κι ασήκωτο, το φύσαγε και δεν κρύωνε.
Να πάθω τέτοια νίλα, μονολογούσε, να χάσω τα καμάρια μου, την Φιορούλα μου ..
Σε ποιον να πει τον πόνο του και ποιος να τον καταλάβει και να τον συμπονέσει ..
Το δράμα ήταν μεγάλο, ο πόνος αβάσταχτος ..
*Για την ιστορία να ενημερώσουμε ότι ο στηριζόμενος υποψήφιος δεν ξέρουμε αν εκλέχτηκε, αλλά από ντροπή ο φίλος δεν είπε τίποτα για το γεγονός πάρα μόνο το εκμυστηρεύτηκε στο φίλο που μιλούσε την ώρα που χάθηκαν τα γίδια. (ε δεν χρειαζόταν να το πει και σε άλλον, το έμαθε όλη η περιοχή.)
palairosmagic