Η ημέρα αυτή, έχει καθιερωθεί ως γιορτή των Ενόπλων Δυνάμεων, γιατί η Παναγία μας είναι η Προστάτιδα των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδας μας .
Και πρέπει να γνωρίζουμε, αυτή τη μέρα, εισήλθε η Παναγίας μας στο Ναό και αφιερώθηκε στο Θεό με την παραίνεση των ευλαβεστάτων γονέων της, του Ιωακείμ και της Άννης.
Στη μεγάλη αυτή γιορτή της Χριστιανοσύνης τον μήνα Νοέμβριο, που κατ’ έθιμο ονομάζουμε “Της Παναγιάς της πολυσπορίτισσας”, παλαιότερα, οι γεωργοί, είχαν ανάπαυλα από τις γεωργικές ενασχολήσεις τους, συμμετέχοντας μαζικά στον εορτασμό, παρασκευάζοντας παράλληλα οι γυναίκες, τα λαχταριστά πολυσπόρια, που ήταν κάθε λογής δημητριακά και όσπρια με προσθήκη πολλές φορές από σταφίδες, μύγδαλα, καρύδια, όπου τα διένειμαν μετά τον εκκλησιασμό σ’ όλους, ανταλλάσοντας μεταξύ τους ευχές με την παράκληση προς την Παναγία μας, να τους εξασφαλίσει κατά την ερχόμενη χρονιά αφθονία καρπών !
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, η συγκεκριμένη ημέρα είναι αφιερωμένη στην Υπεραγία Θεοτόκο. Οι γονείς της Παρθένου Μαρίας ήταν ο Ιωακείμ και η Άννα, οι οποίοι μέχρι τα βαθιά τους γεράματα δεν είχαν αποκτήσει παιδί. Υποσχέθηκαν, λοιπόν, στο Θεό πως αν τους χαρίσει ένα παιδάκι, μόλις γίνει τριών ετών θα το αφιερώσουν στο ναό Του.
Το κοριτσάκι που απέκτησαν οι ευσεβείς αυτοί άνθρωποι το ονόμασαν Μαρία. Όταν η Μαρία έγινε τριών ετών, οι γονείς της την οδήγησαν στην εκκλησία. Αυτή η είσοδος της Μαρίας στο ναό ονομάστηκε «Εισόδια της Θεοτόκου».
Εκεί την υποδέχτηκε ο Αρχιερέας Ζαχαρίας, ο οποίος την οδήγησε στο ιερό του Ναού, στα Άγια των Αγίων. Σύμφωνα με τις Γραφές, η Παναγία παρέμεινε συνολικά δώδεκα χρόνια στο ναό.
Όλο αυτό το διάστημα ο αρχάγγελος Γαβριήλ προμήθευε την Παναγία με τροφή ουράνια. Εξήλθε από τα Άγια των Αγίων, όταν έφθασε η ώρα του Θείου Ευαγγελισμού.
Για την Εκκλησία, η σημερινή ημέρα συνιστά μεγάλη γιορτή, ενώ διαβάζονται και ψάλλονται τα εξής ηχηρά στιχάρια:
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ, τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς.
Ὁ καθαρώτατος ναὸς τοῦ Σωτῆρος, ἡ πολυτίμητος παστὰς καὶ Παρθένος, τὸ Ἱερὸν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, σήμερον εἰσάγεται, ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, τὴν χάριν συνεισάγουσα, τὴν ἐν Πνεύματι θείῳ· ἣν ἀνυμνοῦσιν Ἄγγελοι Θεοῦ· Αὕτη ὑπάρχει σκηνὴ ἐπουράνιος.
Ὁ Οἶκος
Τῶν ἀπορρήτων τοῦ Θεοῦ καὶ θείων μυστηρίων, ὁρῶν ἐν τῇ Παρθένῳ, τὴν χάριν δηλουμένην, καὶ πληρουμένην ἐμφανῶς, χαίρω, καὶ τὸν τρόπον ἐννοεῖν ἀμηχανῶ τόν ξένον καὶ ἀπόρρητον, πῶς ἐκλελεγμένη ἡ ἄχραντος, μόνη ἀνεδείχθη ὑπὲρ ἅπασαν τὴν κτίσιν, τὴν ὁρατὴν καὶ τὴν νοουμένην. Διό, ἀνευφημεῖν βουλόμενος ταύτην, καταπλήττομαι σφοδρῶς νοῦν τε καὶ λόγον, ὅμως δὲ τολμῶν, κηρύττω καὶ μεγαλύνω· Αὕτη ὑπάρχει σκηνὴ ἐπουράνιος.