Ενόψει των εορτασμών για τη συμπλήρωση 46 ετών από την αιματοβαμμένη εξέγερση και με αφορμή την προκλητική συμπεριφορά ακροδεξιών για ακόμη μια φορά εντός του κοινοβουλίου και η εκπομπή Παιχνίδια Εξουσίας με τον Βασίλη Σκουρή και την Αγγελική Σπανού στον News 24/7 στους 88,6 φιλοξένησε τον Θεοφάνη Θεοδωρά ο οποίος κατέθεσε τη δική του συγκλονιστική μαρτυρία.
Ο κ. Θεοδώρας είναι ο πατέρας του μικρότερου ηλικιακά νεκρού εκείνης της ημέρας.
Στις 17 Νοεμβρίου του 1973, στις 13.00 το μεσημέρι στη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, έχανε το 5χρονο παιδί του το οποίο έπεφτε νεκρό με μια σφαίρα στο κεφάλι.
Και η ιστορία του είναι ακόμη μια απάντηση σε όσους λένε πως δεν υπήρξαν νεκροί. "Δεν θα μιλούσα αλλά όσα άκουσα στη Βουλή με έκαναν να εκραγώ", λέει ο ίδιος και συνεχίζει: "45 χρόνια το ίδιο τροπάριο.
Οι πολιτικοί δεν έδωσαν το νόημα που έπρεπε στο Πολυτεχνείο. Δεν ήταν μόνο οι φοιτητές που έκαναν την εξέγερση, ήταν και οι αγρότες και οι εργάτες που πλαισίωσαν την επανάσταση.
Έξω από το Πολυτεχνείο είναι που έγινε το μακελειό", καταθέτει. "Η πολιτεία δεν απέδωσε ευθύνες όπως θα έπρεπε. Προσωπικά έδωσα το άρμα, τον αριθμό του και τον οδηγό του και με κατηγόρησαν για αυτό, θεώρησαν τον θάνατο του παιδιού τυχαίο γεγονός", αναφέρει ενθυμούμενος τη μέρα εκείνη. "Απέδειξα στη δίκη που έγινε του '75 για το Πολυτεχνείο, πως έφυγε ένα άρμα από το Πολυτεχνείο, πέρασε την Ομόνοια, το Σύνταγμα και το Χίλτον και έφτασε έξω από του Ζωγράφου καθώς φοβούνταν εξέγερση και εκεί. Τότε φτιαχνόταν η Πανεπιστημιούπολη. Στην οδό Παπάγου χτυπήθηκαν δύο παιδιά που ήταν στα μπαλκόνια τους, δέχθηκαν σφαίρες στα πόδια.
Πάνω στο άρμα υπήρχε στρατιώτης με το όπλο στο χέρι που πυροβολούσε".
Πώς σκοτώθηκε το 5χρονο παιδί του: "Στον Άγιο Θεράποντα είχαν στήσει πολυβόλο και έριξαν προς την πλατεία Γαρδένια, μέρα μεσημέρι, Σάββατο, από εκεί που περνούσε η γυναίκα και το 5χρονο παιδί μου.
Έκανα μήνυση από την επόμενη μέρα και δέκα χρόνια περνούσα από ανακρίσεις, καταθέσεις και δικαστήρια.
Οι εφημερίδες έγραψαν πως το παιδί ήταν στο μπαλκόνι. Ήταν όμως στην πλατεία, 50 μέτρα από το σπίτι μας. Επικεφαλής της επιχείρισης ήταν ο ίλαρχος Σπυρίδωνας Σταθάκης.
Ο μικρός Δημήτρης μου εξετάστηκε από ιατροδικαστή. Ένας εισαγγελέας πέρασε από εκεί και έφυγε. Έγραψαν πως σκοτώθηκε από πτώση και πως είχε κατάγματα.
Ένας πολίτης βρήκε το θάρρος και πήγε το παιδί στον ιατροδικαστή και η τελική γνωμάτευση όμως ανέφερε πως είχε σκοτωθεί από πυροβόλο όπλο". Στη συνέχεια, επαναλαμβάνει πως για το Πολυτεχνείο, δεν αποδόθηκαν ούτε οι ευθύνες που έπρεπε, ούτε το πραγματικό του νόημα.
Τονίζει πως κάποιοι κατάφεραν να καπηλευτούν την εξέγερση, ή "εξαγοράστηκαν". "Η δίκη για το Πολυτεχνείο έγινε αλλά κάποια πράγματα έπρεπε να έχουν γίνει καλύτερα.
Οι πολιτικοί δεν έδωσαν το πραγματικό νόημα, το επαναλαμβάνω. Έκαναν ένα νόμο για τα θύματα και ήξερα πως θα φτάσουμε στη μέρα που θα μας λένε πως δεν υπήρχαν θύματα στο Πολυτεχνείο.
Ποτέ δε με ενδιέφερε η αποζημίωση.
Αισθάνομαι πως δεν έχει δικαιωθεί ο αγώνας του Πολυτεχνείου. Δυστυχώς όλοι οι αγώνες καπηλεύτηκαν ή εξαγοράστηκαν.
Πρέπει να καταλάβουμε τι ακριβώς έγινε, αυτή είναι η ουσία".