Στις 19 Μαΐου ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα και ξεκινάει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Μέχρι το 1922 περίπου 350.000 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους απ τις σφαγές των ατάκτων του Τοπάλ Οσμάν, απ’ τις κακουχίες των μετακινήσεων και από τις ταλαιπωρίες και τους βασανισμούς που υπέστησαν στα Τάγματα Εργασίας, τα οποία αποδείχτηκαν τάγματα θανάτου.
Λόγω συνθηκών δεν θα βρεθούμε στα μνημόσυνα που θα πραγματοποιήσουν οι ποντιακοί σύλλογοι. Όμως η σκέψη μας θα είναι εκεί, μαζί τους. Και ακόμη πιο μακριά, στα βάθη της ιστορίας, στις ατέλειωτες διαδρομές της προσφυγιάς και της εγκατάλειψης βωμών και εστιών. Θα φωνάξουμε όλοι μαζί στη διεθνή κοινότητα
Αναγνωρίστε τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού
Γκρεμίστε το άγαλμα του σφαγέα Τοπάλ Οσμάν
Όχι πια γενοκτονίες-Όχι πια προσφυγιά για κανέναν λαό, σε κανένα μέρος της Γης.