Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020

«Το όνειρο ενός γελοίου» με την ερμηνεία του Δημήτρη Βερύκιου ενθουσίασε την Πλαγιά



Την Κυριακή 9 Αυγούστου στην Πλαγιά του Δήμου Ακτίου Βόνιτσας στην θέση « Μύλος » σε ένα όμορφο θεατρικό χώρο με υπέροχη θέα παρουσιάσθηκε το αριστούργημα μονόπρακτο «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι με μια απίθανη ερμηνεία από τον Δημήτρη Βερύκιο.

Ο Πλαγιώτης ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ γιόρτασε την συμπλήρωση 7 ακριβώς χρόνων, με την παράσταση – σταθμό, που συγκίνησε κι ενθουσίασε το κοινό μεταφέροντας στη σκηνή με απόλυτο σεβασμό και κλασσική ακρίβεια τη μεγαλοφυή σκέψη του «ανατόμου της ψυχής» Φ. Ντοστογιέφσκι.

Το αριστούργημα «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ» που έχει χαρακτηριστεί ως «το πιο φωτεινό κι αισιόδοξο έργο» του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, ενσαρκώνει συνολικά τη φιλοσοφία του, ενώ δεν είναι υπερβολικό να πούμε πως αποτελεί ανατομία της ανθρώπινης ψυχής και συνοπτική ιστορία της κοινωνίας μας… Το άφησε ως μια επιστολή – παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα στη δύση της ζωής του, το 1877, τέσσερα μόλις χρόνια φύγει από αυτή τη ζωή.


Λίγα λόγια για το έργο
Ένας άνθρωπος βαθειά μελαγχολικός και απελπισμένος, που έχει χάσει το νόημα της ζωής, αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Το βράδυ όμως που είναι έτοιμος να το κάνει και βρίσκεται με το περίστροφο στο χέρι, αποκοιμιέται… Το όνειρο που βλέπει, τον κάνει όταν ξυπνάει όχι μόνο να μην θέλει να πεθάνει αλλά να λαχταράει να ζήσει όσο γίνεται περισσότερο, αφού στον ύπνο του, τού φανερώθηκε η «Αλήθεια της Ζωής» με όλες τις λεπτομέρειες! Κι αυτή την Αλήθεια γυρίζει και κηρύττει παντού… σαν ένας άγγελος της Αλήθειας!
Τo «ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΓΕΛΟΙΟΥ» ξεκίνησε το ταξίδι του τον Αύγουστο του 2014 στο Ανοιχτό θέατρο της Λευκάδας κι αμέσως μετά παρουσιάστηκε στην Αθήνα, στο Θέατρο Βαφείο-Λάκης Καραλής για 5 μήνες (2015-2016), αποσπώντας τη θερμή κριτική των ΜΜΕ και την ενθουσιώδη ανταπόκριση του κοινού. Ακολούθησε περιοδεία ανά την επικράτεια, στην Τήνο, Βόνιτσα, Αίγιο, Ιωάννινα, Πάτρα, Λάρισα, Καρδίτσα, Τρίκαλα, Γρεβενά, Άργος, Πρέβεζα, Τήνο, Νάξο, Σίφνο, Κω, Γαλάτσι, Γύθειο, Ξάνθη, Θεσσαλονίκη, Κόρινθο, Ηράκλειο, Ιεράπετρα, Χανιά, Ρέθυμνο, Λαμία, Βύρωνα, Πάρο, Σαντορίνη, Άρτα και Κορυδαλλό, με μεγάλη επιτυχία!
Παρουσιάστηκε επίσης για Γυμνάσια και Λύκεια της Κορίνθου τον Μάρτιο του 2019!
- Χώρος Εκδήλωσης: θέατρο Πλαγιάς Δήμου Ακτίου Βόνιτσας, θέση Μύλος
Διάρκεια παράστασης: 70’
Η είσοδος ήταν δωρεάν
Ερμηνεία: Δημήτρης Βερύκιος
Σκηνοθεσία: Τάκης Χρυσικάκος
Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου

Κατά την διάρκεια της παράστασης τηρήθηκαν όλα τα μέτρα ασφαλείας για τον COVID 19. Οι θεατές εντός θεάτρου κάθισαν σε απόσταση 2 μέτρων με την χρήση μάσκας κατά την διάρκεια της παράστασης. Επίσης στην είσοδο και την έξοδο υπήρχαν αντισηπτικά.
Η εκδήλωση ήταν μια συνεργασία του ΝΠΔΔ του Δήμου Ακτίου Βόνιτσας της Τοπικής Κοινότητας Πλαγιάς και του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλαγιάς.
Ο Δημήτρης Βερύκιος είπε: 

Είναι κάτι στιγμές, που είναι αδύνατον να περιγραφούν... στιγμές που η ένταση των συναισθημάτων χτυπάει κόκκινο... που η μαγεία τους, τις καθιστά σχεδόν αμέσως μύθο... που η καρδιά υποτάσσει τον νου... ο χρόνος μοιάζει να σταματάει... λες και ξαναμπαίνεις στη μήτρα που σε γέννησε, λυτρωμένος... και η αγάπη φωτίζει σαν λαμπερό αστέρι, σκορπίζοντας ρίγη χαράς κι αγαλλίασης! 

Είναι κάτι στιγμές που, το ξέρεις, κάποτε θα πεις: Ήμουνα κι εγώ εκεί και τα μάτια σου θα λάμπουν! 

Το βράδυ της 9ης Αυγούστου, η μεγάλη πλειοψηφία ενός χωριού 1000 κατοίκων - του χωριού μου - είδε για πρώτη φορά θέατρο, στον τόπο της... εκεί στον παλιό ανεμόμυλο του και με θέα το Ιόνιο πέλαγος προς τη μεριά της Ιθάκης! 

Η μεγάλη καφετέρια στην κεντρική πλατεία, ήταν άδεια εντελώς τη στιγμή της παράστασης, για πρώτη φορά στην ιστορία της, η τσιμεντένια κερκίδα γεμάτη, παντού, κόσμος καθισμένος στα ξερόχορτα πάνω στο μύλο, όρθιοι παντού όπου υπήρχε χώρος να σταθείς... 

Ναι, το πίστευα και το έλπιζα, αλλά είναι άλλο να το βλέπεις σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια! 

Άνθρωποι που δεν είχαν ξαναδεί θέατρο, άνθρωποι απλοί που η καθημερινότητα τους κάνει σκληρούς πολλές φορές, εκείνη τη βραδιά μαλάκωσαν, κι έμειναν καθηλωμένοι για 70'... ήταν σαν να ζούσαν στ' αλήθεια μέσα στο όνειρο του Ντοστογιέφσκι... 
Όλες οι ηλικίες ακόμη και τα μικρά παιδιά, έγιναν ένα σώμα, μια ψυχή... σαν να είχαν γίνει εκείνοι οι αθώοι κι ευτυχισμένοι του έργου... σαν να θυμήθηκαν πως μπορούν να νιώσουν πεντάμορφοι κι ευτυχισμένοι... 
Θέλω συγχωριανοί μου, να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου και να σας πω ένα μεγάλο 
Ευχαριστώ από την καρδιά μου! Αποδείξατε πως σας αξίζει η πιο καλή αντιμετώπιση, πως ναι, η τέχνη η αληθινή μπορεί να μας κάνει όλους καλύτερους! 
Με την εντυπωσιακή σε όγκο και παλμό παρουσία σας, εγκαινιάσατε τον νέο χώρο εκδηλώσεων και γράψατε ιστορία!
 Ο "Μύλος" γεννήθηκε εκείνη τη βραδιά, από εσάς και σας ανήκει! 
Όσο για μένα, δεν θα μπορούσε να υπάρξει, για τα δικά μου κριτήρια, μεγαλύτερη τιμή και χαρά, απ' το να είμαι ο πρώτος που πατάει στη σκηνή του! 
Σας χαρίζω νοερά το πιο θερμό χειροκρότημα μου και σας υπόσχομαι, πως θα είμαι πάντα δίπλα σας σε ό,τι με χρειαστείτε!!! 
Α ναι, καλύτερο τρόπο να γιορτάσω, το κλείσιμο ακριβώς 6 χρόνων από το ξεκίνημα αυτής της παράστασης, με την μεγάλη πανελλαδική επιτυχία, δεν μπορούσα να φανταστώ! 
Εκείνο το βράδυ της 9 Αυγούστου 2020, ξ α ν α γ ε ν ν ή θ η κ α!!! 
ΥΓ1: Ευχαριστώ θερμά όλους, όσους εργάστηκαν για τη βραδιά αυτή, αποδεικνύοντας για μια uακόμα φορά, την πίστη τους στο έργο μου! 
ΥΓ: Αντώνη Αθανασόπουλε, σ' ευχαριστώ πολύ για τις υπέροχες φωτογραφίες!







ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΤΙΒΗΣ