«Το Έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές», έγραφε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσης Σολωμός, θα το …καταργήσουμε και αυτό για μια κομματικές σκοπιμότητες;
Κάποτε, με αφορμή το περιβόητο σκάνδαλο Κοσκωτά, ο μακαρίτης Κίτσος Τεγόπουλος έθεσε (σε …συνέχειες) ένα ερώτημα για συγκεκριμένους πολιτικούς και κρατικούς αξιωματούχους: «Ένοχος ή βλαξ;».
Το ερώτημα έμεινε στην ιστορία, αισθάνομαι δε ότι αφορά και πολλούς από εμάς τους δημοσιογράφους, για πολλά θέματα, τελευταία όμως για το τι μεταδίδουμε για την ελληνοτουρκική κρίση!
Και δεν αναφέρομαι μόνο στα του προηγούμενου διαστήματος ότι «ο Ερντογάν είναι απομονωμένος», ότι «απόφαση είναι να βουλιάξουμε όποιο πολεμικό ή ερευνητικό τούρκικο πλοίο εισέλθει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα», ότι «το Καστελλόριζο δεν θα εξαιρεθεί από τυχόν συμφωνία με την Αίγυπτο» (θυμάστε τι άκουσε πρόσφατα ο Χρήστος Ροζάκης), ότι «έχουμε την πλήρη στήριξη όλων των εταίρων μας» κοκ! Θα σταθώ στα τελευταία:
-Το έκτακτο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ δεν έγινε μόνο κατόπιν του αιτήματος του Νίκου Δένδια, αλλά και για να αντιμετωπιστούν θέματα όπως η Λευκορωσία, η Βενεζουέλα κλπ. Εμείς, πάντα στην πλειοψηφία μας και κυρίως τα κυρίαρχα μέσα, το αγνοήσαμε και δώσαμε στους πολίτες την εντύπωση ότι η ΕΕ αγωνιά για την Ελλάδα. Ότι «το ζητήσαμε και η Ευρώπη ανταποκρίθηκε» αμέσω! «Ένοχοι ή βλάκες;», που θα αναρωτιόταν και ο μακαρίτης ο Κίτσος;
-Το έκτακτο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών, όμως, δεν εξελίχθηκε όπως το περιμέναμε. Σημαντικότατοι εταίροι μας, με επικεφαλής το Βερολίνο, αλλά και χώρες κλειδιά του ευρωπαϊκού νότου, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, μπλόκαραν την έγκριση του ελληνικού σχεδίου καταδίκης της Τουρκίας που κατέθεσε η Αθήνα, με το Βερολίνο να εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για την –τμηματική- συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο για τον καθορισμό της ΑΟΖ των δυο χωρών. Σε κανένα δελτίο ειδήσεων δεν έπαιξε το θέμα, μεταδιδόταν η πλήρη στήριξη των εταίρων μας στην Ελλάδα! «Ένοχοι ή βλάκες;», που θα αναρωτιόταν και ο μακαρίτης ο Κίτσος; Αν και εδώ η απάντηση είναι πολύ …ευκολάκι, αν δεν καταλαβαίνεις και τα γεγονότα που μεταδίδουν ξένα πρακτορεία, η ΕΣΗΕΑ σου παίρνει την ταυτότητα που σου έδωσε για να ενημερώνεις αντικειμενικά τον κόσμο!
(Εξαιρέσεις, βεβαίως, υπήρχαν, όπως πχ ο φίλος μου Νίκος Μελέτης, στο liberal, αλλά και το iEidiseis, που μέρα με την ημέρα κερδίζει την εμπιστοσύνη όλο και περισσότερο αναγνωστών, γιατί ενημερώνει σωστά και δεν υποκύπτει σε κομματικές ή οικονομικές σκοπιμότητες).
-Επαναλαμβάνουμε συνεχώς πως «λόγω του θορύβου» που κάνουν τα πολεμικά πλοία που συγκεντρώθηκαν στην περιοχή, το «Όρουτς Ρέις» δεν κάνει έρευνες και αποσιωπούμε ότι με το σουλουτσάρισμα του ερευνητικού τουρκικού πλοίου και των πολεμικών που το συνοδεύουν εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ο Ερντογάν «γκριζάρει» μεγάλο μέρος της συκεκριμέμης περιοχής! «Ένοχοι ή βλάκες;», που θα αναρωτιούνταν και ο μακαρίτης ο Κίτσος;
Θα μπορούσα να αναφέρω και πολλά άλλα παραδείγματα, μόνο από το τελευταίο τριήμερο –ίσως κάποια άλλη φορά. Προτιμώ, όμως, να θέσω ορισμένα ερωτήματα:
-Πιστεύουν κάποιοι ότι με αυτό τον τρόπο, με απόκρυψη και διαστρέβλωση των γεγονότων, βοηθούν τη χώρα; «Το Έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές», έγραφε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσης Σολωμός, θα το …καταργήσουμε και αυτό για μια κομματικές σκοπιμότητες;
-Μήπως πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο βοηθούν την κυβέρνηση; Σε βάθος χρόνου ούτε αυτό μπορεί να επιτύχουν, γιατί την κυβέρνηση βοηθάει περισσότερο από τους κόλακες και τους γλύφτες ,όποιος της ασκεί και καλόπιστη κριτική: Κριτική, όχι για κάποιο άλλο κόμμα ή για να ικανοποιούνται επιχειρηματικά συμφέροντα (όπως πχ γινόταν με τη Συμφωνία των Πρεσπών), αλλά και από την πλευρά των συμφερόντων της χώρας και των πολιτών της!
-Ή, μήπως, πιστεύουν ότι έτσι …προάγουμε τη δημοσιογραφία, όταν όλο και περισσότεροι πολίτες κατατάσσουν τα μέσα ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους στην τελευταία θέση της κλίμακας εμπιστοσύνης των πολιτών; Προφανώς, το μόνο που κατορθώνουμε ως δημοσιογράφοι, όσοι δεν είμαστε τρόφιμοι κάποιων συμφερόντων ( η συντριπτική πλειοψηφία, πιστέψτε με, ΔΕΝ είμαστε), είναι να πριονίζουμε και άλλο το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε!
ΥΓ1: Σκέφτηκα και ξανασκέφτηκα πολύ για το εάν θα πρέπει να γράψω αυτό το άρθρο, καθώς σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής του θητείας αποφεύγω να εντάσσομαι σε ενδο-δημοσιογραφικές διαμάχες. Άλλωστε ουδείς αναμάρτητος σε αυτή τη δουλειά, αν και ποτέ δεν θεωρώ ότι είμαστε όλοι ίδιοι! Τελικά, όμως, κατέληξα ότι αυτή η παρέμβαση στο φιλόξενο iEidiseis θα βοηθήσει στον προβληματισμό των ημερών…
ΥΓ2: Ποτέ δεν υπήρξα εθνικιστής και πατριδοκάπηλος και ποτέ δεν χρησιμοποίησα τα εθνικά θέματα για μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, ακροαματικότητα ή τηλεθέαση. Αντιθέτως, πάντα πιστεύω πως ο υπερπατριωτισμός ήταν πολιτικά και οικονομικά ένα από τα επικερδέστερα επαγγέλματα στη χώρα μας.
ΥΓ3: Πάντα ήμουν υπέρ του διαλόγου με την Τουρκία, ακόμα και στις εποχές που οι σημερινοί όψιμοι (δεν αναφέρομαι στους «παραδοσιακούς») υποστηρικτές του σε χαρακτήριζαν περίπου ως …προδότη!
www.ieidiseis.gr