Ανοίγεται στο βόρειο πρανές ρέματος που καταλήγει στη θάλασσα, σε απόσταση 200 μ. από την παραλία και σε υψόμετρο 15 μ. πάνω από την κοίτη.
Έχει δύο αίθουσες, που σε κάποια σημεία στενεύουν, ενώ σε άλλα αποκτούν μεγαλύτερο πλάτος και ύψος.
Ο λιθωματικός διάκοσμος είναι ελάχιστος.
Επιφανειακή έρευνα από αποστολή Γερμανικού Πανεπιστημίου και από την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας διαπίστωσε εκτεταμένη διασπορά εργαλείων της Παλαιολιθικής περιόδου, κυρίως στο πρανές μπροστά από την είσοδο του σπηλαίου.
Εκτός από τα λίθινα εργαλεία, διαπιστώθηκαν και κατάλοιπα οστών ζώων.
Βάσει της τεχνικής κατασκευής των εργαλείων, οι επιχώσεις μπορούν να χρονολογηθούν τουλάχιστον στην Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδο (12-30 χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα).
Το σπήλαιο δεν αποτελεί οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο.
Συντάκτης: Στέλλα Κατσαρού, αρχαιολόγος
Konstantinos Bakolitsas