Ματς do or die το σημερινό για τον Παναιτωλικό που υποδεχόταν την Ξάνθη στο Αγρίνιο στο δεύτερο μπαράζ παραμονής με ένα και μόνο στόχο: Την καθαρή νίκη που θα του εξασφάλιζε την συμμετοχή του και την επόμενη χρονιά στη Super League απέναντι σε μια ομάδα που είχε έρθει στο Αγρίνιο έχοντας το προβάδισμα από το πρώτο ματς όπου είχε επικρατήσει με 2-1.
Κάτω από ένα πολύ φορτισμένο κλίμα και εν μέσω πολλών αναταράξεων που προκάλεσε η ήττα στην Ξάνθη, οι παίκτες του Παναιτωλικού καλούταν απόψε να καταθέσουν ψυχή στο τερέν και να πράξουν το αυτονόητο, απέναντι σε μια ομάδα που μόνο καλύτερη δεν έδειξε στο ματς της Τετάρτης από τους αγρινιώτες, αλλά κατέβαινε κι εκείνη να παίξει τα ρέστα της όσον αφορά την επάνοδό της στη μεγάλη κατηγορία.
Οι αλλαγές στο κέντρο της άμυνας με τη χρησιμοποίηση των γηγενών Μαλή και Κωνσταντόπουλου αντί των Καρασαλίδη και Τσότσαλιτς ήταν οι βασικότερες που έκανε ο Τραϊανός Δέλλας στην αρχική ενδεκάδα στην οποία επανέφερε και τον Ταχάρ, όσον αφορά στις αλλαγές που είχε το αρχικό σχήμα σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι, το οποίο ούτως ή άλλως πιο πολύ θα κρινόταν στον τομέα πάθος και ψυχή παρά στα όποια συστήματα, κάτι το οποίο περίμενε ο κόσμος του Παναιτωλικού να δει από τους παίκτες της ομάδας του να βγάζουν, στο κρισιμότερο ίσως παιχνίδι της τελευταίας δεκαετίας για τη δημοφιλή ομάδα του Αγρινίου.Ο κόουτς του Παναιτωλικού επέλεξε αυτή τη φορά να χρησιμοποιήσει τον Μεντόσα στα πλάγια κάτι που δε λειτούργησε ευεργετικά όπως φάνηκε από τις αρχές του αγώνα.
Από το ξεκίνημα του ματς έγινε το αναμενόμενο, τον Παναιτωλικό να έχει την κατοχή και να προσπαθεί να διασπάσει την άμυνα της Ξάνθης που είχε έρθει στο Αγρίνιο ακριβώς με αυτό το σκοπό: Να διαφυλάξει το μηδέν.
Οι φιλοξενούμενοι με καθυστερήσεις από τα πρώτα λεπτά προσπάθησαν να αποσυντονίσουν την ομάδα του Παναιτωλικού και να σπάσουν τον όποιο ρυθμό προσπαθούσαν οι γηπεδούχοι να δώσουν οι οποίοι ναι μεν πήραν τα ηνία του αγώνα, δυσκολευόταν πολύ όμως να πατήσουν στην αντίπαλη περιοχή και επί της ουσίας να απειλήσουν.
Η επιλογή επιθέσεων με πλαγιοκοπήσεις και σέντρες δεν έδειχνε να είναι η ενδεδειγμένη μιας και τα ψηλά κορμιά της άμυνας της Ξάνθης απομάκρυναν τις μπάλες με αποτέλεσμα ο χρόνος να περνάει με το παιχνίδι του Παναιτωλικού να είναι μονότονο και άκρως προβλέψιμο για τον αντίπαλο προπονητή που είχε στήσει καλά την άμυνά του και κρατούσε σχετικά εύκολα το μηδέν.
Όσο κι αν ο Ντουάρτε με τον Μπαρμπόσα από τα άκρα προσπάθησαν πολύ να φτιάξουν επικίνδυνες καταστάσεις, ο Βέργος δε μπορούσε να γίνει απειλητικός μιας και ήταν καλά μαρκαρισμένος από δύο ή τρεις παίκτες στο κέντρο της άμυνας των αντιπάλων.
Διόλου τυχαίο άλλωστε και το γεγονός ότι οι όποιες επικίνδυνες φάσεις από πλευράς γηπεδούχων ήρθαν είτε από στημένες μπάλες (33’ φάουλ Μεντόσα λίγο άουτ), είτε από σέντρες που δεν είχαν ευτυχή κατάληξη (40’ σέντρα – σουτ του Ντουάρτε δεν αιφνιδίασε τον Ίτσο, 45’ σέντρα Ντουάρτε στο κεφάλι του Βέργου που δεν πρόλαβε για λίγο τη μπάλα) και η μοναδική φορά που ο Παναιτωλικός απείλησε από τον άξονα ήταν στο 20’ όταν ο Μεντόσα συνέκλινε βρήκε χώρο και σούταρε με τον Ίτσο ξανά να αποκρούει.
Από την άλλη, ένα σουτ του Έμπερτ χωρίς καμία τύχη (10’) ήταν η μοναδική υποψία φάσης που έκανε η Ξάνθη στην εστία του Κνετ που ήταν θεατής στο πρώτο μέρος, στο οποίο ο Παναιτωλικός είχε μια ανούσια υπεροχή, αγωνιζόμενος όμως με λάθος τρόπο θα ήταν πολύ δύσκολο να πετύχει το γκολ που έψαχνε.
Στο ίδιο μοτίβο ξεκίνησε και το δεύτερο μέρος. Με τον Παναιτωλικό κυρίαρχο και την Ξάνθη να αμύνεται μαζικά. Οι κάποιες μετατοπίσεις του Μεντόσα στον άξονα έκαναν την ομάδα του Δέλλα πιο απειλητική, η πρώτη κλασσική ευκαιρία όμως προήλθε από ένα κόρνερ του αργεντινού με τον Πέτροβιτς να αποκρούει άτσαλα και να στέλνει τη μπάλα ελάχιστα πάνω από το δοκάρι του Ίτσο.
Ο προπονητής του Παναιτωλικού βλέποντας το χρόνο να περνάει και το γκολ να μην έρχεται, αποφάσισε να ρίξει στο ματς τόσο τον Αριγίμπι όσο και τον Ματσόλα δίπλα στον Βέργο, μετατρέποντας το σύστημα σε καθαρό 4-4-2.
Η πίεση του Παναιτωλικού έγινε πιο ασφυκτική και στο τελευταίο ημίωρο η μπάλα γυρόφερνε στα όρια της περιοχής του Ίτσο.
Η Ξάνθη είχε καθαρή προσήλωση μόνο στην άμυνά της και δε σκεφτόταν καν να… ξεμυτίσει μιας και ανταποκρινόταν άριστα στις επιθετικές προσπάθειες του Παναιτωλικού με τους παίκτες του να ανεβάζουν ακόμη περισσότερο την ένταση και το πάθος τους, μιας και πλέον όλα έδειχναν ότι ήταν θέμα ενός χρυσού γκολ.
Η δυσκολία να απειληθεί επί της ουσίας ο Ίτσο συνέχισε να υπάρχει μιας και όσο κι αν το προσπαθούσαν τόσο από τον άξονα πλέον όσο και από τα πλάγια, μεγάλες φάσεις δε μπορούσαν να δημιουργηθούν.
Μόνο το σουτ του Μάζουρεκ (78’) που είχε περάσει και αυτός στο ματς μπορεί να καταμετρηθεί ως αξιόλογη απειλή και το δράμα συνέχιζε να μεγαλώνει με τους παίκτες των δύο ομάδων πλέον να τα δίνουν όλα, βγάζοντας αυταπάρνηση, η καθεμιά για το δικό της στόχο.
Τελικά η λύτρωση για τους γηπεδούχους ήρθε λίγο μετά. Σε ένα από τα πολλά γεμίσματα που έγιναν στην αντίπαλη περιοχή, ο Θ. Παπάζογλου βρήκε τη μπάλα με το χέρι και ο Ευαγγέλου που ήταν δυο μέτρα δίπλα απ’ τη φάση έδωσε αμέσως το πασιφανές πέναλτι. Το var δε χρειάστηκε παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα να επικυρώσει τη σωστή απόφαση του ρέφερι και ο Βέργος πλέον κρατούσε όλη τη χρονιά του Παναιτωλικού στα χέρια του. Ή καλύτερα, την είχε στα πόδια του.
ΓΚΟΛ! 1-0 (83’) με τον έλληνα φορ να εκτελεί ψύχραιμα στέλνοντας τον Ίτσο στη μια γωνία και τη μπάλα να καταλήγει περίπου στο κέντρο της εστίας σε μια εκτέλεση όσο και τόσο ιδανική, αλλά ποιος νοιάζεται!Ο Παναιτωλικός είχε πετύχει το πολυπόθητο γκολ που χρειαζόταν και στα υπόλοιπα λεπτά έπρεπε απλά οι παίκτες του να… φάνε τη μπάλα μέχρι το τελικό σφύριγμα.
Ο Δέλλας αμέσως πέρασε και τον Βάντερσον στο ματς ως τρίτο στόπερ και η Ξάνθη που πλέον αναγκάστηκε να αφήσει την μαζική άμυνα και τις καθυστερήσεις βγήκε όλη μπροστά για την ισοφάριση.
Ο Ματσόλα ένα λεπτό μετά το γκολ βγήκε μόνος αλλά το δυνατό σουτ στην ανοργάνωτη πλέον άμυνα των φιλοξενούμενων είχε απάντηση από τον Ίτσο και στα εναπομείναντα περίπου δέκα λεπτά (μαζί με τις καθυστερήσεις) έσπασαν κυριολεκτικά καρδιές με την Ξάνθη να προσπαθεί με γεμίσματα να βρει το γκολ και τον Παναιτωλικό να αμύνεται ηρωικά για να κρατήσει το υπέρ του σκορ- παραμονή στην κατηγορία.
Το… έμφραγμα αποφεύχθηκε για εκατοστά στο 90’+2΄στο εξαιρετικό φάουλ του Έμπερτ και μέχρι το φινάλε όσο κι αν η μπάλα γυρόφερνε πλέον στα όρια της περιοχής του Κνετ, άλλη μεγάλη φάση δεν έγινε με το τελευταίο σφύριγμα του Ευαγγέλου να ακούγεται ως το πιο λυτρωτικό της τελευταίας δεκαετίας για τον Παναιτωλικό που έστω κι έτσι, έστω κι αν πέρασε από σαράντα κύματα, έστω κι αν θα μπορούσε να κλειδώσει την παραμονή από το πρώτο ματς και δεν το έκανε, εν τέλει κέρδισε με το ισχνό αλλά τόσο χρυσό 1-0 εξασφαλίζοντας την παραμονή και ανανεώνοντας τη συμμετοχή του στη μεγάλη κατηγορία για άλλη μια χρονιά.
Στη σούμα των δυο παιχνιδιών οι αγρινιώτες ήταν η ανώτερη ομάδα, ήταν η ομάδα που με τις όποιες αδυναμίες και ατέλειές της προσπάθησε να παίξει ποδόσφαιρο απέναντι σε μια Ξάνθη που και στα δυο ματς προσπάθησε (γνωρίζοντας ότι δεν είναι τόσο ποιοτική όσο ο Παναιτωλικός) με ένα «μετρ» των ανόδων στον πάγκο, να κλέψει τα ματς και την άνοδο. Την πρώτη φορά τα κατάφερε. Σήμερα όμως αποδόθηκε δικαιοσύνη. Ποδοσφαιρική. Και αυτή τιμώρησε την Ξάνθη και τον Μπάμπη Τεννέ και δικαίωσε τον Παναιτωλικό.
Επειδή όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα, ο Παναιτωλικός πέτυχε το στόχο του. Παρέμεινε στην κατηγορία. Ο σχεδιασμός όμως που έχει γίνει την τελευταία διετία ήταν ο χειρότερος δυνατός με αποτέλεσμα και τις δυο χρονιές η ομάδα του Αγρινίου να τη γλιτώσει στην… τρίχα. Τρίτη φορά εκτιμούμε πως δεν θα υπάρξει.
Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να αλλάξουν πολλά στην ομάδα. Σχεδόν τα πάντα όσον αφορά φιλοσοφία, επιλογές παικτών και προπονητή και στόχους.
Σήμερα αγωνίστηκαν δυο αγρινιώτες (οι μόνοι διαθέσιμοι) και συνέβαλαν στα μέγιστα στην παραμονή. Εκεί θα πρέπει να δοθεί περισσότερη βάση. Στο ντόπιο (κατ’ αρχήν) και στη συνέχεια ελληνικό στοιχείο της ομάδας. Και οι όποιοι ξένοι έρθουν, να κάνουν τη διαφορά. Όχι άλλες… καραβιές παικτών που έρχονται και δεν ακουμπάνε.
Ας το χαρούμε γι’ απόψε. Το αξίζουμε άλλωστε μετά τα όσα περάσαμε φέτος. Για εμάς τους φιλάθλους μιλάω. Τον κόσμο της ομάδας. Εκεί άλλωστε ανήκω κι εγώ, από μικρό παιδί. Ποτέ δεν έπαψα να είμαι. Και τη νέα σεζόν επιστρέφω στη φυσική μου θέση. Στις εξέδρες. Στις εξέδρες που μεγάλωσα και μου έχουν λείψει τόσο πολύ. Η απόφαση ήταν ειλημμένη άλλωστε ανεξαρτήτου σημερινού αποτελέσματος και έχει να κάνει με καθαρά προσωπικούς λόγους και τίποτα περισσότερο ή λιγότερο.
Ένας οπαδός επιστρέφει στη θέση του. Ευχαριστώ θερμά τόσο το agrinionews.gr που με εμπιστεύτηκε, την ΠΑΕ για τις διευκολύνσεις της ειδικά στα εκτός έδρας παιχνίδια που τύχαινε να δώσω το παρών όλα αυτά τα χρόνια όσο κι εσάς τους αναγνώστες που με ανεχθήκατε. Με τα καλά μου και τα στραβά μου.
Ραντεβού στις εξέδρες!
Συνθέσεις:
Παναιτωλικός:
Κνετ (κιτρ.), Μαλής (κιτρ.), Κωνσταντόπουλος (77’ Αριγίμπι), Περέιρα (77’ Μάζουρεκ), Ντουάρτε, Εντινγκά, Ταχάρ (κιτρ. 58’ Ματσόλα), Ντίας (κιτρ.), Μεντόσα, Μπαρμπόσα, Βέργος (κιτρ. 87’ Βάντερσον)
Ξάνθη: Ίτσο, Τζούρμαν, Παντελιάδης (κιτρ.), Θ. Παπάζογλου, Σιατραβάνης, Τ. Παπάζογλου (64’ Θυμιάνης κιτρ.), Πέτροβιτς (85’ Ντίνας), Δημούτσος (κιτρ.), Βέρκερ, Έμπερτ, Μικελτάντζε (κιτρ. 64’ Τάτος (78’ λ.τ. Σρόιγεν)
Π.Κ.
https://www.agrinionews.gr/