Παιδικές αναμνήσεις 1940 – 1948
Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Στον ίσκιο της σκαμνιάς.
Αρκετοί ήταν Γερμανοί και μερικοί πολίτες, που σκάβανε.
Μαζί τους ήτανε κι ένας παπάς, που είχε σταυρωμένες τις χούφτες των χεριών του.
Κοιταχτήκαμε με το Νάσο και λουφάξαμε στα πιο πυκνά φυλλώματα της μουριάς, πιστεύοντας πως θα θάβανε, κάνα πεθαμένο Γερμανό.
Ένας Γερμανός πλησίασε αγριεμένος τον παπά, τον κλώτσησε και τον ανάγκασε να πάρει κι αυτός το φτυάρι…
Μετά, τους βγάλανε απ το λάκκο που σκάβανε -εκεί μπροστά μας- και τους έστησαν στη σειρά.
Είμαστε τότε εννιά χρονών παιδιά και με τα όσα είδαν τα μάτια μας εκείνη τη μέρα, μας έκανε να μην δοκιμάσουμε ποτέ πια, τα σκάμνα του Καλίβα.
Αργότερα μάθαμε, πως ήταν αρχές Ιουλίου του 1944 και οι εκτελεσθέντες ήτανε ο παπάς της Παναγιάς της Ρόμβης Ιάκωβος Μαυροκέφαλος απ την Ιθάκη, ο Απ. Κούτσικος απ τα Σκλάβαινα και πέντε Μοναστηριώτες: Δ. Μάνθος, Α. Φίλιππος, Κ. Μαραγκός, Ν. Κοκουτσέλος, Ι. Λειχούδης……….
Στις 12 Ιούλη του 1944, μπήκανε νύχτα οι αντάρτες στο Μοναστηράκι της Βόνιτσας και χτύπησαν τους Γερμανούς.
Ο παπά Ιάκωβος που είχε κατέβει εκείνη τη μέρα απ τη μονή της Παναγιάς της Ρόμβης -που ήταν και λημέρι των ανταρτών στα Ακαρνανικά βουνά- διανυκτέρευε στο σπίτι του παπά Μπόκου.
Θα κατέβαινε την άλλη μέρα στη Βόνιτσα να βγάλει ταυτότητα και θα πήγαινε μετά στο Μύτικα, να πάρει αλεύρι απ τον Ερυθρό Σταυρό, για τους κατοίκους του Βάτου.
Οι Γερμανοί, είδαν τους αντάρτες με τα γένια να ρίχνουν με τα όπλα τους κοντά στο σπίτι του παπά Μπόκου και τους πρώτους που συνέλαβαν, ήταν τους δυο γενειοφόρους ιερείς.
Ο παπά Καούρας στη Βόνιτσα, έκανε ότι μπορούσε για να γλυτώσει τους δυο ιερωμένους, απ την εκτέλεση…
Τελικά, γλύτωσε μόνο τον παπά Μπόκος.
Κατά την νυχτερινή εκείνη μάχη, σκοτώθηκαν και δύο Μοναστηριώτες…
Ο Ιωάννης Κατσαμπές και ο Χρήστος Χαλιμούρδας, που τους θάψανε αδιάβαστους, λόγω έκλειψη παπά, στο χωριό.
Σε λιγότερο από μήνα οι Γερμανοί εγκατέλειψαν την περιοχή μας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΥΤΙΒΗΣ