Το παλαιό χωριό Βούστρι ήταν χτισμένο στους πρόποδες του Περγαντί 13 χιλ. βορειοδυτικά της Κατούνας και παλαιότερα γραφόταν και Μπούστρι (μέχρι το 1928, ΦΕΚ 261 Α΄/ Β.Δ. 31-8- 1912). Το έδαφος του χωριού είναι κυρίως ορεινό με υψόμετρο πάνω από 600 μ. και για αυτό είχε πλούσια κτηνοτροφία.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Το χωριό αναφέρεται από το 1521, όπου είχε 60 οικογένειες. Περίπου σαράντα χρόνια αργότερα, το 1562, είχε 105 οικογένειες. Ύστερα από 80 χρόνια, το 1642, ο πληθυσμός του είχε μειωθεί στο ένα τρίτο (33 οικ.). Από τα επόμενα χρόνια άρχισε η σταδιακή μείωση του πληθυσμού και το 1815 είχε μόνο 6 οικογένειες.
Σύμφωνα με την παράδοση το ερειπωμένο σήμερα Βούστρι δημιουργήθηκε στις αρχές του 1800 ύστερα από τη συνένωση των οικισμών Κρυονέρι και Άγιος Ιωάννης και αρχικά αποτελούνταν μόνο από 13 οικογένειες. Το Κρυονέρι είχε 7 οικογένειες και εκκλησία τους Αγίους Ταξιάρχες (που χτίστηκε γύρω στο 1500) και ο Άγιος Ιωάννης με 6 οικογένειες και την ομώνυμη εκκλησία. Στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, σύμφωνα με την παράδοση, εξομολογήθηκε ο Άγιος Βάρβαρος πριν ασκητέψει.
Σε μερικά χρόνια το μικρό χωριό μεγάλωσε από οικογένειες που ήρθαν από τους οικισμούς Άγιο Θεόδωρο και Σκρόφα. Σε λίγο εγκαταστάθηκαν και άλλοι Έλληνες, που είχαν καταφύγει στα βουνά και σύντομα στο χωριό υπήρχαν περίπου 70 οικογένειες. Το χωριό υδρευόταν από πηγή που υπήρχε μέσα σε αυτό. Η βρύση που υπάρχει σήμερα χτίστηκε το 1821. Βόρεια του χωριού υπάρχουν και τα ερείπια ενός παλαιού οικισμού που ονομάζεται Παλαιοχωράκι.

Οι κάτοικοι του χωριού έλεγαν ότι η περιοχή της Νύσσας αρχικά ήταν λίμνη, που στη συνέχεια μεταβλήθηκε σε ποταμό, αφού δημιουργήθηκε ρήγμα στην πλαγιά και το νερό έφυγε από την κοιλάδα προς τον Αμβρακικό.
Στην περιοχή του χωριού έβρισκαν καταφύγιο πολλοί κλέφτες και άλλοι κυνηγημένοι κάτοικοι της γύρω περιοχής κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Εδώ, στις 1 Ιουλίου του 1807, έγινε μια μάχη κλεφτών υπό τους Κατσαντώνη, Κίτσο Μπότσαρη, Σκυλοδήμο και Κουμπάρο και των κατοίκων του χωριού με τους Τούρκους. Οι κλέφτες αυτοί αρχικά ήταν στο Μέτσοβο και στα Τρίκαλα. Όταν έμαθαν ότι η Λευκάδα κινδύνευε από τον Αλή πασά κατέβηκαν να βοηθήσουν, το σύνολο 250 άνδρες. Όμως σε όλη την πορεία τους προς το Ξηρόμερο τους ακολουθούσαν Τούρκοι και όπου μπορούσαν τους χτυπούσαν.

Από το 1836 και μέχρι το 1912 το χωριό άνηκε στο Δήμο Εχίνου. Μέχρι το 1919 οικισμός του Βουστρίου ήταν και τα Αχυρά. Το 1912 το Βούστρι έγινε Κοινότητα και το 1969 έγινε η μετεγκατάστασή του στην Τρύφου. Το χωριό ενώθηκε και τυπικά με την Τρύφου το 1972 (ΦΕΚ 166/26-9-72).

Το Βούστρι σήμερα υπάρχει στα χαρτιά, γιατί, όπως είπαμε, ενώθηκε με την Τρύφου και καταλαμβάνει το αριστερό μέρος από την είσοδο του χωριού δίπλα ακριβώς στο κοιμητήριο. Έχει πολλά καινούργια σπίτια και μερικά καφεπαντοπωλεία.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Β. Κουτιβή και Γ. Μπαρμπαρούση "Πόλεις και χωριά του Δήμου Ακτίου-Βόνιτσας" από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Οι τελευταίες Φωτο είναι του Γιάννη Γιαννακόπουλου