Μία διάταξη που προκαλεί πολλές απορίες για τον ρεαλιστικό τρόπο εφαρμογής της, θα ψηφιστεί στη Βουλή ως παρ.5 του άρθρου 11 του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών.
Συγκεκριμένα, προστίθενται στο τέλος της παρ.2 του αρ.92 του Καλλικράτη (εκεί όπου ορίζεται η αντιμισθία των Δημάρχων) τα εξής εδάφια:
«Υπό την προϋπόθεση ότι δεν παρακωλύεται η πλήρης άσκηση των αιρετών τους καθηκόντων, Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι και Πρόεδροι Δημοτικών Συμβουλίων μπορούν να παρέχουν εθελοντικά τον απολύτως απαραίτητο σε ετήσια βάση αριθμό υπηρεσιών στην Υπηρεσία από την οποία προέρχονται, αποκλειστικά για λόγους διατήρησης της επαγγελματικής τους επάρκειας, όπως αυτή ορίζεται στις ειδικότερες διατάξεις της εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας.
Για την εκτέλεση της υπηρεσίας, εφαρμόζονται αποκλειστικά οι διατάξεις που προβλέπονται από το οργανικό δίκαιο του Φορέα προς τον οποίο παρέχεται η υπηρεσία και κατά τη διάρκεια αυτής, ο Αιρετός κωλύεται από την άσκηση των καθηκόντων του ».
Η Αιτιολογική Έκθεση δεν αιτιολογεί γιατί προστίθεται τώρα αυτή η ρύθμιση, απλά επαναλαμβάνει κατά γράμμα το περιεχόμενό της.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την παρ.1 του αρ.93του Καλλικράτη (ν.3852/2010) ως ισχύει, στους Δημάρχους, Αντιδημάρχους όλων των Δήμων, στους Προέδρους Δημοτικών Συμβουλίων των Δήμων με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων, που είναι δημόσιοι υπάλληλοι ή υπάλληλοι Ν.Π.Δ.Δ. ή υπάλληλοι κρατικών Ν.Π.Ι.Δ. και δημοσίων επιχειρήσεων ή άλλων επιχειρήσεων τη διοίκηση των οποίων ορίζει άμεσα ή έμμεσα το Δημόσιο με διοικητική πράξη ή ως μέτοχος, καθώς και σε εκείνους που είναι υπάλληλοι λοιπών Ν.Π.Ι.Δ., χορηγείται άδεια άνευ αποδοχών για όλο το διάστημα της θητείας τους Την ειδική άδεια λαμβάνουν υποχρεωτικά τα ανωτέρω πρόσωπα ανεξαρτήτως υποβολής σχετικής αίτησης,εκτός των Δημάρχων και Αντιδημάρχων, οι οποίοι είναι ιατροί του Ε.Σ.Υ. σε Δήμους κάτω των 5.000 κατοίκων, καθώς και των Προέδρων Δημοτικών Συμβουλίων όλων των Δήμων.
Η διάταξη που κατατέθηκε, φαίνεται να αποτελεί δηλαδή μια έμμεση μερική παράκαμψη του ανωτέρω ισχύοντος άρθρου του Καλλικράτη.
Τα ερωτήματα πάντως είναι πολλά για τον τρόπο εφαρμογής και τις “παρενέργειες” της εθελοντικής παροχής υπηρεσιών από έναν Δήμαρχο ή έναν Αντιδήμαρχο σε π.χ. άλλη Δημόσια Υπηρεσία
Επί παραδείγματι, πως, από ποιον και με ποιο έγγραφο (ή μη) μέσο θα αποφασίζεται ο “απολύτως απαραίτητος αριθμός υπηρεσιών”. Τι θα συμβαίνει εάν“η Υπηρεσία από την οποία προέρχεται” είναι σε μεγάλη απόσταση από το Δήμο.Ποιες πρακτικές επιπτώσεις μπορεί να επιφέρει στη Διοίκηση του Δήμου ότι ο Αιρετός“θα κωλύεται από την άσκηση των καθηκόντων του”κατά τη διάρκεια της εθελοντικής υπηρεσίας.
Όλα αυτά βέβαια θα τα απαντήσει η πραγματικότητα και τελικά θα τα κρίνουν στην κάλπη οι δημότες του.