Σύμφωνα με το πρόγραμμα σπάνιας φυλής ζωικού κεφαλαίου που έτρεχε την περίοδο 2006-2011 (πενταετία) και το οποίο συνεχίζει για αρκετά ακόμη χρόνια, ο Ιωάννης Φοραδούλας από την Κομποτή Ξηρομέρου είναι ένας από τούς παραγωγούς και ο μοναδικός στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας που διατηρεί στην εκμετάλλευσή του αυτή τη σπάνια φυλή βοοειδών εν ονόματι βραχυκερατική, η οποία έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα βιολογικής Κτηνοτροφίας.
ΒΡΑΧΥΚΕΡΑΤΙΚΗ ΦΥΛΗ
Ένα από τα σπάνια είδη αγελάδων είναι οι αγελάδες της βραχυκερατικής φυλής, ο συνολικός πληθυσμός των οποίων στην Ελάδα ανέρχεται σε 1387 ζώα και οι περιοχές όπου εκτρέφονται είναι Κεφαλλονιά, η νήσος Πεταλάς και η Αιτωλοακαρνανία. Τα ζώα αυτά εκτρέφονται συνήθως στους φτωχούς σε βλάστηση ορεινούς βοσκότοπους της χώρας μας. Οι αγελάδες καθόλη την διάρκεια του έτους διατηρούνται στους βοσκότοπους και μόνον σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες του χειμώνα προφυλάσσονται σε στάβλους πρόχειρης συνήθως κατασκευής.
Οι αγελάδες καλύπτουν τις θρεπτικές ανάγκες κυρίως από την βόσκηση και κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών χορηγούνται συμπεπυκνωμένες και χονδροειδείς ζωοτροφές. Τα ζώα της φυλής είναι μικρόσωμα. Το κεφάλι τους είναι μικρό, με κέρατα λεπτά που στρέφονται προς τα μπροστά στεφανοειδώς. Ο τράχηλος μακρύς με μικρή λαμυρίδα. Ο κορμός μάλλον κοντός, το στήθος και ο θώρακας στενά, αβαθή. Η ράχη και η οσφύς στενές. Η λεκάνη στενή επικλινής. Τα άκρα αναλογικά υψηλά. Ο μαστός μικρός και τριχωτός. Η όλη ανάπτυξη των μυϊκών μαζών είναι μάλλον περιορισμένη.
Ο χρωματισμός του τριχώματος παραλλάσσει πολύ και μπορεί να είναι: ξανθός, αργυρόφαιος, ορφνός, καστανός, φαιός, ορφνόμαυρος. Ο χρωματισμός του ακρορρινίου, των κεράτων και των χηλών είναι συνήθως μαύρος.
Το σώμα τους είναι μικρού μεγέθους. Το σωματικός βάρος των ταύρων είναι 300 Kgr και των αγελάδεων 220 Kgr περίπου. Είναι ζώο βραδείας ανάπτυξης, αλλά ανθεκτικό λιτοδίαιτο, μακρόβιο και υψηλής αναπαραγωγικής ικανότητας. Στο παρελθόν τα ζώα της φυλής αυτής χρησιμοποιούνταν για εργασία.
Οι αγελάδες καλύπτουν τις θρεπτικές ανάγκες κυρίως από την βόσκηση και κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών χορηγούνται συμπεπυκνωμένες και χονδροειδείς ζωοτροφές. Τα ζώα της φυλής είναι μικρόσωμα. Το κεφάλι τους είναι μικρό, με κέρατα λεπτά που στρέφονται προς τα μπροστά στεφανοειδώς. Ο τράχηλος μακρύς με μικρή λαμυρίδα. Ο κορμός μάλλον κοντός, το στήθος και ο θώρακας στενά, αβαθή. Η ράχη και η οσφύς στενές. Η λεκάνη στενή επικλινής. Τα άκρα αναλογικά υψηλά. Ο μαστός μικρός και τριχωτός. Η όλη ανάπτυξη των μυϊκών μαζών είναι μάλλον περιορισμένη.
Ο χρωματισμός του τριχώματος παραλλάσσει πολύ και μπορεί να είναι: ξανθός, αργυρόφαιος, ορφνός, καστανός, φαιός, ορφνόμαυρος. Ο χρωματισμός του ακρορρινίου, των κεράτων και των χηλών είναι συνήθως μαύρος.
Το σώμα τους είναι μικρού μεγέθους. Το σωματικός βάρος των ταύρων είναι 300 Kgr και των αγελάδεων 220 Kgr περίπου. Είναι ζώο βραδείας ανάπτυξης, αλλά ανθεκτικό λιτοδίαιτο, μακρόβιο και υψηλής αναπαραγωγικής ικανότητας. Στο παρελθόν τα ζώα της φυλής αυτής χρησιμοποιούνταν για εργασία.
Η ετήσια γαλακτοπαραγωγή των αγελάδων υπολογίζεται σε 700 Kgr γάλακτος, το οποίο καταναλώνεται από το μοσχάρι κατά τη φυσική γαλουχία που διαρκεί 6 μήνες περίπου.
Η κρεοπαραγωγική ικανότητα είναι μικρή. Τα ζώα που προορίζονται για σφαγή εκτρέφονται συνήθως μαζί με τα άλλα βοοειδή της αγέλης και τους χορηγείται κατά τους χειμερινούς μήνες συμπληρωματικό σιτηρέσιο. Είναι έτοιμα για σφαγή σε ηλικία 20 μηνών με σωματικό βάρος 160-180 Kgr. Η απόδοση σε σφάγιο είναι 45% περίπου. Περιοχές που ενδείκνυνται ως κατάλληλες για εκτροφή είναι η ορεινές περιοχές της χώρας.
Η κρεοπαραγωγική ικανότητα είναι μικρή. Τα ζώα που προορίζονται για σφαγή εκτρέφονται συνήθως μαζί με τα άλλα βοοειδή της αγέλης και τους χορηγείται κατά τους χειμερινούς μήνες συμπληρωματικό σιτηρέσιο. Είναι έτοιμα για σφαγή σε ηλικία 20 μηνών με σωματικό βάρος 160-180 Kgr. Η απόδοση σε σφάγιο είναι 45% περίπου. Περιοχές που ενδείκνυνται ως κατάλληλες για εκτροφή είναι η ορεινές περιοχές της χώρας.