 |
Γράφει ο: Κώστας Θ. Τριαντακωνσταντής
Μαθηματικός
|
Το ποίημα που ακολουθεί είναι μια άσκηση από το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής που λειτουργεί στο Μεσολόγγι για εκπαιδευτικούς Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όλων των ειδικοτήτων.
Στο «Κινούμενο Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής Μεσολόγγι-Ναύπακτος-Πάτρα» διδάσκει η Σχολική Σύμβουλος κλ. ΠΕΟ2 (φιλόλογος) Δρ Σπυρέλη Χρυσώ (Χρυσούλα) και συμμετέχουν ογδόντα περίπου εκπαιδευτικοί.
Το ποίημα έγραψε η εξαιρετική συνάδελφος, φίλη και μητέρα δύο υπέροχων παιδιών κ. Τριφιάτη Αφροδίτη, καθηγήτρια Αγγλικής γλώσσας και σπουδαία σκηνοθέτρια θεατρικών σχολικών παραστάσεων.
Ο τίτλος του ποιήματος είναι : Ερωτήσεις ενός νέου που διαβάζει Μπρέχτ ή Διάλογος με την Άννα του Μπρέχτ
«Μιλάνε για καιρούς δοξασμένους και πάλι…»
Ποιοι θα μας δοξάσουν ; Οι ηγέτες που γκρέμισαν
το μέλλον μας στην άβυσσο; Ή μήπως ο λαός,
αυτός που επιμένει να ’ ναι ο νικημένος;
«Άννα , μην κλαίς…»
Γιατί να ντρέπεσαι να κλαίς ; Πώς να μην κλάψεις ;
«Θα γυρέψουμε βερεσέ απ΄ το μπακάλη…»
Ποιος θα δώσει ψωμί στο παιδί που ψάχνει στα σκουπίδια;
Οι χορτασμένοι το αρπάζουν κι απ’ του πεινασμένου το τραπέζι.
«Μιλάνε για του Έθνους ξανά την τιμή…»
Εκείνοι που διστάζουν να πουν πως είναι Έλληνες.
«Στο ντουλάπι δεν έχει ψίχα ψωμί ….»
Πώς να με θρέψει η δόξα και η τιμή ; Δεν χορταίνω!
«Μιλάνε για νίκες που το μέλλον θα φέρει…»
Ποιοι θα ‘ναι οι νικητές και ποιοι οι νικημένοι;
«Εμένα δε με βάζουν στο χέρι…»
Επειδή, όπως είπε ο Μπρέχτ,
«Ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ…
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα, ξέρει να σκέφτεται».
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ:
Ζούμε ιστορικές στιγμές. Η απάνθρωπη παγκοσμιοποίηση έχει μετατρέψει την πλειονότητα των ανθρώπων σε άμυαλους καταναλωτές. Άμυαλοι για να είναι ακίνδυνοι στο σύστημα και καταναλωτές για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Η απίστευτη συγκέντρωση εξουσίας και πλούτου σε πολύ λίγους εγκυμονεί κινδύνους για την ίδια τη Δημοκρατία. Η κατάρρευση των οικονομικών συνόρων θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη των εθνικών συνόρων. Η απώλεια θεμελιωδών κατακτήσεων μας γυρίζει στο μεσαίωνα. Η διεθνής διαμάχη για τον έλεγχο της ενέργειας, του νερού στο εγγύς μέλλον, των πλουτοπαραγωγικών πόρων των χωρών του τρίτου κόσμου και όχι μόνο , φέρνει πιο κοντά τον όλεθρο , τη καταστροφή, τη παγκόσμια ειρήνη. Οι πανίσχυροι μηχανισμοί παραπληροφόρησης έχουν μετατρέψει την πλειονότητα των ανθρώπων σε φοβισμένους μοιρολάτρες , του τίποτε δεν γίνεται.
Σε αυτές τις δύσκολες εποχές της φτωχοποίησης μεγάλης μερίδας του πληθυσμού παγκοσμίως, της ανεργίας, του αλκοόλ, των ναρκωτικών, της έλλειψης προτύπων, της κατάρρευσης των αξιών, της απόλυτης ατομικότητας, ο λόγος της Αφροδίτης Τριφιάτη, ταράζει, δημιουργικά, τα λιμνάζοντα νερά.
Μιλά για ελεύθερους ανθρώπους που σκέπτονται και που θα φέρουν, να είσαι σίγουρη Αφροδίτη, νίκες. Αυτοί οι ελεύθεροι άνθρωποι που σκέπτονται, προβληματίζουν, ανοίγουν ορίζοντες, αισιοδοξούν και δεν παραδίνονται θα είναι οι νικητές του αύριο.
Το πόσο μακριά είναι αυτό το αύριο θα εξαρτηθεί από τη θέληση και την απόφαση του καθενός μας. Η μετατροπή του καθενός μας από υπήκοο σε ενεργό πολίτη θα κάνει την Άννα να μην κλαίει , θα φέρει καιρούς δοξασμένους, θα κάνει το Έθνος μας τιμημένο και όλους εμάς υπερήφανους που είμαστε Έλληνες. Αυτός ο σκεπτόμενος άνθρωπος είναι η ελπίδα μας και η προοπτική μας.
