Ο πρόεδρος της ομάδας Μεδεών Κατούνας Σεραφής Δημήτριος και Στραβοκέφαλος Χρήστος επικοινώνησαν μαζί μας και μας ανακοίνωσαν πως το Δ.Σ. παραιτήθηκε διότι δεν μπορεί πλέον να ανταπεξέλθει οικονομικά.
Το Δ.Σ. της ΜΕΔΕΩΝ Κατούνας θα καλέσει γενική Συνέλευση και θα δηλώσει και επίσημα την παραίτηση του. Εκεί θα γίνουν εκλογές και όποιος θέλει και μπορεί θα αναλάβει την ομάδα.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον πρόεδρο του χωριού μας Θωμά Καφρίτσα ενημέρωσε πως θα γίνουν γενική Συνέλευση και εκλογές τον επόμενο μήνα.
Αν δεν αναλάβει κάποιος, όπως είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος, την ομάδα θα την κρατήσει η κοινότητα Κατούνας θα δηλωθεί στην Β κατηγορία και όχι στην Α και θα καλέσει ποδοσφαιριστές από Κατούνα και τα γύρω παιδιά όπως και παιδιά από την ακαδημία.
Για την ημερομηνία της συγκέντρωσης θα σας ενημερώσουμε.
_______________________________________________________
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΥΝΑΣ
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΥΝΑΣ
Το να φορέσεις την φανέλα της Μεδεών Κατούνας του χωριού
μας, παλιότερα δεν ήταν κάτι απλό, κάτι εύκολο έπρεπε να ιδρώσεις να
«ματώσεις». Η ομάδα στην Κατούνα εκφραζόταν από τα λαϊκά στρώματα του χωριού
μας, όπως και σε όλη την Ελλάδα αυτή η αντίληψη κυριαρχούσε. Σήμερα όλα άλλαξαν
… Αν είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο θα το κρίνει η Ιστορία. Το
ποδόσφαιρο άντεξε στο χρόνο σαν ο βασιλιάς του ομαδικού αθλήματος.
Μπορεί στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο οι μεγάλες ομάδες να
αλλοτριώθηκαν από το χρήμα και να υποτάσσεται στην οικονομία, και να αποτελεί
μια βιομηχανική επιχείρηση, με τα μυθώδη ποσά που διατίθενται στην αγορά. Το
ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο πρέπει να μείνει έξω από αυτά και να έχει στόχο μόνο
τον αθλητισμό των μελών του και τον ιδρώτα της φανέλας του χωριού.
Σε κάθε χωριό της πατρίδας μας έχει γίνει σχεδόν τρόπος
ζωής, είναι μια ευχάριστη νότα στην καθημερινότητα. Από εκεί πέρασαν δεκάδες
χωριανοί και συνδημότες που έγραψαν ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί την ιστορία
της ομάδας του χωριού μας την ΜΕΔΕΩΝ Κατούνας που ιδρύθηκε το 1949.
Το γήπεδο στα χωριά είναι ένα δεύτερο υπαίθριο σχολείο. Εκεί
αισθάνεσαι την χαρά της νίκης αλλά και την πίκρα της ήττας. Ανάμεικτα
συναισθήματα που αλλάζουν σε ελάχιστο χρόνο και που ο καθένας αντιδρά και
εκδηλώνεται με τον δικό του τρόπο.
Καθρέπτης κάθε μικρής κοινωνίας όπως η Κατούνα είναι η ομάδα
του χωριού. Παίχτες και Συμβούλιο δείχνουν το πραγματικό τους εαυτό. Πάντα τα
στελέχη της ήταν από την Κατούνα και τα γύρω χωριά και χωρίς αποδοχές.
Παραδείγματα ομάδων με «μισθοφόρους» ποδοσφαιριστές απέτυχαν παταγωδώς στα
χωριά. Την μία χρονιά ήταν στα ύψη και την επόμενη στην διάλυση.
Η ερασιτεχνική
ομάδα πρέπει να κάνει υποδομή με τους μικρούς παίχτες και όχι με μισθοφόρους.
Άλλο να χρειάζεται 1-2 παίχτες από μακριά άλλο να στηρίζεται μόνο σε
μισθοφόρους. Δεν είναι αυτός ο στόχος της.
Η Μεδεών Κατούνας άντεξε στο χρόνο και τώρα περνά μια
δύσκολη φάση. Ο πληθυσμός έχει μειωθεί, τα έξοδα είναι πολλά, χρειάζεται πρώτα
απ’ όλα αγάπη και μεράκι για την ομάδα μας.
Ας σταθούμε δίπλα στην Μεδεών
Κατούνας και ας βοηθήσουμε ο καθένας με τον τρόπο του, έχουμε χρέος όλοι μας.
Χτες ήμασταν εμείς, αύριο θαναι τα
παιδιά μας.
Κύριος στόχος όλων ο αθλητισμός και όχι ο πρωταθλητισμός.
Σε λίγες μέρες στην ομάδα μας θα γίνουν εκλογές για την
ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου, η συμμετοχή μας είναι απαραίτητη όπως και η
συμμετοχή των νέων στο γήπεδο.
Γράφει ο Βαγγέλης Δ. Κουτιβής
