Η ομάδα της Μεδεών εδώ και
αρκετές μέρες ξεκίνησε τις προπονήσεις της στο γήπεδο της Κατούνας. Οι στόχοι όπως
ακούγονται είναι υψηλοί εμείς δεν θα σταθούμε σ’ αυτό αλλά σε όσα είδαμε στο
γήπεδο. Μια ομάδα σε πλήρη διάταξη με κανονική προετοιμασία όπως αρμόζει στην
Κατούνα. Μια ομάδα υπό τις οδηγίες του προπονητή Γιώργου Λιότσου παλιού
συμπαίχτη μας από το Δρυμό. Η ομάδα μας θέλει στήριξη απ’ όλους μας αλλά
κυριότερα να κερδίσει την εμπιστοσύνη των κατουνιωτών να κατέβουν στο γήπεδο αλλά
και των γύρω χωριών μιας και όλα δείχνουν πως στο γήπεδο γίνεται σοβαρή δουλειά
μέχρι στιγμής. Η ομάδα μας ξεκινάει στην Β ΕΠΣΝΑ Αιτωλοακαρνανίας με τον πρώτο
αγώνα εντός και ένα μεγάλο ντέρμπι με τον Αστακό. Η Κατηγορία είναι πολύ δύσκολη φέτος. Η ομάδα του Ακαρνανικού Θυρρείου δεν δήλωσε συμμετοχή στο Πρωτάθλημα. Οι ομάδες δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα όταν οι προσδοκίες ανεβαίνουν.
Κάνουμε έκκληση στους γονείς να παροτρύνουν
τους νέους να πλαισιώσουν την ομάδα μας όχι για τον πρωταθλητισμό αλλά για να
αθληθούν και να δραστηριοποιηθούν και να είναι ο σπόρος που θα φυτρώσει για την
πράσινη φανέλα αλλά και για τον εαυτό τους. Ευχαριστούμε τους ποδοσφαιριστές
που ήρθαν από τα γύρω χωριά και πλαισίωσαν την ομάδα μας. Χαρήκαμε που είδαμε με στο γήπεδο να γυμνάζονται ακόμα, για τον εαυτό τους παλιούς ποδοσφαιριστές όπως ο Θωμάς Καραμάνης και ο Σπύρος Καλογιάννης.
Όλοι δίπλα στην ομάδα μας, η Κατούνα
το έχει μεγάλη ανάγκη.
Την άποψη μας που την δικαιούμαι άλλωστε σαν παλιός
ποδοσφαιριστής αλλά και σαν προπονητής της ομάδος μας την εξέφρασα σε προηγούμενο άρθρο που θα διαβάσετε και πάλι παρακάτω.
Το να φορέσεις την φανέλα της
Μεδεών Κατούνας του χωριού μας, παλιότερα δεν ήταν κάτι απλό, κάτι εύκολο
έπρεπε να ιδρώσεις να «ματώσεις». Η ομάδα στην Κατούνα εκφραζόταν από τα λαϊκά
στρώματα του χωριού μας, όπως και σε όλη την Ελλάδα αυτή η αντίληψη κυριαρχούσε.
Σήμερα όλα άλλαξαν … Αν είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο θα το κρίνει
η Ιστορία. Το ποδόσφαιρο άντεξε στο χρόνο σαν ο βασιλιάς του ομαδικού
αθλήματος. Μπορεί στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο οι μεγάλες ομάδες να
αλλοτριώθηκαν από το χρήμα και να υποτάσσεται στην οικονομία, και να αποτελεί
μια βιομηχανική επιχείρηση, με τα μυθώδη ποσά που διατίθενται στην αγορά. Το
ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο πρέπει να μείνει έξω από αυτά και να έχει στόχο μόνο
τον αθλητισμό των μελών του και τον ιδρώτα της φανέλας του χωριού. Σε κάθε
χωριό της πατρίδας μας έχει γίνει σχεδόν τρόπος ζωής, είναι μια ευχάριστη νότα
στην καθημερινότητα. Από εκεί πέρασαν δεκάδες χωριανοί και συνδημότες που
έγραψαν ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί την ιστορία της ομάδας του χωριού μας την
ΜΕΔΕΩΝ Κατούνας που ιδρύθηκε το 1949. Το γήπεδο στα χωριά είναι ένα δεύτερο
υπαίθριο σχολείο. Εκεί αισθάνεσαι την χαρά της νίκης αλλά και την πίκρα της
ήττας. Ανάμεικτα συναισθήματα που αλλάζουν σε ελάχιστο χρόνο και που ο καθένας
αντιδρά και εκδηλώνεται με τον δικό του τρόπο. Καθρέπτης κάθε μικρής κοινωνίας
όπως η Κατούνα είναι η ομάδα του χωριού. Παίχτες και Συμβούλιο δείχνουν το
πραγματικό τους εαυτό. Πάντα τα στελέχη της ήταν από την Κατούνα και τα γύρω
χωριά και χωρίς αποδοχές. Παραδείγματα ομάδων με μισθοφόρους ποδοσφαιριστές
απέτυχαν παταγωδώς στα χωριά. Την μία χρονιά ήταν στα ύψη και την επόμενη στην
διάλυση. Η ερασιτεχνική ομάδα πρέπει να κάνει υποδομή με τους μικρούς παίχτες
και όχι με μισθοφόρους. Άλλο να χρειάζεται 1-2 παίχτες από μακριά άλλο να
στηρίζεται μόνο σε μισθοφόρους. Δεν είναι αυτός ο στόχος της.
Η Μεδεών Κατούνας
άντεξε στο χρόνο και τώρα περνά μια δύσκολη φάση. Ο πληθυσμός έχει μειωθεί, τα
έξοδα είναι πολλά, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα αγάπη και μεράκι για την ομάδα μας.
Ας σταθούμε δίπλα στην Μεδεών Κατούνας και ας βοηθήσουμε ο καθένας με τον τρόπο
του, έχουμε χρέος όλοι μας. Χτες ήμασταν εμείς, αύριο θαναι τα παιδιά μας. Κύριος στόχος όλων ο
αθλητισμός και όχι ο πρωταθλητισμός. Άσχετα ποιος είναι στο Δ.Σ. η ομάδα πρέπει
να στηριχτεί μιας και αποτελεί ένα υγιές κύτταρο στην μικρή μας κοινωνία τον
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ.
