Επειδή η κυρία διευθύντρια του σχολείου που απαγόρευσε τον «Κεμάλ» των Χατζιδάκι – Γκάτσιου θα πρέπει να είναι πολύ απαίδευτη, αγράμματη και …στόκος, νομίζω ότι θα πρέπει να παυθεί από τη θέση που κατέχει.
Και επειδή ο Χατζιδάκις ήταν και προσωπικός φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή θα πρέπει ο υπουργός Παιδείας Κ.
Αρβανιτόπουλος, όστις διετέλεσε και Πρόεδρος του Ιδρύματος Καραμανλή, να την.......
προάγει και να την μεταθέσει στην κεντρική υπηρεσία του υπουργείου δίδοντάς της μία και μόνη αρμοδιότητα: την οργάνωση, κατ’ έτος, ειδικής μουσικής εκδήλωσης σε όλα τα σχολεία της επικράτειας.
Η εκδήλωση να διαρκεί μία εβδομάδα, να φέρει τον τίτλο «Κεμάλ», η έναρξή της να ξεκινά με το απαγορευμένο τραγούδι και οι μαθητές, τις πέντε αυτές μέρες, να ακούνε, να άδουν, να μαθαίνουν και να διαγωνίζονται σε «αντεθνικά» και «απαγορευμένα» μουσικά δρώμενα.
Μάλιστα η περί ου ο λόγος κυρία να είναι υποχρεωμένη να επισκέπτεται όσο το δυνατόν περισσότερα σχολεία της χώρας μέχρις ότου η εκδήλωση καθιερωθεί ως απαραίτητος σχολικός θεσμός.
Τι να πει κανείς, μόνον με πλάκα μπορείς να αντιμετωπίσεις τέτοια φαινόμενα ηλιθιότητας, ασχετοσύνης και εκπαιδευτικής ανικανότητας. Αρνούμαι να πιστέψω ότι απαγόρευσε το τραγούδι επειδή το γνώριζε. Είμαι σίγουρος ότι μόλις άκουσε πως λέγεται «Κεμάλ» θεώρησε ότι εξυμνεί τον μόνον Κεμάλ που γνωρίζει: τον Κεμάλ Ατατούρκ, και γι’ αυτό το απαγόρευσε.
Πέραν όμως της πλάκας, πιστεύω ότι το υπουργείο Παιδείας θα πρέπει όντως να αντιδράσει. Δεν αρκεί να καταγγέλουμε τον σκοταδισμό, τον ρατσισμό και τον εκφασισμό της κοινωνίας. Πρέπει και εμπράκτως να τον αποτρέπουμε. Δεν αρκεί, έστω και διαφωνούντες, να νομοθετούμε «αντιρατσιστικά». Πρέπει και να αναλαμβάνουμε δράση.
Η δημοκρατία δεν είναι φιλοσοφική έννοια, είναι και παιδευτική διαδικασία. Πρέπει να εκπαιδεύουμε καθημερινά τους πολίτες, με πρώτους τους μαθητές, στην ουσία της. Μόνον έτσι θα εμποδίσουμε αποτελεσματικά τους αρνητές της και θα φράξουμε το δρόμο στους Εφιάλτες της.
Επιπροσθέτως, έχω και μία πρόταση, σοβαρή, να καταθέσω. Επειδή τώρα το σχολικό έτος έχει λήξει και οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να εκδηλώσουν την αντίθεσή τους -γιατί είμαι σίγουρος ότι, στη συντριπτική τους πλειονότητα, αντιτίθενται- στο φαινόμενο «κυρία διευθύντρια», τον Σεπτέμβριο, όταν ανοίξουν τα σχολεία το πρώτο μάθημα μουσικής που θα κάνουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές σε όλα τα σχολεία της χώρας να είναι ο «Κεμάλ».
Το άριστο θα ήταν και να την ονομάσουν «ημέρα Κεμάλ». Για προφανείς λόγους. Και να το δημοσιοποιήσουν.
Το οφείλουν, για λόγους αυτοπροστασίας, στους εαυτούς τους. Το οφείλουν, για λόγους έμπρακτης συμπαράστασης, στην «αντεθνική» συνάδελφό τους. Το οφείλουν, για λόγους δημοκρατικής και αισθητικής αγωγής, στους μαθητές. Και το οφείλουν σε όλους εμάς, που έχουμε παιδιά στα σχολεία, και δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι, εν έτει 2013, ευδοκιμούν ακόμη στην εκπαίδευση φαινόμενα σαν αυτά της «κυρίας διευθύντριας».
Πάντως και για λόγους επιμόρφωσής της, υπενθυμίζω στην “κυρία διευθύντρια” την άποψη του συνθέτη Μάνου Χατζιδάκι για τον ποιητή-στιχουργό Νίκο Γκάτσο του «Κεμάλ»:
Η γη καθώς τον γέννησε/Τον στόλισε/Πράσινα φύλλα της ιτιάς/Του έλατου και της ελιάς/Μα η σκέψη του τον βύθισε/Στης πολιτείας την άσφαλτο/Κ’ έγινε πέτρα αρχαϊκή/Στη μνήμη των εφήβων.
Είμαι δε σίγουρος πως ο Μάνος αν μάθαινε τη συμπεριφορά της «κυρίας διευθύντριας» θα έγραφε:
Ένας αστυνόμος, απ’ τ’ αντικρινό παράθυρο με επιμονή παρατηρεί τον ύπνο μου. Θέλει να διαπιστώσει αν γέρνω αριστερά ή δεξιά.
Και με ‘κείνο το αριστοκρατικά ειρωνικό χαμόγελο θα συμπλήρωνε:
Οι αστυνόμοι ετοίμασαν καινούργιους νόμους. Ο κυβερνήτης διάλεξε καινούργιους αστυνόμους. Τα πρώτα νέα κυκλοφορούν στις έκτακτες εκδόσεις. Κι ο τελικός συμβιβασμός: Ο κυβερνήτης κυβερνά τους αστυνόμους. Η αστυνομία κυβερνά τον κυβερνήτη. Ζήτω το έθνος, η πατρίδα και το σπίτι…
…ουρλιάζει η κυρία διευθύντρια.
Γράφει ο Φελνίκος
matrix24
