Το καλοκαίρι καταγράφονται τα περισσότερα τσιμπήματα από μέλισσες, σφήκες, μπούμπουρες, σκορπιούς, σαρανταποδαρούσες, ακόμη και από φίδια....
Και αυτό γιατί λίγο η εξοχή, λίγο η χαλαρότητα των διακοπών μας καθιστούν ευάλωτους σε τέτοιου είδους περιπέτειες.
Τι πρέπει να κάνουμε όταν μας τσιμπήσει ένα έντομο ή κάποιο φίδι; Κινδυνεύουμε και αν ναι πόσο πολύ;
Διαβάστε ένα χρήσιμο οδηγό... επιβίωσης και μην ξεχνάτε, πάνω από όλα χρειάζεται ψυχραιμία.
Σφήκα- μέλισσα: Τα τσιμπήματα της σφήκας ή της μέλισσας δεν είναι θανατηφόρα και σε γενικές γραμμές μπορεί να πονάμε, αλλά δεν κινδυνεύουμε. Κινδυνεύουν μόνο όσοι είναι αλλεργικοί και δεν το ξέρουν. Εκείνοι που είναι αλλεργικοί και το γνωρίζουν και πιο προσεκτικοί είναι αλλά και εφοδιασμένοι με τα κατάλληλα φάρμακα είναι (πχ ένεση αδρεναλίνης).
Επίσης είναι επικίνδυνο για όλους μας να δεχτούμε πολλαπλά και απανωτά τσιμπήματα, κάτι που συμβαίνει εάν “πέσουμε” σε κυψέλη και ταράξουμε τα έντομα.
Όταν μας τσιμπήσει μια μέλισσα ή σφήκα το δέρμα πρήζεται και κοκκινίζει σαν τοπική φλεγμονώδη αντίδραση στο δηλητήριο του κεντριού. Ο πόνος είναι αρκετά έντονος και μπορεί να διαρκέσει από κάποιες ώρες, μέχρι λίγες ημέρες.
Το πρήξιμο στην περιοχή εντείνει τον πόνο αυτό. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δείξουμε εάν η σφήκα ή η μέλισσα μας τσιμπήσει στον λαιμό ή μέσα στο στόμα και αυτό γιατί το πρήξιμο μπορεί να φράξει τον αέρα και να δυσκολέψει την αναπνοή μας.
Μόλις μας τσιμπήσει μια μέλισσα/σφήκα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να βγάλουμε το κεντρί, προσεκτικά με ένα τσιμπιδάκι. Προσοχή μην πιέσετε το κεντρί για να το βγάλετε γιατί μπορεί να εισχωρήσει βαθύτερα, ή ακόμη με την πίεση να χυθεί περισσότερο δηλητήριο μέσα μας.
Μόλις το αφαιρέσουμε πρέπει να τοποθετήσουμε πάγο, ή κάποια κορτιζονούχα αλοιφή. Εάν έχουμε την δυνατότητα μπορούμε να πάρουμε και ένα αντισταμινικό χάπι που θα μας ανακουφίσει από τα συμπτώματα.
Αν ύστερα από λίγη ώρα νιώσουμε δυσκολία στην αναπνοή, ζαλάδα, ιδρώνουμε, ή μελανιάσουμε, τότε είμαστε αλλεργικοί και δεν το ξέρουμε και έχουμε πάθει σοκ. Σε τέτοια περίπτωση, πρέπει ΑΜΕΣΩΣ να πάμε στο νοσοκομείο δίχως άλλη καθυστέρηση.
Οι αλλεργικοί θα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με ειδική ταυτότητα, περασμένη στον λαιμό ή στο χέρι, που θα αναφέρει την αλλεργία τους, γιατί μπορεί να χάσουν τις αισθήσεις τους από το τσίμπημα και κανείς να μην γνωρίζει τι έχουν πάθει.
Σκορπιοί-Φίδια: Ευτυχώς στην Ελλάδα τόσο τα φίδια, όσο και οι σκορπιοί δεν είναι τόσο επικίνδυνοι για θάνατο, όσο στην Αφρική, ή την Αυστραλία. Σε κάθε περίπτωση όμως το τσίμπημα, ή το δάγκωμα τους και επώδυνο είναι και εάν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να σκοτώσει.
Και σε αυτές τις περιπτώσεις το δέρμα κοκκινίζει και πρήζεται. Ό πόνος όμως είναι ασύγκριτα δυνατότερος σε σχέση με το τσίμπημα της μέλισσας.
Αμέσως πρέπει να τοποθετήσουμε πάγο ενώ απαραίτητη είναι η χορήγηση αντισταμινικού χαπιού, μαζί με ισχυρό παυσίπονο, γιατί πραγματικά ο πόνος δεν αντέχεται. Η μεταφορά στο νοσοκομείο πρέπει να είναι ΑΜΕΣΗ. Εκεί θα χορηγηθεί κορτιζόνη (εάν έχουμε χάπι κορτιζόνης μαζί μας το λαμβάνουμε αμέσως) και οροί.
ΠΡΟΣΟΧΗ: παλιά έλεγαν ότι πρέπει να χαράξουμε με ξυράφι την πληγή και να πιέσουμε για να βγει το μολυσμένο αίμα. Αυτό δεν ισχύει. ΜΗΝ το κάνετε.
Το μόνο που θα καταφέρετε θα είναι να χυθεί περισσότερο και πιο γοργά το δηλητήριο στον οργανισμό. Επίσης το ρούφηγμα της πληγής θα πρέπει να γίνει με προσοχή και όχι από άτομα που στο στόμα τους έχουν ανοιχτές πληγές (πχ ουλίτιδα).
Σε κάθε περίπτωση η ψυχραιμία σώζει. Ενώ και το θύμα δεν πρέπει να πανικοβληθεί και να βρεθεί σε κατάσταση σοκ.
iatropedia
