Αρδευτικό σύστημα και σφαγεία ζητά ο σύλλογος αγροτών Κατούνας.
«Θερμή παράκληση» προς κάθε αρμόδιο απευθύνει ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Κατούνας, Παναγιώτης Καλογιάννης, να μην επιτρέψουν να πεθάνει η γεωργία και η κτηνοτροφία στην περιοχή. Οι καταστροφές στο αρδευτικό σύστημα του κάμπου και η αναστολή λειτουργίας των σφαγείων έχουν περιορίσει σημαντικά τις βιοποριστικές δυνατότητες των αγροτών και κτηνοτρόφων, επιβαρύνοντάς τους με επιπλέον έξοδα και επιβάλλοντας σημαντικούς περιορισμούς στον κύκλο εργασιών τους.
«Θερμή παράκληση» προς κάθε αρμόδιο απευθύνει ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Κατούνας, Παναγιώτης Καλογιάννης, να μην επιτρέψουν να πεθάνει η γεωργία και η κτηνοτροφία στην περιοχή. Οι καταστροφές στο αρδευτικό σύστημα του κάμπου και η αναστολή λειτουργίας των σφαγείων έχουν περιορίσει σημαντικά τις βιοποριστικές δυνατότητες των αγροτών και κτηνοτρόφων, επιβαρύνοντάς τους με επιπλέον έξοδα και επιβάλλοντας σημαντικούς περιορισμούς στον κύκλο εργασιών τους.
Περίπου 6.000 στρέμματα, όλο τον κάμπο της Κατούνας, εξυπηρετούσε το αρδευτικό σύστημα, το οποίο κατασκευάστηκε την δεκαετία του ’90. Το σύστημα αντλούσε νερά από τη λίμνη Αμβρακία και πότιζε τα χωράφια, στα οποία καλλιεργούνταν κυρίως καπνά. Το έργο είχε πολύ μεγάλη σημασία για την περιοχή, όχι μόνο για την συντήρηση των καλλιεργειών αλλά και για τη διατήρηση του ντόπιου πληθυσμού.
Το αρδευτικό σύστημα συντηρούσε το ανταποδοτικό τέλος χρήσης το οποίο κατέβαλαν οι αγρότες για την χρήση του νερού. Όταν σταμάτησε η καλλιέργειας του καπνού, το τέλος δεν καταβάλλονταν πια και το έργο δεν μπορούσε πλέον να συντηρηθεί. Ο Δήμος ανέλαβε τα σχετικά έξοδα για μερικά χρόνια, αλλά η αγροτική παραγωγή ήταν εξαιρετικά περιορισμένη και το έργο σταδιακά περιέπεσε σε αχρηστία.
Την φθορά του χρόνου ήρθαν να συμπληρώσουν οι φθορές του ανθρώπου. Οι γνωστοί κυνηγοί χαλκού και μετάλλων επισκέφθηκαν πολλές νύχτες το εγκαταλειμμένο αντλιοστάσιο δίπλα στη λίμνη και αφαίρεσαν ό,τι μπορούσαν να μεταφέρουν. Η εικόνα που αντικρίζει ο επισκέπτης είναι αποκαλυπτική. Οι ηλεκτρικοί πίνακες ρημάχτηκαν και ο χαλκός αφαιρέθηκε. Οι καλωδιώσεις ξηλώθηκαν και όποια μεταλλικά αντικείμενα μπορούσαν να αφαιρεθούν, έχει πωληθεί προ πολλού για παλιοσίδερα.
Αυτή τη χρονική περίοδο, έχει ξεκινήσει να κάνει δειλά-δειλά την επανεμφάνισή της η καλλιέργεια καπνού. Αντιπρόσωποι εταιριών επισκέπτονται την περιοχή και ζητούν να συνάψουν συμφωνίες με τους αγρότες για την καλλιέργεια συγκεκριμένων ποικιλιών. Τα συμβόλαια είναι προς το συμφέρον των αγροτών και μπορούν να ξαναδώσουν μεγάλη οικονομική πνοή στην Κατούνα αλλά και σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Προκειμένου όμως οι αγρότες να μπορέσουν να επιστρέψουν στα χωράφια τους και τις καλλιέργειές τους, πρέπει να αποκατασταθεί το αρδευτικό δίκτυο για να μπορούν να ποτίσουν.
Με πρόχειρους υπολογισμούς, εκτιμάται ότι το κόστος για να επισκευαστούν οι εγκαταστάσεις και να ξαναλειτουργήσει το αντλιοστάσιο, είναι γύρω στα 200.000 ευρώ. Πρόκειται σαφώς για ένα πολύ μεγάλος κόστος και καταβάλλονται προσπάθειες από την Περιφέρεια να συνεπικουρήσει οικονομικά τον Τοπικό Οργανισμό Εγγείων Βελτιώσεων. Εάν εξασφαλισθούν τα χρήματα, τότε στην ουσία πρόκειται για μια επένδυση με οφέλη για ολόκληρη την περιοχή. Αφενός μεν, τα χρήματα θα αποσβεστούν με το ανταποδοτικό τέλος από την χρήση του νερού, όταν η καλλιέργεια του καπνού θα αρχίσει να εξαπλώνεται και πάλι. Αφετέρου δε, τα έσοδα από τον καπνό θα επανεκκινήσουν την τοπική οικονομία και θα φέρουν νέα ζωή στην περιοχή.
Πρόβλημα και από τα κλειστά σφαγεία
Πρόβλημα όμως αντιμετωπίζουν και οι κτηνοτρόφοι της περιοχής, πολλοί από τους οποίους στράφηκαν στην εκτροφή ζώων για βιοποριστικούς λόγους, όταν σταμάτησαν την καλλιέργεια του καπνού. Μέχρι το 2010, έξω από την Κατούνα λειτουργούσε δημοτικό σφαγείο, το οποίο εξυπηρετούσε τις ανάγκες των κτηνοτρόφων όχι μόνο της Κατούνας αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
Οι εγκαταστάσεις όμως δεν τηρούσαν όλους τους προβλεπόμενους κανόνες και η λειτουργία τους γινόταν περιοδικά, με άδεια από τη Νομαρχία. Κατόπιν ελέγχων οι οποίοι έγιναν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κρίθηκε αναγκαία η παύση λειτουργίας, έως ότου γίνουν οι απαραίτητες παρεμβάσεις (ανακατασκευή χώρων και θαλάμου ψύξεως). Επιπλέον, υπάρχουν κάποια προβλήματα με την περιβαλλοντική και πολεοδομική αδειοδότηση του κτιρίου. Αν και δόθηκαν παρατάσεις χρόνου, οι εκκρεμότητες αυτές δεν λύθηκαν, με αποτέλεσμα τα σφαγεία να παύσουν οριστικά να λειτουργούν έως ότου διευθετηθεί η κατάσταση.
Η αναστολή της λειτουργίας των σφαγείων έχει άμεσες επιπτώσεις στον κτηνοτροφικό κλάδο. Οι κτηνοτρόφοι της Κατούνας αλλά και των γύρω περιοχών, αναγκάζονται να μεταφέρουν τα ζώα τους για σφαγή σε άλλα σφαγεία του νομού, στο Αγρίνιο, την Αμφιλοχία, την Βόνιτσα και το Αιτωλικό. Η μεταφορά με τα ειδικά φορτηγά συνεπάγεται ένα επιπλέον κόστος, ειδικά με τις τιμές των καυσίμων στα ύψη. Το κόστος αυτό όμως επιβαρύνει και τον ίδιο τον καταναλωτή, καθώς το κρέας φτάνει με αυξημένη τιμή στο τραπέζι.
Το κόστος των επισκευών και παρεμβάσεων στα ήδη υπάρχοντα κτίρια των σφαγείων, υπολογίζεται γύρω στα 400.000 ευρώ, αλλά μπορεί να μειωθεί αν η ανάθεση γίνει σε ιδιώτη. Τα οφέλη όμως από την επαναλειτουργία θα είναι πολλαπλά, καθώς όχι μόνο θα απαλλάξει τους κτηνοτρόφους από το κόστος μεταφοράς, αλλά θα εξασφαλίσει και περίπου 30 θέσεις εργασίας σε περιόδους αιχμής για τους Κατουνιώτες.
Στην επικοινωνία μας με τον Δήμαρχο Βόνιτσας, Νίκο Σολδάτο, μας ενημέρωσε ότι προκειμένου να επαναλειτουργήσουν τα σφαγεία είναι απαραίτητο να προσαρμοστούν στην καινούρια νομοθεσία και κανονισμούς. Οι αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν τις απαραίτητες μελέτες και κάποιες από αυτές βρίσκονται ήδη σε τελικό στάδιο. Ο κ. Σολδάτος εκτιμά ότι μέχρι το τέλος του έτους το έργο θα δημοπρατηθεί. Αν το κόστος καλυφθεί από κονδύλια του Δήμου, τότε τα σφαγεία θα ανήκουν εξολοκλήρου στο Δήμο, ο οποίος και θα τα εκμεταλλεύεται. Αν όμως υπάρξει και ιδιωτική χρηματοδότηση, τότε θα προκύψει κάποια μορφή συνεκμετάλλευσης.
Ο Σύλλογος Αγροτών Κατούνας γνωρίζει ότι τόσο η επαναλειτουργία των σφαγείων όσο και οι επισκευές του αρδευτικού συστήματος του κάμπου, συνεπάγονται ένα μεγάλο οικονομικό κόστος. Οι άνθρωποι του συλλόγου όμως έχουν διάθεση να συμβάλλουν κι αυτοί στο να βρεθεί λύση στα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο τους. Όσο περνάει ο καιρός, οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις φθείρονται και το κόστος επιδιόρθωσης των ζημιών αυξάνεται, ενώ παράλληλα υπάρχει μεγάλη απώλεια εσόδων. Εάν εξασφαλισθούν τα σχετικά κονδύλια, τόσο ο Δήμος όσο και η Περιφέρεια θα μπορέσουν να κάνουν σύντομα απόσβεση των χρημάτων.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι οι υποδομές αυτές θα παραμείνουν και θα εξασφαλίσουν για χρόνια την εργασία των κατοίκων της περιοχής, εξασφαλίζοντας παράλληλα έσοδα τόσο για τους ίδιους όσο και για ολόκληρο τον νομό Αιτωλοακαρνανίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο νομός μας ήταν από τους πρωτοπόρους στην πρωτογενή παραγωγή και είναι ακριβώς αυτή η παραγωγή την οποία πρέπει και πάλι να στηρίξει η Πολιτεία, αναλαμβάνοντας το κόστος που της αναλογεί κι απολαμβάνοντας τα πολλαπλάσια οφέλη στη συνέχεια.
Κώστας Καρακώστας
Εφημερίδα «Συνείδηση»
