Ο Σύλλογος Γονέων και
κηδεμόνων Μοναστηρακίου, αναζητώντας μια διέξοδο στο συνηθισμένο τρόπο ζωής και
στην καθημερινότητα της δουλειάς, διοργάνωσε ημερήσια εκδρομή δίνοντας έτσι
στους μαθητές αλλά και στους γονείς και κηδεμόνες των παιδιών, κατοίκους
Μοναστηρακίου και όχι μόνο, τη δυνατότητα ψυχικής εκτόνωσης, περιήγησης και
ψυχαγωγίας.
Η εκδρομή πραγματοποιήθηκε,
σύμφωνα με το εξής πρόγραμμα:
Μοναστηράκι – Παναγία
Μολυβδοσκέπαστη – Κόνιτσα– Γέφυρα Αώου, Βίκου - χωριό Δελβινάκι - Γιάνννενα - Λίμνη
Ιωαννίνων.
Έτσι λοιπόν, χτες Κυριακή 19
Οκτωβρίου με σύμμαχο τον καλό καιρό, και γύρω στις 6.30 το πρωί, πριν
ακόμα ξημερώσει, από κάθε γειτονιά του
χωριού παρέες παρέες έφταναν στην πλατεία του χωριού όπου ήταν ο τόπος
αναχώρησης των εκδρομέων.
Γύρω στις 11.30 κάνοντας τις
απαραίτητες στάσεις ακολουθώντας έναν καινούργιο δρόμο που οδηγεί στο Μπουραζάνι
και διανύοντας ένα παραδεισένιο δρόμο που ακολουθούσε παράλληλα τον Αώο ποταμό,
έφθασαν στο Μοναστήρι της Παναγίας της Μολυβδοσκέπαστης.
Εκεί επισκέφτηκαν τη μονή που,
όπως λέγεται, χτίστηκε το 670 περίπου από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κων/νο
Δ΄ τον Πωγωνάτο και που βρίσκεται στα σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία καθώς
επίσης εκεί που ενώνονται τα ποτάμια Αώος και Σαραντάπορος.
Μπαίνοντας στο προαύλιο του
μοναστηριού αντίκρισαν τη χτισμένη από μαύρη πέτρα και κεραμίδι εκκλησία της
Παναγίας με τον ψηλό επιβλητικό τρούλο, το καμπαναριό και τα γύρω οικήματα: αποθήκες, γραφεία και
κελιά των μοναχών.
Στη συνέχεια προσκύνησαν μέσα
στην εκκλησία την θαυματουργό εικόνα της Παναγίας και θαύμασαν από κοντά τις παλιές και φθαρμένες από το
χρόνο τοιχογραφίες. Ένας καλοσυνάτος μοναχός τους αφηγήθηκε το ιστορικό της
μονής.
Τους εξήγησε δηλαδή ότι όταν έχτισαν το μοναστήρι σκέπασαν ολόκληρη τη στέγη με πλάκες μολυβιού.
Τους εξήγησε δηλαδή ότι όταν έχτισαν το μοναστήρι σκέπασαν ολόκληρη τη στέγη με πλάκες μολυβιού.
Αργότερα οι
Τούρκοι πήραν το μολύβι για να το κάνουν βόλια. ‘Ετσι από τότε έμεινε η
ονομασία Μολυβδοσκέπαστη, χωρίς σήμερα να είναι σκεπασμένη με μολύβι, αλλά με
πλάκες…
Αφήνοντας πίσω το μοναστήρι
της Παναγίας Μοδυβδοσκέπαστης, επόμενος σταθμός η γραφική Κόνιτσα, η
αμφιθεατρικά χτισμένη κωμόπολη των Ιωαννίνων (2.900 κατοίκους). Η Κόνιτσα είναι
αναμφίβολα μία από τις ομορφότερες ακριτικές περιοχές και όχι μόνο της Ηπείρου,
αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.
Η πόλη είναι χτισμένη
αμφιθεατρικά στους πρόποδες του βουνού Γυμνάδι και η φυσική της ομορφιά είναι
αξεπέραστη. Είναι κτισμένη κατά το παραδοσιακό στυλ της Ηπειρώτικης
αρχιτεκτονικής. Οι κάτοικοι της εκτός από ιδιαίτερα φιλόξενοι έχουν και βαθιά
οικολογική συνείδηση και γνωρίζουν καλά πώς να ζουν αρμονικά με το περιβάλλον
κάτι το οποίο είναι σπάνιο στις μέρες μας και θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα
για όλους.
Η Κόνιτσα, είναι ευρέως γνωστή
για τα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής γεφύρια της, όπως η γέφυρα του Αώου, του
Βοϊδομάτη και της Μαύρης Πέτρας, και τους νερόμυλους.
Έτσι λοιπόν από την ακριτική
Κόνιτσα η επίσκεψη στην γέφυρα Αώου-Βίκου σ’ ένα φανταστικό καταπράσινο μέρος
δικαίωσε όλους τους εκδρομείς για το υπέροχο φυσικό κάλλος που αντίκρισαν. Το
μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι του Αώου ή γεφύρι της Κόνιτσας, είναι από τα
μεγαλύτερα της Ελλάδος. Έχει ύψος 20 μέτρα και μήκος 40 μέτρα. Χτίστηκε το 1870
από τον πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη με έξοδα του τραπεζίτη
Ι. Λούλη από τα Κατσανοχώρια. Το κόστος κατασκευής του έφτασε τα 120.000
γρόσια. Έπειτα μετέβησαν στο ακριτικό χωριό Δελβινάκι με τους
λιγοστούς κατοίκους και στη συνέχεια στα Ιωάννινα.
Όλοι οι εκδροµείς εξέφρασαν
την τις ευχαριστίες τους στο σύλλογο δίνοντας ραντεβού για την επόµενη εκδροµή
που θα πραγματοποιήσουν.
Άλλος ένας από τους στόχους
του συλλόγου επιτεύχθηκε.
Να είστε πάντα καλά και να
προγραμματίσετε και την επόμενη εκδρομή, που πιστεύουμε ότι θα είναι και αυτή
επιτυχημένη!
ΔΕΙΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΤΟ
ΔΕΙΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΤΟ