"Ο εορτασμός της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας έχει πλέον καθιερωθεί σε πολλές χώρες, ως ημέρα αναγνώρισης της προσφοράς και της αγωνιστικότητας των απλών γυναικών που έχουν παίξει καίριο ρόλο στην διαμόρφωση της ιστορίας των εθνών, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια μέρα με συμβολικό περιεχόμενο που μας δίνει την ευκαιρία να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην ανισότητα ανάμεσα στα φύλα.
Από την αιματηρή απεργία των εργατριών της Νέας Υόρκης, στις 8 Μάρτη του 1857, μέχρι σήμερα πολλά έχουν αλλάξει για τις γυναίκες προς το καλύτερο, μέσα από τους δικούς τους, πρώτα απ’ όλα αγώνες, αφού κατάφεραν να αποκτήσουν και να ασκήσουν μια σειρά από δικαιώματα.
Σαφώς και δεν αρκεί μόνο η κατανόηση και η ευαισθησία απέναντι στο θέμα της ισότητας, αλλά κρίνεται απαραίτητη η αλλαγή στις ίδιες τις δομές του κοινωνικοπολιτικού μας συστήματος.
Ο αγώνας για ίσες ευκαιρίες στην απασχόληση, στη μόρφωση, η καταπολέμηση της βίας εις βάρος των γυναικών, έχουν μεγάλη πολιτική σημασία, αφού η ισότητα των φύλων αποτελεί προϋπόθεση κάθε βιώσιμης ανάπτυξης και είναι άμεσα συνυφασμένη με την εξέλιξη του πολιτισμού μας.
Ωστόσο, η θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία δεν έχει ακόμη πλήρως αποκατασταθεί, κυρίως λόγω της διάστασης μεταξύ της νομικής αναγνώρισης των δικαιωμάτων της και της έμπρακτης εφαρμογής του νόμου.
Το κοινωνικό αυτό έλλειμμα φανερώνει ότι καμία κρατική δράση και θεσμοθέτηση δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει, αν πρώτα δεν χαίρει της κοινωνικής αναγνώρισης και αποδοχής.
Δηλαδή, την ισοτιμία μεταξύ των δύο φύλων δεν θα την φέρουν οι νόμοι αλλά οι άνθρωποι. Θα την φέρουν οι άντρες οι οποίοι θα αποδεχθούν και θα αποδείξουν έμπρακτα ότι αποδέχονται ως ισότιμες τις γυναίκες, δηλαδή ως σύντροφό τους στη χαρά, στη λύπη και στην αμοιβαία συμπαράστασή τους στην κοινή διαβίωσή τους.
Θα την φέρει η οικογένεια με την κατάργηση της διαιώνισης των κοινωνικών στερεοτύπων.
Θα την φέρει το σχολείο που θα καλλιεργήσει τις αρχές της ισότητας σε όλα τα επίπεδα.
Συνεπώς, η Ημέρα της Γυναίκας δεν πρέπει να θεωρείται γιορτή. Θεσμοθετήθηκε για να μας θυμίζει ότι άσχετα από τα πόσα βήματα έχουν γίνει προς την κατεύθυνση της ισότητας, αυτά που πρέπει να ακολουθήσουν είναι πολλά ακόμη.
Οφείλουμε, λοιπόν ως κοινωνία να αναδείξουμε αυτό το ζήτημα, για να μην παραμένει μια ευχή χωρίς αντίκρισμα. Σε τελική ανάλυση, η ανάδειξη του γυναικείου προτύπου, δηλαδή της προστασίας, της ασφάλειας, της αλληλεγγύης και της ήρεμης δύναμης, αποτελεί βασικό δείκτη του είδους και της ποιότητας της δημοκρατίας μας!
Γεωργία Μπόκα
Γεωργία Μπόκα
