Χριστούγεννα σήμερα, αγαπητοί πατέρες και αδελφοί. Ελάτε, σήμερα, να ακολουθήσουμε όλοι μας, όπως οι μάγοι από ανατολών τον αστέρα, με καθαρότητα, με πίστη, με υπακοή και αφοσίωση, για να φθάσουμε άξια και θεάρεστα στη Φάτνη της Βηθλέεμ. Ελάτε, σήμερα, να συναντήσουμε τον Σαρκωθέντα Κύριο και Θεό μας, να τον προσκυνήσουμε με ευλάβεια, να τον κάνουμε μόνιμο Κύριο της καρδιάς μας και ηνωμένοι μαζί του να προχωρήσουμε στην προσωπική μας ζωή, στην κατά χάριν Θέωση.
Η παρουσία του αστέρος στο θείο γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου μας δεν είναι μόνο ένα έκτακτο σημείο. Είναι φωνή του Θεού. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας αποκαλύπτει ότι ο αστέρας που είδαν οι μάγοι στην Ανατολή, δεν ήταν ένα κοινό αστέρι, αλλά άγγελος Κυρίου που τους καθοδηγούσε. Και ο Ιωσήφ Βρυέννιος αναφέρει ότι ήταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ, ο οποίος διηκόνησε και υπούργησε το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Σαρκωθέντος Λόγου του Πατρός.
Οι μάγοι ακολούθησαν τον αστέρα, την κλήσι και την φωνή του Θεού, με καθαρότητα, με πίστι θερμή, με υπακοή, με αφοσίωσι και ομολογία και έγιναν αληθινοί προσκυνηταί του Σαρκωθεντος Χριστού μας.
Ας τους μιμηθούμε σήμερα κι εμείς.
Οι μάγοι δεν ήταν αστρολόγοι, με τη σημερινή σημασία, αλλά αστρονόμοι. Μελετούσαν τα άστρα του ουρανού, τις κινήσεις τους. Εκείνη την εποχή οι αστρολόγοι ήταν επιστήμονες, δεν ήταν βυθισμένοι, όπως σήμερα, στη μεταφυσική, στον αποκρυφισμό, στον σατανισμό.
Οι μάγοι αναγνώρισαν τον Χριστό, τον προσκύνησαν «δια της του νοός καθαρότητος». Με τα σωματικά τους μάτια έβλεπαν ένα βρέφος( με την όρασι όμως του νου, έβλεπαν τον ενανθρωπήσαντα Θεό. Αναγνώρισαν τον Κύριο και τον προσκύνησαν με την εσωτερική τους καθαρότητα. Γι’ αυτή την εσωτερική καθαρότητα, τους αποκαλύφθηκε ο Ενανθρωπήσας Θεός.
Κι εμείς με εσωτερική καθαρότητα ας πλησιάσουμε στη φάτνη. Αν έχουμε αποτινάξει την αμαρτία, με την προσωπική μας αυτογνωσία, την συναίσθησι, την μετάνοια και την ειλικρινή εξομολόγησί μας ενώπιον του πνευματικού μας, ας τρέξουμε να προσκυνήσουμε με ευλάβεια το πανάγιο βρέφος.
Αν δεν καθάραμε τον έσω άνθρωπό μας, ας πλησιάσουμε και πάλι με βαθειά συναίσθησι, με συντριβή, ας ζητήσουμε το έλεος του σαρκωθέντος Θεού μας, ας καταθέσουμε στη φάτνη το φορτίο των αμαρτιών μας, με την απόφασι να τρέξουμε το γρηγορότερο στο επιτραχήλιο του πνευματικού.
Μη ζήσουμε τα Χριστούγεννα αμετανόητοι και μολυσμένοι. Ποτέ μη λησμονούμε ότι «οι καθαροί τη καρδία όψονται τον Θεόν»! (Ματθ. ε’, 8)
Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος μας γνωρίζει ότι: «όταν ο άνθρωπος καθαρίση την καρδιά του και φωτισθή, τότε μέσα του δέχεται τον Χριστό και καταλαβαίνει τα βρεφοπρεπή σκιρτήματά Του».
Αμετανόητοι, ρερυπωμένοι, υποτελείς στα πάθη μας και τις αδυναμίες μας, δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε τον αστέρα, να νοιώσουμε, να ζήσουμε Χριστούγεννα.
Β) Οι Μάγοι ακολούθησαν τον αστέρα και προσκύνησαν τον Κύριο με θερμή πίστι.
Οι μάγοι πίστεψαν ότι δεν ήταν ένα κοινό αστέρι αυτό που τους οδηγούσε. Το άστρο που οδηγούσε τους μάγους δεν εκινείτο μόνο, αλλά και στεκόταν. Εκινείτο χαμηλότερα από τα άλλα αστέρια. Όταν έφθασε στην οικία, στάθηκε επάνω από την οικία όπου βρισκόταν ο νεογέννητος Χριστός. Ακόμη υπερέβαλε την λαμπρότητα των άλλων αστέρων.
Οι μάγοι ήταν άνθρωποι του εθνικού κόσμου, αλλά είχαν ανάγκη σωτηρίας. Είχαν τους πόθους τους και τους χρησμούς τους, είχαν έντονη και ζωηρή την προσδοκία του Λυτρωτού. Βλέπουν τον αστέρα και πιστεύουν στη θεία του προέλευσι και αποστολή. Κανένα δισταγμό δεν έχουν για τον γεννηθέντα Βασιλέα.
Ας προσέξουμε κι εμείς, πατέρες και αδελφοί. Σήμερα δεν ήλθαμε σε κάποια τελετή. Δεν παρακολουθούμε μία επίσημη παράστασι. Βρισκόμαστε μέσα στον ορθόδοξο Ιερό Ναό και εμπρός στην Αγία Τράπεζα, όπου αναπαύεται Αυτός ο Σαρκωθείς Θεός Λόγος με το Πανάγιο Σώμα Του και το Αίμα Του. Πως εισήλθαμε μέσα στον Ιερό Ναό; Πως ατενίζουμε το άγιο Ποτήριο; Πιστεύουμε ότι σήμερα είναι Χριστούγεννα; Πιστεύουμε ότι ο Θεός μας, ο ένας της Αγίας Τριάδος, ο Υιός και Λόγος του Πατρός «εκένωσε εαυτόν», ενηνθρώπισε, προσέλαβε την ανθρωπίνη φύσι για να γίνη για όλος μας «αίτιος σωτηρίας αιωνίου»; (Εβρ. 5, 9).
Σήμερα Χριστούγεννα, ας θελήσουμε να στερεώσουμε μέσα μας την ειλικρινή και συνειδητή πίστι μας στην ενανθρώπισι του Θεού μας.
Το γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου μας ως ανθρώπου, είναι ιστορικό γεγονός. Συνέβη σε συγκεκριμένη και εξακριβωμένη ημερομηνία, όταν ηγεμόνας στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν ο Καίσαρας Αύγουστος και βασίλευε στην Ιουδαία ο Ηρώδης.
Ο Θεός, ο Λόγος του Πατρός, προσέλαβε πραγματική ανθρωπίνη σάρκα και δεν έχουμε εμπρός μας φανταστικό γεγονός. Έχουμε εμπρός μας μυστήριο. Μυστήριον ξένον, παράδοξον, θείον, «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον», όπως λέγει ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Και το μυστήριον «ου φέρει έρευναν, πίστει μόνη τούτο πάντες δοξάζομεν».
Όπως οι μάγοι, λοιπόν, σήμερα με πίστι θερμή, ακράδαντη, ειλικρινή και αταλάντευτη, ας προσεγγίσουμε την φάτνη, ας προσκυνήσουμε τον Λυτρωτή μας, ας τον δοξολογήσουμε και ας παραδώσουμε «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών» στην αγάπη και την πρόνοιά Του.
Αυτός είναι ο Λυτρωτής μας, ο Σωτήρας μας, ο Πατέρας μας. «Ουκ έστι εν άλλω ουδενί η σωτηρία, ουδέ γαρ όνομα εστίν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις, εν ω δει σωθήναι ημάς» (Πραξ. 4, 12).
Γ) Αφού προσκυνήσουμε τον νηπιάσαντα Κύριο με καθαρότητα και πίστι, ας επιστρέψουμε σήμερα στις κατοικίες μας, στην καθημερινή μας ζωή, όπως οι μάγοι, με ταπείνωσι, με υπακοή, με αφοσίωσι, με ομολογία Χριστού γεννηθέντος.
Οι μάγοι ξεκίνησαν από τα βάθη της Ανατολής και έφθασαν στην Ιουδαία. Κανένα δισταγμό, όπως προείπαμε, δεν είχαν για τον γεννηθέντα Βασιλέα. Τον πιστεύουν, Τον κηρύσσουν, Τον ομολογούν. Δεν διστάζουν και σε αυτόν τον αιμοχαρή Ηρώδη να τον ομολογήσουν ως Βασιλέα. Και ο Ηρώδης «εξεπλήττετο ορών των μάγων την ευσέβειαν».
Έρχονται στη Βηθλεέμ, αντικρύζουν ένα σπίτι φτωχικό, ένα βρέφος φτωχό, μια μητέρα άσημη, τα πάντα άσημα, γυμνά, έρημα. Δεν σκανδαλίζονται, δεν πτοούνται. Δεν αποθαρρύνονται. «Πεσόντες, προσεκύνησαν αυτόν».
Και όταν ο Ηρώδης, ο αρχομανής, ο αιμοσταγής, πληροφορήθηκε για τον νεογέννητο βασιλέα και ταραγμένος ζήτησε οπωσδήποτε να τον ενημερώσουν, οι μάγοι «χρηματισθέντες κατ’ όναρ μη ανακάμψαι προς Ηρώδη» (Ματθ. β’, 12) δι’ άλλης οδού ανεχώρησαν για την πατρίδα τους. Άκουσαν την φωνή του Θεού, όχι των ισχυρών της γης, των διωκτών του Χριστού.
Στις ημέρες μας, αγαπητοί, πολλοί όπως ο Ηρώδης, απιστούν, φθονούν, μισούν, πολεμούν, διώκουν τον Σαρκωθέντα Κύριό μας. Σκοτισμένοι, θολωμένοι, υποχείρια αντιχρίστων, σκοτεινών δυνάμεων, όργανα του Εωσφόρου, με φοβερό μένος αγωνίζονται να ξεριζώσουν από τις καρδιές μας και μάλιστα από τις καρδιές των νέων μας την πίστι στη Θεότητα του Βρέφους της Βηθλεέμ. Οργανώνονται, πιέζουν, απειλούν. Θέλουν να κλονίσουν την πίστι μας, την εμπιστοσύνη μας, την υπακοή μας στον Σωτήρα Κύριο, να αμβλύνουν την γνήσια πνευματική μας ζωή, να εκκοσμικεύσουν το γνήσιο εκκλησιαστικό οσθόδοξο φρόνημά μας, να μας υποτάξουν σε αλλότριες αντίχριστες ψυχοφθόρες φωνές.
Σήμερα, Χριστούγεννα, ας αποφασίσουμε στη ζωή μας να ζούμε με υπακοή στο Ευαγγέλιο του Θεανθρώπου Κυρίου μας, με ακρίβεια πνευματικού αγώνος, με αγάπη και αφοσίωσι στο θεανδρικό Του πρόσωπο. Μη αγνοούμε και περιφρονούμε την κρισιμότητα των καιρών, τις αντίχριστες ενέργειες των πολεμίων του Χριστού μας.
Παντού, λόγοις και έργοις, ας ομολογούμε τον «εκ Παρθένου τεχθέντα Κύριο». Ας ζούμε με συνέπεια μέσα στην μόνη εν κόσμω Εκκλησία μας, την ορθόδοξο. Ας υψώσουμε τη σημαία της Ορθοδοξίας μας εμπρός στις προκλήσεις των αιρετικών, των κοσμικών, των πολεμίων εξουσιών και μη φοβώμαστε. Κάθε σύγχρονος Ηρώδης οικτρά θα αφανισθή, όπως ο Ηρώδης της Ιουδαίας.
Αγαπητοί, ο Κύριός μας έλαβε την ανθρωπίνη φύσι για να φθάσουμε κι εμείς στη κατά χάριν Θέωσι.
Μιμούμενοι κι εμείς τους τρεις μάγους και ακολουθούντες τη φωνή του Θεού μας, όπως κι εκείνοι, θα επιτύχουμε την προσωπική μας κατά χάριν θέωσι.
Το εύχομαι πατρικά.
Με την αγάπη του Γεννηθέντος Χριστού.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
