Σημαντική μεταβολή στην καταστατική θέση των Δημάρχων στους μικρούς ορεινούς Δήμους “κρύβει” το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών.
Στην παρ.10 του αρ.12 ορίζει ότι:
« Από την έναρξη ισχύος του παρόντος, ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ οι διατάξεις: α) του άρθρου 13 του ν.4312/2014 (Α’ 260) ».
Η Αιτιολογική Έκθεση, εξαιρετικά φειδωλή, δεν μπαίνει στον κόπο να “αποκαλύψει” τι ακριβώς νομοθετείται, αναφέροντας μόνο « για λόγους ευθυγράμμισης με τα ασυμβίβαστα του Κώδικα Δικηγόρων, το άρθρο 13 του ν.4312/2014 καταργείται ».
Ας δούμε, τι ορίζει σήμερα για τους Δημάρχους η νομοθεσία που καταργείται:
Για τους εκλεγέντες Δημάρχους “ορεινών Δήμων”, όπως αυτοί αναφέρονται ονομαστικά στο ν.3852/2010, ΔΕΝ αναστέλλεται η επαγγελματική τους δραστηριότητα αν ο πληθυσμός του Δήμου είναι κάτω των 10.000 κατοίκων, έστω και αν η επαγγελματική δραστηριότητα θεωρείται ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του Δημάρχου, και κάθε αντίθετη διάταξη περί αυτού καταργείται. »
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ανωτέρωρύθμιση είχε ψηφιστεί ως βουλευτική Τροπολογία τον Δεκέμβριο του 2014 (δεν αποτελεί δηλαδή νομοθετική παρέμβαση της τέως Κυβέρνησης). Ο τότε Υπουργός που την είχε κάνει αποδεκτή, ήταν ο νυν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. Χαρ.Αθανασίου, ο οποίος είχε αιτιολογήσει τεκμηριωμένα στην Ολομέλεια της Βουλής αναφέροντας «η τροπολογία με γενικό αριθμό 2062 και ειδικό 143 είναι αυτή που αφορά τη μη αναστολή της δικηγορικής ιδιότητας για Δημάρχους ορεινών Δήμων, για τους οποίους έχει τεθεί ζήτημα ότι οι αποδοχές είναι πάρα πολύ μικρές. Έχει ζητηθεί όταν είναι ορεινοί οι Δήμοι να μπορούν οι Δήμαρχοι αυτοί, ανεξαρτήτως της επαγγελματικής ιδιότητος, να ασκούν και το επάγγελμά τους. Άρα, λοιπόν, η τροπολογία με γενικό αριθμό 2062 γίνεται δεκτή.»
Ολόκληρο το αρ.13 του ν.4312/2014 περνά πλέον στο παρελθόν.
