Επιστροφή στα ελληνικά στριφτά τσιγάρα

Το στριφτό ή  «στριφτή» ήταν η ονομασία των τσιγάρων που οι παλιότεροι τα έφτιαχναν μόνοι τους από τον καπνό που καλλιεργούσαμε. Πολλοί προτιμούσαν καπνό από την περιοχή της Bελαώρας μιας και η περιοχή φημιζόταν για την ποιότητα του καπνού που έβγαζε. Χωρίς νερό, χωρίς φάρμακα, χωρίς ή με ελάχιστα λιπάσματα γνήσια ποικιλία τσεμπέλι.

 Κάθε καπνιστής αγρότης, καπνοκαλλιεργητής κυκλοφορούσε με την περιβόητη δερμάτινη καπνοσακούλα γεμάτη καπνό κομμένο και στην άκρη τα φυλλάδια έτοιμα να στρίψουν τον καπνό να τον κάνουν τσιγάρο. Τα φυλλάδια τότε τα παραχωρούσε το κράτος στους καπνοκαλλιεργητές.

Έβλεπα τον παππού πριν πολλά χρόνια κάθε τόσο να διαλέγει φύλλα από τις καλές αρμάθες καπνού, τις έβγαζε έξω από το βράδυ το πρωί είχε δροσιά και ήταν έτοιμες για κόψιμο. Όλα γίνονταν στο χέρι, έτοιμο το καλοτρουχισμένο μαχαίρι που έκοβε σαν ξυράφι. Μια σανίδα από κάτω στο έδαφος κράταγε το καλοστοιχισμένο ματσάκι καπνού με το αριστερό χέρι πάνω στη σανίδα και με το δεξί το μαχαίρι και έκοβε τα φύλλα και ήταν έτοιμος ο καπνός ύστερα τον έβαζε σε χαρτί η σε άλλες ειδικές συσκευασίες για να μην χάνει την γεύση του. Κατόπιν τοποθετούσε μια ποσότητα στην καπνοσακούλα για να την έχει μαζί του. Πολλοί μετά από αρκετό διάστημα εφάρμοσαν και άλλη τακτική έφτιαχναν πολλά «στριφτά τσιγάρα» και τα έβαζαν σε πακέτα και έπαιρναν μαζί τους για να μην κάθονται στο καφενείο και τις στρίβουν. 

Αργότερα τα πράγματα εξελίχθηκαν και πολλοί καπνοπαραγωγοί και γενικότερα οι  αγρότες άρχισαν και αγόραζαν εγχώρια τσιγάρα διάφορες μάρκες που κυκλοφορούσαν τότε (ελάχιστες από αυτές κυκλοφορούν σήμερα) πολλοί μάλιστα νεολαίοι αγόραζαν κρυφά χύμα από τα περίπτερα.  Στην αρχή τα τσιγάρα που κυριαρχούσαν στο εμπόριο ήταν χωρίς φίλτρο. Αργότερα μπήκε το φίλτρο για να προστατεύει όσο μπορούσε περισσότερο την υγεία του καπνιστή.

  Ενώ οι μεγαλύτεροι συνέχιζαν να καπνίζουν στριφτά πολλοί μάλιστα που δικαιούνταν φυλλάδια καπνού και δεν κάπνιζαν στριφτό ή καθόλου τα πούλαγαν η τα χάριζαν σε άλλους που κάπνιζαν περισσότερο ή σε (βλάχους) κτηνοτρόφους που κατέβαιναν για ξεχειμαδιό στην περιοχή μας.

Ο καιρός περνούσε τα πράγματα άλλαξαν, μπήκαν στην αγορά ευρωπαϊκά και αμερικάνικα τσιγάρα διαφόρων ποικιλιών με διαφορετικές γεύσεις και χαρμάνια  πλασαρίστηκαν όμορφα στη νεολαία μας, με τις πολυδάπανες διαφημίσεις είτε από την τηλεόραση είτε από το ραδιόφωνο η σε καλά στέκια και το παιχνίδι της ποικιλίας της περιοχής μας άρχισε να χάνεται. Ελληνικές καπνοβιομηχανίες άρχισαν να κλείνουν και η παραγωγή ελληνικών τσιγάρων άρχισε να πέφτει κατακόρυφα, από την άλλη μεριά ο ελληνικός καπνός ποικιλίας τσεμπέλι έπαψε να είναι εξαγώγιμος που ήταν ένα προϊόν με μεγάλα έσοδα για το κράτος.

Ήρθε μετά και η ευρωπαϊκή κοινότητα που μας ήθελε κατά πολλούς «αγρότες επιχειρηματίες και όχι προλετάριους» έκοψε εντελώς το τσεμπέλι προσπάθησαν να μας πλασάρουν άλλες ποικιλίες όπως Βιρτζίνια που καταχρέωσαν μερικούς καπνοπαραγωγούς για φούρνους κλπ σε μια ποικιλία που ήταν είδη κορωμένη στην αγορά και άλλες όπως μπέρλει, μπασμάς κλπ. Το παιχνίδι χάθηκε για την περιοχή και την Ελλάδα εντελώς και με την μεγάλη εκστρατεία της ευρωπαϊκής κοινότητας κατά του καπνίσματος που μόνο επίδραση είχε στα ελληνικά καπνά και όχι στα εισαγόμενα που αυξήθηκαν οι εισαγωγές σε πολύ μεγάλα ποσοστά μιας και υπήρχαν ελάχιστα εγχώρια ελληνικά.

Το αποτέλεσμα: κάθε έλληνας να κυκλοφορεί με όλες τις ξένες ακριβές μάρκες καπνών είτε σε πακέτα είτε σε πούρα είστε σε καπνό αγοραστό στριφτού.

Τα αποτελέσματα είναι σε όλους γνωστά με την πορεία των καπνοκαλλιεργητών αλλά και της οικονομίας της χώρας το τσιγάρο δεν ελαττώθηκε αλλά χάθηκαν τα ελληνικά καπνά.   

Τώρα που η κρίση χτύπησε την πόρτα μας και ήταν φυσικό επόμενο με όλα που έγιναν τα πράγματα αλλάζουν ριζικά και επιστρέφουμε πάλι από την αρχή το ελληνικό στριφτό τσιγάρο άρχισε να επιστρέφει. Είτε με παράνομο είτε με νόμιμο τρόπο για τους καπνιστές της περιοχής μας και πιστεύω όλης της Ελλάδος. Πολλοί είναι αυτοί που καλλιέργησαν καπνό φέτος είτε για προσωπική τους χρήση είτε για φίλους. Στο εμπόριο κυκλοφορούν φυλλάδια οικολογικά αλλά και φίλτρα όπως επίσης και μηχανήματα που στρίβουν τον καπνό σε τσιγάρο. Πληροφορίες μας λένε πως ένα κιλό καπνό κομμένο κιόλας στοιχίζει 15 ευρώ περίπου και με αυτό ο καπνιστής φτιάχνει περίπου στα 50 πακέτα τσιγάρα δηλαδή στα 1000 τσιγάρα. Και τι λέει ο φτωχός λαός 50 πακέτα τσιγάρα κατά μέσο όρο στοιχίζουν σαυτόν    50χ4€= 200€ ενώ από  το στριφτό 15 € δείτε την διαφορά που υπάρχει και μιλάμε για την ποικιλία τσεμπέλι ενώ για τις υπόλοιπες είναι πολύ φθηνότερες οι τιμές.

Η στροφή του κόσμου λοιπόν στο «στριφτό του παππού» είναι γεγονός και όλα αυτά φυσικά αφορούν τους καπνιστές λόγω της κρίσης και το γραφόμενο δεν αποτελεί διαφήμιση αλλά μια πραγματικότητα.

Στον υπόλοιπο κόσμο είναι αδιάφορα και έχουν τα δίκια τους.

 Σ.Κ.