Η Λευκάδα είναι νησί του Ιονίου πελάγους και μαζί με τα νησιά Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Ζάκυνθος και Παξοί αποτελούν την περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Είναι το τέταρτο σε έκταση νησί στο Ιόνιο (320 τ.χλμ.) και το τέταρτο σε πληθυσμό με περίπου 23.000 κατοίκους κατά την απογραφή του 2011. Βάσει του σχεδίου Καποδίστριας η Λευκάδα μαζί με τα νησιά Κάλαμος, Καστός και Μεγανήσι, (γνωστά και ως Πριγκιποννήσια), αποτελούσε το νομό Λευκάδος με έδρα την πόλη της Λευκάδος. Από το 2011 όμως, οπότε και εισήχθηκε στο πρόγραμμα Καλλικράτης, η Λευκάδα, μαζί με τα προαναφερθέντα νησιά πλην του Μεγανησίου αποτελεί πλέον δήμο με έδρα και πάλι την πόλη της Λευκάδος, ενώ το Μεγανήσι αποτελεί ξεχωριστό δήμο με έδρα το Κατωμέρι.
Λόγω της γεωγραφικής της θέσης (οι ακτές της βρίσκονται πολύ κοντά μ' εκείνες της ηπειρωτικής Ελλάδας τις οποίες τις χωρίζει ο ιστορικός πορθμός του Δρεπάνου) συνδέεται με την Αιτωλοακαρνανία με μια πλωτή γέφυρα μήκους περίπου 20 μέτρων. Μαζί με την Εύβοια είναι τα δυο μοναδικά νησιά στην Ελλάδα στα οποία η πρόσβαση γίνεται οδικώς. Το ψηλότερο βουνό είναι τα Σταυρωτά με απότομες πλαγιές και ύψος 1.184 μέτρα.
Λίγο έξω απ' την πόλη και απέναντι ακριβώς από την πλωτή γέφυρα (το άνοιγμά της είναι περίπου 40 μ.) βρίσκεται το ενετικό κάστρο της Αγίας Μαύρας. Το κάστρο αποτελεί πρότυπο οχυρωματικής τέχνης. Μέσα στην πόλη υπάρχει το αρχαιολογικό μουσείο, το οποίο στεγάζει έργα τέχνης, καθώς κι ευρήματα απ' την παλαιολιθική εποχή μέχρι τους ρωμαϊκούς χρόνους και η Μαρίνα Λευκάδας, η οποία θεωρείται απ' τις μεγαλύτερες και απ' τις πιο οργανωμένες στη Μεσόγειο.
Στην είσοδο της πόλης, δίπλα στο λιμάνι βρίσκεται το περίφημο πάρκο των ποιητών, (Οι ντόπιοι συνηθίζουν να το αποκαλούν Μποσκέτο), το οποίο φιλοξενεί τις προτομές σπουδαίων προσωπικοτήτων του νησιού: (Βαλαωρίτης, Σικελιανός, Λευκάδιος Χερν, Δημήτριος Γολέμης, Κλεαρέτη Δίπλα - Μαλάμου), οι οποίοι άφησαν εποχή με την καλλιτεχνική τους αύρα και τα θαυμαστά έργα τους.
Αξίζει όμως κανείς να περπατήσει πάνω στην ξύλινη γέφυρα που είναι κτισμένη πάνω απ' το κανάλι, που βρίσκεται μπροστά ακριβώς απ' τον πεζόδρομο με τα καφέ-μπαρ, δίπλα απ' το λιμένα της πόλης. Οι κάτοικοι την αποκαλούν γέφυρα των στεναγμών ή γέφυρα των ερωτευμένων. Χτίστηκε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και με την αρχιτεκτονική της δίνει βενετσιάνικο αέρα στην πόλη.
Αξίζει όμως κανείς να περπατήσει πάνω στην ξύλινη γέφυρα που είναι κτισμένη πάνω απ' το κανάλι, που βρίσκεται μπροστά ακριβώς απ' τον πεζόδρομο με τα καφέ-μπαρ, δίπλα απ' το λιμένα της πόλης. Οι κάτοικοι την αποκαλούν γέφυρα των στεναγμών ή γέφυρα των ερωτευμένων. Χτίστηκε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και με την αρχιτεκτονική της δίνει βενετσιάνικο αέρα στην πόλη.
Στην παραλία της Γύρας, κοντά στην πόλη, βρίσκονται οι τέσσερις ανεμόμυλοι απ' τους δώδεκα που υπήρχαν παλιά, οι οποίοι μέχρι και τα τέλη του 20ου αιώνα άλεθαν μεγάλες ποσότητες σιτηρών, προερχόμενα κυρίως απ' την Ρωσία. Κοντά στο χωριό Φρύνι, λίγο έξω απ' την πόλη βρίσκεται η Ιερά Μονή Φανερωμένης, που αποτελεί μουσείο Εκκλησιαστικής Τέχνης.
Δυο χλμ νότια της πόλης υπάρχει η περιοχή του Καλλιγονίου, η οποία περιλαμβάνει τα ερείπια που σώζονται απ' την προϊστορική πόλη Νήρικος.
Ο συγκεκριμένος τόπος έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος. Εκτός απ' αυτά όμως, ο επισκέπτης μπορεί να γνωρίσει και τα πανέμορφα φυσικά τοπία που διαθέτει το νησί.
Οι παραλίες αστείρευτης ομορφιάς, για τις οποίες η Λευκάδα είναι γνωστή παγκοσμίως, αφού πολλές απ' αυτές έχουν ψηφιστεί επανειλημμένα από τουριστικούς οδηγούς ως οι καλύτερες της Μεσογείου, με πιο γνωστές το Πόρτο Κατσίκι και τους Εγκρεμνούς, αποτελούν πόλο έλξης πολλών εκατομμυρίων τουριστών ανά τον κόσμο.
Υπάρχουν επίσης και οι καταρράκτες στο Δημοσάρι, λίγο έξω απ' το Νυδρί, καθώς και το Φαράγγι της Μέλισσας στο δήμο Σφακιωτών.
Το ακρωτήριο Λευκάτα, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του νησιού, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία του και προκαλεί θαυμασμό σε όσους το επισκέπτονται.
Στη Λευκάδα υπάρχουν αιωνόβια πλατάνια όπως ο πλάτανος στο Φρύνι και ο πλάτανος στη Mητρόπολη Λευκάδας.
Ο επισκέπτης με τη βοήθεια φωτογραφιών, κειμένων, εκθεμάτων μπορεί να περιηγηθεί στις σημαντικές στιγμές της εντυπωσιακής ζωής του Λευκάδιου Χερν αλλά και στους πολιτισμούς της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ιαπωνίας του τέλους του 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα μέσα από το ανοιχτό μυαλό των διαλέξεων, των κειμένων και των ιστοριών του Χέρν.
Για τη δημιουργία του Ιστορικού Κέντρου Λευκάδιου Χερν συνέβαλαν οι Δήμοι Kumamoto, Matsue, Shinjuku, Yaizu, το Πανεπιστήμιο Toyama, η οικογένεια Κοϊζούμι και άλλοι από Ελλάδα και Ιαπωνία.
